Zelfde krachtbron

Laten we met de deur in huis vallen. Een krachtinjectie heeft de 160 Edition tegenover de normale variant niet gekregen. De vrij ademende 2 liter viercilindermotor geeft je nog steeds 160 pk en 200 Nm koppel, wat voldoende is voor een wagen van nog geen ton. Al die kracht wordt naar de achterwielen gestuurd via een manuele zesversnellingsbak die kort en precies schakelt, waardoor je nooit moet zoeken naar je versnelling. Een echt klik-klik gevoel in de versnellingsbak is ideaal voor sportief rijgedrag.

160 paarden op de achterwielen zorgen gegarandeerd voor plezier. Op droog wegdek blijft de wagen zo geconcentreerd op zijn werk en heeft alles wat je doet een doel. De voorkant moeten je enkel in de juiste richting sturen via het stuur dat perfect in de hand ligt en je volledige controle geeft, terwijl de achterwielen zich alleen maar moeten bezig houden met de kracht op de baan te zetten. Dit geeft je enorme boost van vertrouwen waardoor je dezelfde bocht steeds sneller en scherper aansnijdt. De wagen wordt nooit nerveus en blijft zich vastgrijpen op de baan. Hier heeft de 160 Edition net nog een tandje voor op de gewone versie dankzij zijn sperdifferentieel en sportophanging met veerpootburg onder de motorkap.

Bij nat wegdek gedraagt deze grip gefocuste MX-5 ineens heel speels. Uitbreken in de bocht is nu zijn tweede natuur en de wagen is zo makkelijk toom te houden dat je al gauw zin hebt om tijdens je drift een selfie te trekken. Geen paniek, dat hebben we niet gedaan. Al moeten we eerlijk zijn en vertellen dat we schrokken toen de Mazda MX-5 160 Edition voor het eerst uitbrak. Zet dan nog even de tractiecontrole af en donuts draaien zou een kinderspel kunnen zijn, maar ook dat hebben we tijdens de test maar zo gelaten.

De Mazda MX-5 160 Edition, en alle andere Mazda’s MX-5'en, leert je beter rijden en helpt je vaardigheden te verscherpen. Misschien een boude stelling, maar je blijft geconcentreerd dankzij zijn speelsheid. Je scant het wegdek voor je zodat je op alles sneller kan reageren maar ook om de putten te vermijden want heel comfortabel kan je het onderstel niet noemen. Je moet iets opofferen om een gefocuste wagen als deze te bekomen. Nog iets wat voor alle MX-5'en geldt: deze wagen is gemaakt als cabrio en heeft daarom geen tot zeer weinig last van plooien door een te kort aan torsiestijfheid. Hoedje af voor de jongens bij Mazda, knap werk.

Dorstig met momenten

Het verbruik hangt ook hier af van de zwaarte van je voet. Ja, toch wel en zeker en vast bij de Mazda MX-5. Bij dit type wagen gaan we de uitdrukking gebruiken die we ook bij de Abarth 595C Pista hebben gebruikt, zijnde smiles per 100 kilometer. Tegen 50 km/u drinkt de MX-5 160 Edition een zuininge 3,8 smiles per 100 kilometer en bij 70 km/u krijg je wat meer smiles en hier komt hij uit op 4,9 op 100 km. Met een volle tank kan je bij normaal gebruik toch zeker 600 kilometer ver geraken en dat geeft een gemiddelde verbruik van ongeveer 7,5 smiles wat in het dagelijks verkeer als normaal aanschouwt kan worden. Al is het verbruik bij zo een wagen toch eerder bijzaak, niet?

Uiterlijk vertoon

De basis Mazda MX-5 is een prachtige wagen om naar te kijken met de kap omhoog en nog meer wanneer de kap platlegt. Een lange motorkap, wanneer je achter het stuur zit heb je het gevoel dat je de neus van een Corvette C3 Stingray voor jou hebt dankzij die opgeklopte wielkasten, en een zeer korte squatpoep –lees: gevuld maar stevig. De 160 Edition biedt je een zwart spoilerke en zwarte spiegelkappen, niet enorm veel extra op uiterlijk vertoon maar dat is ook niet nodig aangezien de wagen al een beauty was. Wel jammer dat naast het inlegplaatje binnenin je amper kan laten zien dat je met een gelimiteerde versie onderweg bent.

vallen maar

Toegang tot de wagen krijg je door een knopje op de sleutel of door een knopje op de klink dat niet in de koetswerkkleur is afgewerkt, gewoon zodat je het weet. Na de deur te openen moet je je letterlijk in de wagen laten vallen. De wagen is laag, zo laag dat wanneer je zit en de deur staat open dan kan je de grond raken met je hand. Dit heeft natuurlijk alleen maar voordelen voor de grip door het verlagen van zwaartepunt. Dat geeft je natuurlijk wel de moeilijkheid bij het instappen als er op een parking iemand naast jouw Mazda MX-5 heeft geparkeerd.

Dus je hebt je in de MX-5 laten vallen en je voelt de Recaro ’s je omarmen. De stoelen zijn haast perfect, ze bieden je overal enorme goede steun en zetten je vast in de wagen. Ook zijn ze voldoende comfortabel om lange ritten te overleven. Natuurlijk zijn ze niet perfect en deze opmerking gaat als muggenzifterij klinken. De wagen beschikt over zetelverwarming en de stoelen bestaan in het midden uit alcantara en langs de zijkanten in leer. Het Alcantara warmt zalig op terwijl het leder koud achterblijft en dat is toch wel irritant wanneer de zijkant van je billen ijskoud blijven. Verder binnenin is het aangenaam vertoeven. De pook staat goed dicht bij je maar daardoor staat de handrem onnatuurlijk ver, even wennen dus.

De Recaro-stoelen vallen onder het “160 Edition” pakket samen met een heleboel met roodstiksel afgewerkt Alcantara, verspreid over de wagen zoals op de deurpanelen en dashboard. Je beschikt over een navigatiesysteem en mogelijkheid om je smartphone aan te sluiten. Al is het vakje voorzien voor je te dure telefoon niet diep genoeg waardoor deze in de auto word gekatapulteerd wanneer je vol gas vertrekt. Verder beschikt de MX-5 over verschillende aanvullende veiligheidssystemen zoals bijvoorbeeld dodehoekwaarschuwing en rijstrookassistentie. Hij krijgt ook automatische koplampen, een cruise controle en parkeersensoren om deze miniwagen in te parkeren.

Het dak eraf halen gebeurt in 1-2-3 en het erop zetten in evenveel tellen. Geen elektrisch gedoe hier, enkel pure spierkracht. Geen schrik echter, je hoeft er zeker geen fitnessabonnement voor te hebben. Door het makkelijk openen van je dak ga je echt zoveel mogelijk met je dak open rijden aangezien je toch heel snel tijdens een regenbui het dak terug dicht klikt. Zelf bij 5 graden Celsius zal je poging doen om met je dak open te rijden en de verwarming en zetelverwarming vollebak te zetten. Dat lukte destijds met de Fiat 124 Spider ook.

Vanwege het stoffen dak heb je zowel tijdens gesloten als open rijden last van iets of wat windgeruis. Behalve dat nadelige windgeruis kan je natuurlijk beter luisteren naar het uitlaatgeluid van de Mazda MX-5 dat altijd aanwezig is maar nooit als storend aanschouwt kan worden.

Onder dat kort kontje heb je een koffer dat toch nog behoorlijk diep is, al is hij best onhandig door de kleine opening. Laat je bak bier maar thuis staan, een paar flessen gin zullen de avond wel opleuken. Verder zijn de bergvakken in de wagen zeer beperkt, zo beperkt dat het er maar één is eigenlijk. Tussen de twee stoelen heb je een opbergplekje waar je de papieren van de wagen in kwijt kan. Er is geen handschoenkastje en ook geen opbergvak in de deur voor bijvoorbeeld een flesje water.

Uniek zijn heeft z'n prijs

Alles heeft zijn prijs en de enigste optie is de kleur op de wagen. De rest is standaard of niet te verkrijgen op de wagen wat bestellen van de wagen het makkelijk maakt. Enkel even de vrouw overtuigen dat je absoluut een zondagswagen nodig hebt en dat zij ter compensatie de kleur mag kiezen. Voor ons testmodel moet je 32.490 euro neerleggen en wil je een model in het Soul Red dan komt er nog eens 150 euro bij. Geen slechte deal.

Conclusie

De Mazda MX-5 160 Edition was een waar genoegen om een week als gezel te hebben en verdient het om op je lijst te staan van wagens die je ooit moet gereden hebben. Die plaats verdient elke Mazda MX-5 wel. De Mazda MX-5 geeft je plezier in autorijden als activiteit.