Want in 2017 moest de opvolger van de Mokka X op de markt komen, het jaar waarin Opel door GM werd verkocht aan PSA — tegenwoordig alweer omgedoopt in Stellantis. Zo werd het Duitse Opel een plusbroertje van onder andere de Franse Peugeots en Citroëns. De banden met voormalig moederbedrijf General Motors werden volledig doorgeknipt en Opel moest op zoek naar een nieuwe basis voor heel wat van haar modellen.

In 2018 werd de GT X Concept Car voorgesteld op de IAA in Frankfurt. Geen duffe hoogzittende crossover voor vijftigplussers, wel een scherp concept dat gebruik maakt van een PSA-basis: het CMP-platform. Dat was ook het signaal om de volledige designtaal van Opel onder de loep te nemen.

darth vizor

De GT X droogde op tot de Mokka zoals hij nu voor ons staat. Gelukkig verdampten er niet teveel van de scherpe lijnen die de concept car sierden, waardoor we nu een relatief lage crossover te zien krijgen. Nog altijd hoger dan een Corsa of een Astra maar wel lager dan de Crossland, die met wel meer pluimen gaat lopen. Maar daarover later meer.

Opel zorgde voor een trendy design en gooide er nog wat extra's bovenop. Zo krijgt de GS-Line-uitrusting een sportief ogende rode streep over de carrosserie en kan de klant ook voor een contrasterende motorkap kiezen. Die combinatie is hier alvast beter geslaagd dan bij de Grandland X. Het meest kenmerkende van de nieuwe Opel-look is echter de 'vizor': het radiatorrooster wordt zwartgelakt en moet refereren naar de Manta's uit de jaren 60. Sinds de lancering op de Mokka plantte Opel deze neus ook al over op de nieuwe Astra. Het geeft de auto's een ietwat duikende neus waardoor het frontale oppervlak niet massief aan doet. Achteraan geeft de zwarte dakstijl dan weer de indruk dat het dak zweeft. De koplampen en achterlichten krijgen dezelfde golfstickvormige dagrijverlichting mee en benadrukken zo de scherpe vormgeving van het model.

kleinere maten

Tegenover zijn voorganger werd de nieuwe Mokka zomaar even 13 centimeter korter. Dat merk je niet aan het uiterlijk, waar nog altijd een stevige B-segmenter staat maar dat zie je wel als je instapt. De instap is namelijk een stuk lager en het dak is dat ook. Daar komt nog bij dat als een volwassene de voorste zetel comfortabel instelt, de passagiers achterin niet veel beenruimte meer over hebben. Dan is de Crossland een betere keuze mocht je overwegen toch met meerdere personen in een Opel te reizen, of als je kinderen mee wil nemen.

Opel benadrukt ook binnenin de dynamische eigenschappen van deze B-segmenter. Niet alleen krijgt de GS-Line een rode streep dwars over het dashboard heen en ziet hij daarnaast ook wat andere onderdelen rood gelakt, het dashboard zelf lijkt op de bestuurder te zijn gericht. Dat zie je door de digitale tellerpartij die met een kleine onderbreking verder doorloopt tot over het midden van het dashboard. Opel noemt het zelf het 'Pure Panel'. In die onderbreking zit ook een knikje, waarbij het scherm met navigatie en infotainment naar de bestuurder gedraaid is. Opel leert uit de fouten van anderen en zorgt ervoor dat we nog altijd knoppen hebben om op te duwen en aan te draaien. Zo vind je 'audio' en 'navigatie' nog terug door een simpele druk op de knop. Die knoppen en interface maken ook hier weer een ommezwaai waar we duidelijk de invloeden van de Franse zustermerken in terugvinden. Zolang het allemaal werkt, vinden we dat geen probleem want het stuurwiel krijgt wel nog een onmiskenbare Opel-look.

bekende basis

Onder de carrosserie van de Mokka zit dus een EMP1-platform, het modulaire platform dat stamt uit de PSA-periode van de groep. Ook de Opel Corsa maakt gebruik van dat platform waardoor de rijeigenschappen van beide wagens erg gelijklopend zijn. Nog even herhalen? Goed dan, het onderstel wekt vertrouwen en voelt erg stabiel aan, zonder zin voor overdrijving. Een beetje zoals we altijd al van Opel gewend zijn. Je kan dus wel stellen dat de ingenieurs die met het rijgedrag belast waren niet in dezelfde gedachtengang meegegaan zijn als de designers die voor het uiterlijk in stonden. Dat kan een teleurstelling zijn als je afgaat op dat uiterlijk, het kan ook een verademing zijn.

Terwijl we bij de rij-impressie nog aan de haal gingen met een Mokka-e met stekker, vroegen we nu expliciet naar een benzinemodel om de breedte van het gamma te duiden. De 1.2 PureTech krijgt in onze testwagen 130 pk mee en wordt voorzien van een automatische versnellingsbak. Geen gezeur over de achtbak, die doet voortreffelijk zijn werk en ook de motor kwijt zich erg discreet van zijn taak. Enkel wanneer je het gas volledig intrapt om een inhaalmanoeuvre uit te voeren, laat de driecilinder van zich horen.

Onze Opel Mokka 1.2 PureTech staat voor 28.750 euro in jouw garage maar de basisversie van de Mokka — voorzien van 1.2 met 100 pk en manuele zesbak — lonkt naar je in de etalage voor 23.150 euro. Dat is inderdaad een goeie 300 euro meer dan wat de versie kostte ten tijde van onze eerste test met de Mokka-e. Die elektrische Mokka-e heb je dan weer vanaf 36.200 euro. Kijken we bij de concurrentie, dan vinden we op het eigen erf nog de Peugeot 2008 vanaf 23.250 euro of de DS 3 vanaf 25.100 euro. Wat verderop staat de Ford Puma 1.0 Ecoboost 125 pk te blinken vanaf 24.990 euro en elders vind je de Hyundai Kona 1.0 T-GDi met 120 pk voor 21.199 euro. In eigen stal is de concurrentie misschien wel het grootst, want de Crossland toont zich iets ruimer en moet toch minder centen kosten voor dezelfde motorisatie.

conclusie

De interesse voor wagens met fossiele brandstof zal in de kleinere segmenten nog wat langer aanwezig zijn dan bij de grotere wagens. Dan is het fijn te zien dat Opel op de nieuwe Mokka de bekende sterktes van het merk combineert met een verfrissend design. Het scherpe ontwerp en het gebruik van een andere basis zijn wel nefast voor de binnenruimte, waardoor de doelgroep zich misschien wat zal verplaatsen en gezinnen met kinderen sneller voor een andere optie zullen kiezen.