"Ik moet zeggen dat auto’s altijd een deel van mijn leven zijn geweest. Mijn ouders reden beide rally en zo ging ik al van in de buggy mee kijken naar verscheidene rally's. Ik dronk mijn papfles altijd op in de oldtimer die in de garage stond, … Ook het kriebelen rond het autorijden zelf is heel vroeg begonnen. Mijn 1ste auto was een JEEP op batterijen, zo eentje waar je als kind in kan zitten. Ik heb daarmee rondgereden tot ik te groot werd om zelf op de bar achter de zetels te zitten (lacht). Daarna mocht ik af en toe eens meerijden op de schot van mijn mama. Ze vertelde me dat ik zelf mocht rijden met de auto als ik zelf aan de pedalen kon, al kwam dat moment veel vroeger dan ze had gedacht. Die belofte heeft ze wat moeten intrekken aangezien ik telkens bij de grootsten van de klas behoorde. Maar ik kon mijn ‘ding’ wel kwijt 1x per jaar in de karting. Zo gingen we elke zomer naar het Karting des Fagnes in Wallonië".

begonnen met strobalen

Het begin van de MINI-avonturen situeert zich echter een paar maanden voor mijn 17de verjaardag. Toen begonnen mijn ouders op zoek te gaan naar een eerste auto voor mij. Ik mocht mijn voorkeur geven - een rode MINI stond bovenaan de lijst - maar ze zeiden wel dat een MINI niet haalbaar was. Toch kwam er onverwacht een MINI op hun zoektocht. Het was een MINI One D in Pepper White-kleur. De enige optie die erop zat was de bestickering voor- en achteraan. De auto kwam van een dame die de auto ging inruilen voor een klein bestelwagen omdat haar strobalen niet goed in de MINI pasten. Toen we gingen kijken kon ik mijn glimlach dan ook niet verbergen. Ook al was de auto totaal niet verzorgd, hij was perfect voor me! De MINI mocht mee naar huis. De MINI stond dus al voor mijn 17de verjaardag op de oprit, een stimulans om zo snel mogelijk mijn rijbewijs te behalen".

"Het eerste wat we deden hebben bij thuiskomst was een goed badje geven. Je kan je niet voorstellen wat er allemaal van onder die MINI gekomen is. Ook het interieur was een heus werkje. Zo hing er over het volledige achterstuk stro in het interieur. De koffer was hierbij het slechtst aan toe, daar zijn we zelf met een pincet bezig geweest omdat stro niet gemakkelijk lost met enkel de stofzuiger. Mijn vader en ik hebben er een goed weekendje werk mee gehad. Daarna hebben we hem zelf nog eens binnen gedaan om een interieurreiniging te doen.

Toen hij helemaal weer opgefrist was, begon het personaliseren uiteraard te kriebelen. Het personaliseren is dan ook het leukste aan MINI. Zo vond ik hem persoonlijk te wit. Daarom heb ik het dak en de spiegelkappen zwart laten spuiten. Ook de lompe standaard antenne moest eraan geloven voor de korte versie. Hierdoor kreeg de MINI direct wat meer sportiviteit. Nadien volgden de velgen. Ook hier waren het de standaard velgen die erop lagen, maar die zag ik nu echt eens niet graag. Oorspronkelijk moest ik eerst de banden die erop lagen oprijden, maar ik zag dat niet zitten. En velgen maken nu eenmaal de auto. Dus gingen we op zoek naar andere velgen. Mijn vader vond de John Cooper velgen in Frankrijk. We hebben er dan een gezinsuitstap van gemaakt. Lekker samen achter MINI velgen. De grootste veranderingen waren nu klaar. Daarna kwamen de details. Zo is er een sportieve tankklep gekomen en verschenen er overal Union Jacks. Ventieldopjes, het plastic rond de pinker, de gordelbeschermers, ook de kussens van de Union Jack kregen een plekje binnen de MINI. Het was een subtiele link met Engeland, zelf vond ik het niet overheersend.

Reisgids Shana in Engeland

Ik heb door mijn ouders kennis gemaakt met het Engeland. Zo maakten we jaarlijks de oversteek met de boot naar Engeland voor een automeeting. Dit hebben we heel wat jaren achter elkaar gedaan. Het was onze vaste trip in de vakantie. Daar ben ik dan ook verliefd geworden op Engeland. Ik vind Engeland zoveel meer karakter hebben dan eender welk land. Vooral het uitzicht. Op welk punt je ook staat, Engeland straalt op elk punt karakter uit. Mijn favoriete uitkijk zijn de weilanden omgeven door stenen muurtjes waar de smalle wegen doorkruisen, een fantastisch beeld. Ook de rust aan de kust is prachtig en totaal niet te vergelijken met de Belgische kust. Daar kan ik wel uren in het gras naar beneden zitten kijken. Genietend van de zon en de uitkijk vanaf de witte krijtrotsen.

Ook Londen kan ik zeker appreciëren. Zo heeft een citytrip naar Londen heel lang op mijn verlanglijstje gestaan. uiteindelijk kreeg ik die van mijn vriend als verjaardagscadeau. We zijn voor 4 dagen geweest, ik had de citytrip helemaal voorbereid op kaart zodat we elke dag een regio konden doen. Op die manier hebben we zo goed als alles van Londen gezien en ervaren.

Voor de Brexit gingen we eigenlijk meermaals naar Engeland. Zowel voor MINI als voor andere auto evenementen. Als we vertellen tegen de familie dat we een weekendje erop uitgaan vragen ze niet: ‘Naar waar gaan jullie?’, maar eerder: ‘Gaan jullie terug naar Engeland?’. Ook in ons interieur vind je leuke eyecatchers terug met de Union Jack. Zo hebben wij een wc-bril, grote klok, .. met de Union Jack en staan er hier en daar de bezienswaardigheden uit van Londen.

wie Mini zaait...

Mijn eerste aanraking met MINI was toch met mijn eerste autootje. Uiteraard had ik al veel MINI’s gezien in het straatbeeld, zowel in België als in Engeland, maar toch was de eerste rijervaring met mijn eigen MINI. Zo had mijn vader ons ingeschreven in het evenement ‘Driving With A Heart’. Dat is een jaarlijks evenement van MINI’s. Hierbij moet je je weg bolletje-pijl-gewijs zoeken. Als afsluiter is er dan een colonne-rit die altijd eindigt in het centrum van Roeselare. Je moet wel weten dat ik eind februari verjaar en dat het evenement altijd in april plaatsvindt. Ik had op dat moment net geen 2 maanden rijervaring met mijn eigen auto. Ik was zo de MINI met de prachtige L in het zicht. De organisatoren vonden dit uiteraard wel leuk voor me, maar hadden wel gevraagd om bij de colonne rit iemand ervaren achter het stuur te zetten zodat er geen oponthoud zou zijn. Ik heb echter de volledige dag zelf gereden zonder problemen. De dag was als het ware een doop voor mij als beginnende bestuurder. Het was een zodanige leuke ervaring dat ik jaarlijks met plezier deelneem. De eerste 2 jaar heb ik deelgenomen samen met mijn ouders, daarna met vriendinnen en nu met mijn vriend.

Mini vs. Renault

Mijn vriend laat vaak vallen dat er meer mijn merk MINI in huis te vinden is dan zijn merk Renault. Je kan dus wel stellen dat er heel wat in huis staat van MINI. Ik vind het eerder een combinatie van Londen en MINI. Van MINI zelf zijn uiteraard de miniaturen die over het hele huis te vinden zijn, het schilderij van MINI, de snijplanken in de vorm van MINI auto’s, de LEGO-sets van MINI, … Ik heb uiteraard ook enkele kledijstukken van MINI die ik op meetings aandoe zoals T-shirt, truien, sjaal, …

Ik denk dat elke MINI-fan zich niet kan beperken tot enkel de MINI in de garage. Ik vind dan ook niet dat alleen materiele zaken tonen hoe fel je fan bent van een merk. Ook de afstand die je aflegt voor een auto vertelt al veel. Wij beperken ons bijvoorbeeld niet enkel tot België om een automeeting bij te wonen. Zo reden we naar een MINI-track Day in Goodwood, en bezochten we een MINI fan day op het circuit van Brands Hatch. Uiteraard brengen we dan souvenirs mee. Spijtig genoeg konden we er niet bijzijn met het 60 jarig bestaan van MINI, maar door Engelse vrienden heb ik wel het T-shirt kunnen bemachtigen.

de oldtimer-MINI, graag

Dat is een gemakkelijke. Mijn favoriete MINI is dan toch de oldtimer MINI in het rood/blauw met de Union Jack op het dak. Dat is gewoon af. Spijtig genoeg zie je deze zo goed als nooit in het straatbeeld. Gelukkig zie ik deze nog af en toe eens op een automeeting of op een oldtimerbijeenkomst. Dan is een selfie bij die wagen maken toch een must voor me.

romantische MINI-tocht

Ja, ik heb toch al heel wat mooie momenten mogen meemaken met de MINI. Zo heb ik mijn vriend leren kennen door en met MINI. Dit was in 2015. Ik had de Bruges New Mini Club leren kennen op Driving With A Heart. Het zag er een leuke spontane club uit dus na de rit had ik mij lid gemaakt van hun Facebookpagina. Er kwamen enkele ritten en bijeenkomsten op, maar ik studeerde toen nog waardoor het moeilijk was om deel te nemen. Tot er een evenement op kwam waarbij ze een oproep deden aan de deelnemers om samen de oversteek te maken naar de UK om een ritje te doen met een Engelse MINI-club. Uiteraard was ik onmiddellijk enthousiast over het idee. Ik zocht dan ook snel een vriendin om samen mee te rijden want alleen is maar alleen. En zo gezegd, zo gedaan. Om 3u in de ochtend hadden we ons verzameld om als club door te rijden. Tijdens de dag hebben we dan hier en daar tijd genomen om kennis te maken met elkaar. Zo heb ik daar mijn huidige vriend leren kennen. We hadden onmiddellijk een gezamenlijke passie, namelijk MINI. Spijtig genoeg is de club na enkele maanden uiteengevallen.

Gelukkig vonden mijn vriend, ik en nog enkele actieve leden dit heel jammer en zijn we met het idee begonnen om de club verder te zetten, maar onder een andere naam, namelijk Westcoast Mini Belgium. In 2018 heb ik samen met mijn vriend onze 1ste mini-rit, MINI Summerdrive, in elkaar gestoken met een bijhorende wedstrijd. Dit was een stressvolle dag voor onszelf doordat we ook voor foto’s onderweg zorgden, maar het was een heel dankbare dag. De deelnemers waren heel tevreden wat voor ons heel wat betekende.

Een andere mooie herinnering of avontuur is toch wel de MINI fanday in Mettet. Daar heb ik voor de 1ste maal mogen meerijden met een ervaren chauffeur in uiteraard een MINI. De kriebels die toen in mijn buik zaten zijn niet te beschrijven, het was veel te snel voorbij. Gelukkig weet mijn vriend hoe ik ben en waar ik van ondersteboven ben. Zo heb ik dit jaar een circuitervaring van MINI cadeau gekregen. Dan mag ik niet alleen meerijden, ik zal ook zelf achter het stuur mogen kruipen. Dus hopelijk is die corona snel voorbij en kunnen we snel een data vastprikken om het circuit van Zolder onveilig te maken!

Als ik 1 avontuur mocht kiezen dan zou ik toch gaan voor onze rondrit langs de zuidwestkust van Schotland in 2016 met de MINI van mijn vriend, met een voorbereiding van mijn vader tot in de kleinste details; hij had zelf een roadbook in elkaar gestoken. Het was echt een doorreis om zoveel mogelijk te zien in korte tijd. De volledige weg die we gedaan hebben was een ervaring op zich. De uitzichten, de kronkelende wegen, de dieren die niet afgeschermd zijn van de weg, … zijn met geen enkele woorden te beschrijven. Je moet het gewoon zelf meemaken. Maar om jullie toch een beetje een beeld te geven van de tussenstops die we gemaakt hebben. We hebben bijvoorbeeld de locatie van James Bond uit de film Sky Fall nagebootst met de MNI, met een draaibare veerboot overgestoken naar het eiland Skye, het meer van Loch Ness bezocht, …

MINI nummer 3...

Momenteel rij ik met een MINI, maar niet de mijne. Mijn MINI (R56) is namelijk verkocht sinds november. Ook al had hij nog geen beginnende grote kosten, hij begon toch de 11 jaar te naderen. Na 9 jaar met de MINI te rijden was het dus tijd om te vernieuwen. En zo ben ik in december een nieuwe mini gaan bestellen. En ja, de kleur kan je misschien al raden, het zal een rode MINI worden. Omdat ik zelf kleuterleidster ben van beroep, is kofferruimte heel belangrijk. Ik hoef het niemand uit te leggen maar in mijn standaard MINI 3-deurs had ik dus amper kofferruimte.

De zetels lagen meer neer dan recht. Met mijn beroep en toekomstige gezinsuitbreiding in het achterhoofd ben ik op zoek gegaan naar een grotere MINI. Het ging tussen de sportieve MINI Countryman of een MINI Clubman. Ik benadruk wel sportief want een gewone Countryman zei en zegt me nog steeds niets. De keuze is gemaakt en Ik ben momenteel in blijde verwachting van een rode MINI Clubman met de prachtige Union Jack achterlichten! Gelukkig kan ik tussentijds wel rijden met de MINI van mijn vader, het oude model van de clubman (R55). Ik zal in maart dus kunnen zeggen dat ik met de 3de MINI rij, waarvan de 2de mijn eigen MINI is. Nog even geduld dus want door de Brexit zal de MINI eerst van UK naar Duitsland en dan pas komt hij naar België. Hij zal er al een reisje zonder mij opzitten hebben.

...wordt gepersonaliseerd, wat dacht je?

Bij mijn vorige MINI waren dit vooral kleine accenten met een Union Jack. Denk hierbij aan de knipperlichten, de ventieldopjes, de riembeschermers, de tapijten … Ook bij mijn volgende MINI ben ik dit van plan, al wordt het dan wat subtieler omdat ik al met veel kleur aan de buitenkant zit. Ik heb wel al gekozen voor het Union Jack-stuurwiel. Ik zou graag nog iets van sticker hebben aan de buiten waardoor het echt mijn auto is, maar daarover ben ik nog wat aan het brainstormen.

Ik hoop eerlijk gezegd dat we nog gemakkelijk een weekendje heen en weer kunnen gaan naar de UK met de nieuwe MINI, maar ik vrees er een beetje voor door de Brexit.