Hoewel de meesten onder ons reikhalzend uitkijken naar de meer potente versies van de DS3 waarvoor met vermogens van 200pk gegoocheld wordt, is de DS3 al duidelijk ons kleine landje ingetreden. Een frisse verschijning die blijkbaar bij veel mensen in goede aarde valt. Niemand heeft er écht een hekel aan terwijl de echte Citroën-fans er volledig weg van zijn. Op het eerste zicht hebben de Citroën-designers de C3 als basis genomen voor de lijnen van de eerste telg van de nieuwe DS-reeks, maar dit kan bedriegen. Hoewel vooraan de lijnen duidelijke gelijkenissen vertonen, beschikt de DS3 over die extra paar pennentrekken die zijn sportiviteit en extravagantie benadrukken. De hogere grille met het ingewerkte logo en dubbele chrome verlengstukken zet meteen een andere toon dan bij de C3. De intussen bekende LED-strips langs weerskanten van de voorbumper lijken eerder een stylingelement dan iets anders, vooral gezien het feit dat ze enkel overdag hun functie vervullen.

Verder naar achter beginnen de hints naar die eeuwige concurrent de kop op te steken. Wie is er de laatste jaren bekend voor z’n afwijkende dakkleuren en dito spiegels? Vooral MINI-fans leken hiervoor te vallen, een trucje dat ook Citroën wil proberen met de DS3. Door de zwarte ramen, A-stijl en schijnbare afwezigheid van de B- en C-raamstijl lijkt een lichtgekleurd dak te zweven en met een lichte carrosseriekleur valt de ‘haaienvin’ -  zoals sommigen het noemen - eens te meer op. Het lijkt vooral een zaak van waar de toekomstige eigenaar de aandacht op wil vestigen. De zwart-zilveren combinatie van ons testexemplaar lijkt zowat de saaiste mogelijkheid die de opvallende koetsvormen wat banaliseert en teniet doet. Kies je voor de DS3, ga dan meteen voort op je elan en ga voor een gewaagd rood of iets dergelijks en van daaruit voor een mooie combinatie. De DS3 moet ons verkeer opfleuren, laat het op die manier ook opkleuren. Carrosseriekleur, dakkleur, spiegels, beschermlijsten, dakstickers, de lijst van personaliseringsmogelijkheden lijkt schier eindeloos dus je moet nooit genoegen nemen met een wagen die je ergens al bent tegen gekomen.

De vergelijking met de MINI mag enkel op het vlak van lifestyle en présence gamaakt worden, want ondanks het feit dat de DS3 niet de geschiedenis of faam heeft van de MINI kan hij op het uiterlijk best die vergelijking aan. Wanneer we over de rij-ervaring beginnen kan de DS3 beter op voorhand forfait geven. Niet dat de DS3 slecht rijdt, verrevan maar de MINI is op dit vlak een volledig andere klasse tenminste voor de SoChic 1.6 HDI versie die wij voorgeschoteld kregen. Het comfortniveau is geen punt van discussie, of het nu korte oneffenheden zijn of gewoon kleine hindernissen op een anders biljarttafelvlakke snelweg, de DS3 verteert ze schijnbaar moeiteloos. Maar bij een dergelijk sportief uiterlijk hoort toch een passend onderstel. Het stuur is heerlijk licht op lage snelheden maar mist feedback bij hogere snelheden, je gaat tevergeefs op zoek naar een duidelijke hint van wat de voorwielen aan het doen zijn. Ook qua atmosfeer moet de DS3 de duimen leggen. Hiermee bedoelen we dat je door het grote dashboard en de schijnbaar grote afstand tot de neus het geheel afstandelijk overkomt en je jezelf niet 100% betrokken voelt bij de auto. Of de Sport Chic daar met de ‘dynamische grondverbinding’ zoals het in de optielijst staat nog een schepje bovenop kan doen valt nog af te wachten bij een volledige test.

De 1.6 HDI FAP krachtbron die voorzien is van een FAP-filter past ook niet binnen het moderne plaatje van de ‘gedownsizede’ motoren. Bij deze laatste generatie lag vooral de nadruk op bruikbaarheid over het hele toerentalbereik. Bij de 90 pk-versie komt het vermogen er erg progressief in op pakweg 1.500 tpm om dan bij 2.500-3.000 tpm wat toegeknepen door te gaan tot de rode zone die begint bij 4.750 tpm. Onze raad: verspil geen tijd met nodeloos toeren te maken en rij deze kleine dieselaar op koppel. Want dat is er voldoende voorhanden. Zet je voet neer op de autosnelweg en deze DS3 gaat nog goed van z’n plek, waardoor het gemis van een zesde verzet van de versnellingsbak nagenoeg verdwijnt.

Binnenin zal de C3 eigenaar zich best thuis voelen aangezien het dashboard buiten een aantal details een exacte kopie is van dat van de C3. Geen slecht word over dit dashboard dus dat geen enkel stukje goedkoop plastic of slecht afgewerkte randen laat zien. Of de zwarte lakafwerking door iedereen even goed onthaald zal worden is maar de vraag. Vingerafdrukken en stof zorgen al snel voor een rommelige en vuile indruk. Maar buiten deze kleine praktische voetnoot zal je ons geen slecht woord horen reppen over dit instrumentenpaneel. Alles staat goed binnen bereik en eens je gewend bent aan de plaatsing van de knoppen van de cruise controle achter de spaken van het stuur is ook deze te bedienen met een fluitje van een cent. De geurverfrisser naast de klokken is ongemerkt aan mijn neus voorbijgegaan en lijkt me dus volledig overbodig. Achterin is er voldoende ruimte om je plek goed te vinden zonder ongemakkelijk gekneld te zitten. Of lange afstanden aan te raden zijn valt te betwijfelen, al zal geen enkele wagen uit dit segment daarvan een verkoopspunt kunnen maken.

De DS3 is beschikbaar in 1.4 VTI So Chic versie met een wat magere 95 pk die met 15.640 euro verrassend gelijkend geprijsd is met de MINI One 1.6i die 75 pk op het asfalt zet. De 1.6 VTI 120pk So Chic begint bij 17.940 euro waar de 16 THP Sport Chic nog eens 2.500 euro bovenop doet. Voor de 1.6 HDI FAP 90 pk So Chic moet je al 18.900 euro neertellen met een surplus van 300 euro voor de groenen onder ons die de uitstoot van 99gr CO2/km kunnen appreciëren. De 110 pk So Chic moet 21.200 euro kosten.

Tekst en foto’s: Joeri Mertens

Met dank aan Citroën België