Opel Rekord D, jaren '70. Het is de eerste wagen waarvan ik me goed herinner dat ik als kleine uk - vaak op de bloedhete skai voorstoel - van A naar B werd gebracht.

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/ef/Opel_Rekord_D_1975.jpg

Zelfde stramien hier: eerst 10 jaar een 1980 Mitsubishi Lancer 1200 GL (ook zo'n oerklassieke drievolumer) en dan 10 jaar een Opel Kadett E 1.6D. Met die laatste zelfs mijn rijbewijs gehaald. Nog steeds een zwak voor het merk Mitsubishi omdat ik als beginnend lezertje de tot de verbeelding sprekende tijdschriftjes van het merk las (Mitsu was toen oppermachtig in de Dakar en reed nog mee in andere rally's). Voor Opel voel ik niets meer, want die Kadett en later (na weer eens 10 jaar en 300 000 km uit het atmosferisch dieselblok) de Astra 1.7 TD vond ik geen plezier om mee te rijden ...

Nissan Bluebird van 1990. De wagen was lichtblauw, net zoals het interieur. Zalige zetels waren het. Achterin zat je net zoals in je sofa. Heerlijke ritten naar het zuiden van Frankrijk mogen meemaken.

Een witte VW Golf 2 5-deurs. Van mijn 2 tot mijn 13-14 j was dit ons gezinswagen. De zeldzame keren dat ik er nog eentje zie rijden, krijg ik meteen een nostalgisch gevoel.

Ik moet een jaar of 8 geweest zijn toen er regelmatig heel vreemd ogende auto's voorbij ons huis in het midden van een industriepark reden. Ze gingen snel en durfden al eens te driften. Ik ging gefascineerd met mijn fiets op zoek naar de 'bron'. Bleek dat Caterham-invoerder GPS op 500 meter van ons zijn zaak had. Hij is ondertussen naar de verkeerde kant van het water verhuisd, maar ik heb er een fascinatie voor Caterham aan overgehouden.

Ik ben zot Opel Kadett c coupé in appel groen vader had hem nieuw gekocht in 1974 . Heb nu dezelfde in het groen bouwjaar 1977 .heb hem nu 5 j en rijdt perfect

Aller vroegste hetinnering een 2CV besteleend op vakantie naar Zwitserland Oostenrijk.
Het zal zo rond 1963 geweest zijn.

Wij sliepen met 3 kinderen achterin, mijn ouders in een tentje ernaast.
Hrstikke gezellig !

groene Audi A6 1.9 TDI (C5), blijft mooie wagen

Mijn oudste herinnering is een witte golf MK2 waar we met ons ganse gezin (5 kinderen) mee naar zee gingen (4 kids op de achterbank, ik op de schoot vanvoor). Daarna kwam een grijze audi 100 Avant (met zo'n schuine achterkant en een achterwaarts bankje in de koffer voor de jongste kids (en maar zwaaien in de file!). Onze volgende was een bordeaux rode Renault Nevada. Hier was het achterste bankje gelukkig in de juiste rijrichting, maar toch ook veel dolle momenten mee beleefd!

Citroën cx break, speciaal om in te zitten als klein ventje, wegligging vond k fenomenaal, je bent ervoor of niet uiteraard. Toen had je wagen buiten starten en rijden ook nog een eigen leven, verdere details op aanvraag. :)
Daarna een w124 300 zes cylinder turbo.
Hiermee leren rijden ook. Herinner me de robuustheid en de kwaliteit eenmaal op leeftijd. Servo pomp is op hoge leeftijd VV maar dat was het dan ook.
Wagen is aangereden geweest, tegen partij in fout maar ging een pak geld kosten om m te redden.
Voorliefde voor een w124 is altijd gebleven.
Daarna ineens 3 nieuwe mitsu, waar er eentje van mij was, en nog is.

Eerst dacht ik ook aan de Renault R4 van mijn moeder, of de lada 2104 (de break versie) die super was eigenlijk, betrouwbaar, goedkoop en achter wiel aangedreven. Maar dat zijn auto's die mijn ouders verkocht hebben voor ik echt besefte wat voor pareltjes die eigenlijk waren. Voor mij zal de Toyota Starlet 1.5d uit 1994 altijd een speciale plek in mijn hart krijgen. Zelf zo erg dat als ik de euro millions win, ik een prive dedective zou inhuren om de mijne terug te tracen. Was mijn eerste auto, waarmee ik heb leren rijden en dan jaren van vrijheid en plezier heb meegemaakt. Diesel en olie tanken, meer had diene niet nodig om rond te komen. Geweldige tijden :)

Van zolang ik mij kan herinneren tot mijn 13 jaar achterin rondgereden in een Volvo 240 GL sedan. Mét coole (koele?) louvres achteraan! Ramen blinderen bestond waarschijnlijk nog niet. Wat een tank, die wagen!
Vanaf mijn 3-4jaar kwam er als tweede wagen een Irmscher Opel Manta bij, overgekocht van mijn autogekke nonkel. Geweldig ding! Spijtig dat deze na een aantal jaren (vermoedelijk te goedkoop) verkocht is geweest. Ik had hem heel graag zelf gehad.

Een groene British Leyland Princess met beige/bruin pluche interieur. Van luxe gesproken.

Ik herinner me op 6 jarige leeftijd aan het stuur te hangen & vroom geluiden te maken van zowel mijn vader's "ster" auto , als mijn moeder haar wel zeer grote mobiel . Gefascineerd als ik was door de ster van mijn papa's Mercedes w114 uit 1969 , die in '80 helaas doorroest was in vloer & koffer , de kleur was beige voor zover ik me herinner . Ook de opvolgende Volvo 245 Polar was beige , evenals mama's beige '75 Volga M24 Break die het wonderbaarlijk uithield tot 1991 & vervangen werd door een Ford Escort 1.3 uit 1981 , die van grootmoeder . Dat was wennen doch economisch gezien , nu moeder niet langer zelfstandig was ... Tot op heden ben ik oldtimerfanaat wat ik wijt aan de bonte verzameling klassiekers op onze oprit over de jaren heen . Ik hou niet van moderne wagens doch rij ik een Sandero uit 2012 , ultieme basisuitvoering . Wat er niet op zit gaat ook niet stuk (Geen ABS , sensoren , radio , elektrisch niets ) Heerlijk !

Mijn Volvo amazon.top wagen voor die tijd! Had relatief veel kracht zelfs om een caravan, sleurhut te trekken.en nooit in de steek gelaten.

Ik weet nog goed mijn eerste communie, met de Renault Alpine naar de kerk anno 1977. Mijn vader zaliger heeft er maar anderhalf jaar mee gereden. Mijn broer werd iedere keer wagenziek...Ingeruild voor een Renault 30 TX V6 benzine.