We schrijven 2011 wanneer Nissan voor het eerst een Leaf op de markt brengt. De auto ziet er wat ongebruikelijk uit voor zijn tijd, maar slaagt er wel in om als één van de eersten een elektrische aandrijflijn inzetbaar te maken. Zeven jaar later is het tijd voor een tweede generatie, die ook het uiterlijk van de Leaf een stuk aantrekkelijker maakt. Dat is inmiddels alweer vijf jaar geleden, en in die periode zijn er heel wat concurrenten zoals de Volkswagen ID.3 en — recenter — de Renault Mégane E-Tech Electric bij gekomen. Tijd dus voor een opfriskuur voor de Nissan.

Alles voor het logo

Al komt die update wel in een heel subtiele vorm, want je moet toch minstens twee keer kijken om de uiterlijke verschillen met de voorganger te herkennen. Het opvallendste is misschien nog wel de grille — of eerder: de afwezigheid ervan. Waar de Leaf voor de facelift een soort radiatorrooster imiteerde vinden we nu een volledig vlak, glanzend zwart paneel tussen de koplampen. De facelift lijkt dan ook voornamelijk tot doel te hebben om het nieuwe Nissan-logo te integreren in het design van het model, wat verklaart waarom enkel de grille en een sierstuk achterop zichtbaar veranderd werden. Verder krijgt de auto wel nieuwe, verrassend dynamisch ogende velgen in de catalogus, net als een reeks extra lakkleuren.

Ook onderhuids blijven de wijzigingen beperkt. Zo is Nissans semi-autonome ProPILOT nog steeds van de partij, net als het NissanConnect-infotainment met zowel Apple CarPlay als Android Auto. Verder belooft de constructeur wel integratie van Amazon Alexa, waarmee je de auto kunt koppelen aan de digitale assistent van je slimme huis — als je dat al hebt. De aandrijflijn blijft dan weer onveranderd, dus je kan je Leaf nog steeds bestellen in twee smaken. Zo biedt de standaardversie 150 pk en een accu van 40 kWh, terwijl de Leaf e+ 217 pk en 62 kWh laat optekenen. Die laatste zou zo’n 385 kilometer ver moeten komen op een volle lading stroom.