Gametest: GRiD (2019)

Grid racegame review test 2019

Net zoals bij een competitieve raceklasse is het deur aan deur vechten voor racegames om een plaatsje te bemachtigen in de huiskamer van gamend Vlaanderen. GRiD probeert zich tussen realistische games als Assetto Corsa en arcadegames als Need For Speed te wurmen richting de finish. De juiste strategie?

Race Driver: GRiD, het is een gameserie die niet klinkt als een Gran Turismo, Assetto Corsa of Need For Speed. Toch sloegen de eerste afleveringen van de gamereeks in als een bom. Althans, ten huize Wouters. Want het wist als geen ander de sterktes van een Gran Turismo te koppelen met die van Need For Speed. Dat uitgevers Codemasters ook jarenlang TOCA-ervaring onder de riem hadden, het speelde enkel maar in het voordeel.

Van WSR naar GWS

Het verhaal van Race Driver: GRiD en GRiD 2 was dan ook herkenbaar. Je was een opkomende talentvolle racer met een droom die vanuit zijn garage opereerde en stelselmatig zijn eigen raceteam op poten zette. Met steeds straffere auto's en zwaardere concurrentie. Aan de basis lag het WSR, het World Series Racing. Een fictieve raceklasse die als doel had de strafste racers van over de gehele wereld samen aan de startstreep te zetten. Met een uiteenlopende rits van wagens. De éne keer zat je in een Honda S2000, de andere keer in een Pagani Huayra.

Grid racegame review test 2019

De nieuwste van de reeks, gewoonweg GRiD, gaat verder waar zijn voorgangers eindigden. Het WSR is oud nieuws, nu is het tijd voor de GRiD World Series (GWS), een kampioenschap waar de beste chauffeurs van het WSR het opnemen tegen elkaar. Wat dubbelop natuurlijk, gezien de voorgaande games duidelijk maakten dat de WSR specifiek werd opgericht voor de beste coureurs ter wereld. De best of the best dus? Enfin, we geven het nog het voordeel van de twijfel.

Winnaars aan de startstreep

Al draagt de nieuwste daarmee meteen een pertinent probleem. Want ging het voordien nog over het idee dat je knokte om steeds verder te komen, dan ben je hier gewoon al een absolute topper. Starten met een aftandse trage rakker? Nee joh! Je krijgt na een korte introductie meteen toegang tot 6 raceklassen met volboed racewagens. Geen verhaal, geen extra uitleg. Kies maar waar je aan de start staat. Nou.

Grid racegame review test 2019

Aan welk kampioenschap je eerst begint? De racekalender van het gehele GWS past zich wel aan! Zo kan je van start gaan in de klasse van de klassieke racewagens, dat van het touringkampioenschap, de GT-klasse, Japanse tunerauto's, stock cars en zelfs een reeks die vernoemd werd naar Fernando Alonso. Toegegeven, aan keuze is er geen gebrek.

Mist body

Een verhaal met weinig body dus. Al is dat bij racegames zoals Gran Turismo of Assetto Corsa niet anders natuurlijk. Alleen mikken die games op puur realisme en/ of multiplayer racing. Deze GRiD legt de focus duidelijk op singleplayer. Na enkel races vraag je je dan ook af wat het doel is van de races en het verdiende geld. Oké, je kan er nieuwe wagens mee kopen maar dat doe je niet uit interesse voor de auto, wel omdat je die auto simpelweg nodig hebt om deel te kunnen nemen aan de volgende race.

Grid racegame review test 2019

GRiD probeert nog wat verhaal te genereren door je samen te zetten met een teamgenoot die orders van je krijgt, of door in een race een rivaal te creëren die pist op je is wegens een bepaalde inhaalactie. Beide rakkers voegen echter weinig toe aan de immersie. Want alle racers op het deelnemersveld zijn niet vies van wat ouderwetse lakuitwisseling.

Plezante rotzakjes

Laat dat meteen ook de grootste sterkte zijn van GRiD; de tegenstanders. Codemasters weet al jaren dat je rivalen op het circuit pas echt leuk worden als ze je zonder verpinken halfweg de bocht een serieuze duw geven. Het zijn rotzakjes... maar wel rotzakjes waar je leuk mee kan sparren. Dit is dan ook ruig racen, niet mooi racen. Daarvoor moet je maar Formule 1 in huis halen.

Grid racegame review test 2019

Alleen krijgen we het niet over onze lippen om te zeggen dat deze game goed speelt. Want het belangrijkste onderdeel, hoe de auto's reageren op je commando's, lijkt niet helemaal op punt. Een volbloed racewagen met vlakke onderkant en heftige spoilers heeft in realiteit pakken meer grip dan zijn tegenhanger in de game. Alle auto's lijken dan ook op Chinees bandenspul te rijden gemaakt van verbrand asbest. Leutig natuurlijk moest dit een rally- of driftgame zijn... maar dat is deze GRiD natuurlijk niet.

Conclusie

De GRiD-reeks was ooit een heerlijke verborgen parel. Door niet voluit voor een verhaal te gaan of zich puur te focussen op het rijgedrag van de auto's is het resultaat van de laatste in reeks vlees noch vis. Adem je racegames, dan houden we je zeker niet tegen om je onder te dompelen in GRiD, maar wij vinden dat er betere alternatieven op de markt zijn. DiRT Rally 2.0 bijvoorbeeld.

Laatst gepubliceerd

Reacties

Uw reactie

Recente reacties

Laatste rijtesten

Alle rijtesten

Laatste reportages

Alle reportages

Laatste nieuws

Alle nieuws