Mercedes-Benz O 319: Voor de rijke hippie

Denken we hippies, dan springt meteen het befaamde Volkswagen busje te geest met een rood-witte kleurstelling. De Type 2 had destijds ook een rivaal uit de Mercedes-stal, de iets minder bekende O 319. Misschien wel één van de geinigste creaties die ooit van de band rolde bij Mercedes.

Heb je anno 2016 de Volkswagen Multivan en de daartegenover staande Mercedes V-Klasse, dan was dat in de jaren 50 niet anders. Al vielen de namen toen iets anders van de tong. Want bij Mercedes geen 'V', wel O 319.

Die 'Omnibusse 319' zag in 1955 het levenslicht op het autosalon van Frankfurt en was een antwoord op de Volkswagen T2 en de Opel Blitz. Mercedes had namelijk geen klein busje in haar gamma staan en kon het succes bij Opel en VW niet naast haar neer leggen. Net zoals bij de concurrentie waren er verschillende varianten beschikbaar van de L 319 (want dat is de overkoepelende naam van het busje). De leukste was natuurlijk die 0 319.

Samba met 19

Waarom leuk? Wel, net zoals de Transporter van VW kwam 'ie er als een soort van Samba-bus met ramen over dak en carrosserie. Straf was dat de O 319 afhankelijk van zijn uitvoering tot 19 (!) mensen kon vervoeren (chauffeur incluis). Of hoe je de term 'minibusje' eigenlijk letterlijk kan nemen.

Onderhuids een voor die tijd te verwachten ladderchassis en bladveren. Wel speciaal voor die tijd - en het segment - was de plaatsing van de motor. Die lag niet achterin zoals bij Volkswagen en ook niet voor de chauffeur zoals bij de Opel Blitz. Nee, de motor stak tussen de voorste inzittenden en stuurde z'n kracht door naar de achterwielen. Door die manier van 'verpakken' stonden de voorwielen komiek ver naar voor (mede om plaats te maken voor een deur).

De motoren, die kwamen dan weer wel vanuit de passagierswagens van Mercedes. Zo was er bij de lancering de 1.8-liter diesel met 43 pk vanuit de 180D en de 1.9-liter benzine van 65 pk uit de 190. Goed voor een topsnelheid van respectievelijk 80 km/u en 95 km/u. Bij koudstart moest je de starthendel van de diesel een minuut lang naar je toe trekken voor er leven kwam in de brouwerij. Lang leve de vooruitgang zullen we dan maar zeggen?

Tegen het einde van z'n carrière (1967) werden er zo'n 140.000 exemplaren van de L 319 geproduceerd.