Ooit al gehoord van de Vloek van ///M? Als je geen deel uitmaakt van de inner circle van Autofans is de kans betrekkelijk klein. Desalniettemin sleept de vloek toch al een jaartje of 8 aan op de redactie. Het was echter tijd om de vloek voor ééns en voor altijd te doorbreken. Om komaf te maken met een soort van zelfvervullende waarheid. 2021, het jaar waarin de Vloek van ///M naar de eeuwige jachtvelden mag worden gestuurd.

Tel maar op

Oké, even serieus, waar wordt hier nu over gebazeld? Wel, stap even met ons mee door de galerij der M-tegenslagen. In 2013 maakte de voorruit van een knaloranje M6 Coupe tijdens onze testweek nader kennis met een hert. Amper 2 jaar later ontsprongen we ter nauwer nood de vangraildans met een M6 Gran Coupe met opgereden zomerbanden tijdens een regenvlaag op de autostrade. Een jaartje later was het dan toch vangrailkoekenbak tijdens een reportage met een M4 Coupe op het circuit van Mettet. Dan is er nog die M235i Gran Coupe die een rondje zelfdestructie speelde met zijn aandrijflijn. En tenslotte is er 2020, het jaar waarin ik crashte in een M2 CS. Niet letterlijk, wel mentaal...

Enfin, geen enkele andere letter in autoland heeft zo'n zware connotatie als M op onze redactie. Het is echter tijd om de vloek te doorbreken. Om voor eens en altijd Honoratus aan onze kant te krijgen. Om een lekker potje exorcisme uit te voeren. En laat ons eerlijk zijn, dan is zo'n nagelnieuwe M4 geen slechte keuze. Want hij heeft tenslotte de neus van een bezetene. Een duiveluitdrijving op het circuit van Zolder... er zijn slechtere seances om te houden.

Exorcist Kötz Gelb

Eerlijk is eerlijk, het was BMW zelf die voorstelde of we niet even over het circuit van Zolder wilden jassen tijdens een M3- en M4-trackday. Waardoor de opportuniteit letterlijk in onze schoot kwam gevallen. Donderdag 10 juni 2021, D-day. Net met wat vertraging de snelweg op en dan tot het besef komen dat de racehelm nog thuis lag. NIET NU, VLOEK VAN ///M!

Geen paniek echter, want BMW was zo sympathiek om racehelmen te voorzien tijdens het evenement. Autofans 1, vloek 0! Na een korte introductie door instructeur en Autofansheld Danny Janssens brak het moment aan. Strijdwapen van dienst? Geen houten staak, voodoopop of zilveren kruisbeeld, wel een BMW M4 die net ondergekotst leek door het kind uit The Exorsist-film. BMW noemt het M Sao Paulo Gelb, wij noemen het Exorcist Kötz Geel. Al kwamen de brokken vooral zelf in onze mond toen we in het blauw met gele interieur plaats namen. Onze kwelgeest heeft duidelijk geen smaak. Daar zijn we nu zeker van.

Verpulveren

Los van twijfelachtige kleurensmaak behoeft de nieuwe M4 eigenlijk geen introductie. Voorin sluimert een beestige 3-liter zes-in-lijn turbobenzine. Die S58 heeft delen vanuit een 3D-printer en trekt gretig door naar de rode zone van dik 7.200 toeren per minuut. Al zijn de 510 pk's die je hoog in de toeren vindt niet het wonderstuk van dat blok. Nee, dat is die 650 Nm koppel die vanaf 2.750 tpm de snuit van deze M4 richting stratosfeer katapulteert. Met 1.7 ton is de nieuwe M4 zo maar even 200 kg zwaarder dan zijn voorganger. Op het circuit zou je dit - volgens BMW - niet merken.

Daar rijden we dan, uit de pitlane. In een auto waar ondergetekende letterlijk zijn eerste meters in maalt. Na bijna anderhalf jaar geen circuit meer van dichtbij te hebben gezien. Vlak voor ons een BMW M5 Competition die het tempo zal gaan bepalen... tijd om als en volleerde BMW-rijder in zijn achteruitkijkspiegel te duiken om die snelheid wat op te schroeven. Want we zijn hier niet voor een serene duivelsverdrijving. De Sterrenwacht-, Kanaal- en Lucien Bianchibocht, meer was er niet nodig om door te hebben dat deze M4 Competition en ik goede maatjes zouden worden. Bij het aanremmen van de kleine Chicane na het lange rechte stuk was het duidelijk; de M4 is voorzien van de juiste oren en poten om het circuit van Zolder te verpulveren.

Re///M

Wat. Een. Beest. Anders kan je de nieuwe M4 niet omschrijven. Een betrouwbaar beest, want - en we willen niet in journalistieke lingo vervallen - het chassis communiceert zuiver wat er onder je bips aan de hand is. Vooral de voortrein bijt zich in de bochten vast en laat niet meer los. Zelfs met achterwielaandrijving en achtrapsautomaat van ZF (zoals onze versie getooid was) valt de M4 moeilijk van de wijs te brengen. Al zullen de zomerse temperaturen de banden zeker geholpen hebben. Even samen de billen toeknijpen richting de heuvel vlak voor de Bolderberghaarspeldbocht? Niet nodig bleek achteraf. Want zelfs aan hoge snelheden weet een hobbel in het midden van een bocht de M4 niet van de kaart te brengen. En dan is er nog dat koppel. Godgloeiende!

Feit: de eerste 2 rondes was het even terug kalibreren op het circuit met een +500 pk sterke auto. Feit: Het S58-motorblok heeft zo veel koppel onderin dat je de M4 als een diesel de bocht uit kan katapulteren. Terugschakelen? Dat is zoooh Honda! Feit: De eerste 5 rondes moest ik mezelf continu op de vingers tikken om dat "te ver" terugschakelen te laten. Valt eenmaal alles in de plooi en is de cadans gevonden, dan moet er ook nog een dikke pluim worden gegeven voor de M carbon keramische remmen. Zolder is een extreem zwaar circuit voor het remgerief. Op onze M4 gaven ze geen krimp. Ook al had de ///M-vloek alle kans om ons richting de grindbak te sturen met fadende remmen, de M4 was onze beschermengel.

Tschüss

Nou, klinkt als een meesterlijk stuk der techniek, die M4? Valt er dan niets over de nieuwe te zeuren? Wel, na zowat 2x20 minuten tracktijd is het moeilijk om de coupé ergens op te pakken. Misschien de automaat die niet altijd even gedwee op je orders reageert? Of de overdaad aan instellingsmogelijkheden voor chassis en motor? Of wat te denken van het gekende exuberant verbruik van BMW's turbomotoren op circuit waardoor je een streepje van de tank per ronde verliest (en ja, er is een collega zonder peut gevallen op het circuit). Tanken voor je het circuit op gaat is de boodschap!

Nee, de grootste klacht richten we misschien wel richting de cententellers van BMW. Want het exemplaar dat wij reden tikte vlot de 100.000 euro aan. Met een (broodnodig) trackpack van maar liefst 16.680 euro in de prijs verwerkt. Dat is veel geld voor een speeltje dat banden en remblokken oprookt als wijlen Van Rossem. Ach, misschien zijn we wel jaloers dat één van de laatste der niet geëlektrificeerde M-Mohikanen daardoor als vanzelf uit onze bereikbaarheid is gekatapulteerd. En als de M4 na onze tweede sessie tikkend tot rust komt kunnen we maar één ding denken: Tschüss, Vloek van ///M!