Rijtest: Suzuki Swift 1.2 (2010)

Rijtest: Suzuki Swift 1.2 (2010)

Suzuki vernieuwde de Swift onlangs en al zie je dat niet dadelijk aan de buitenzijde, toch zijn danig wat zaken veranderd. Wat er uitziet als een facelift is eigenlijk een volledig nieuw model.

Suzuki was zo tevreden van het uitzicht dat dit grotendeels bewaard bleef, hoewel de totale lengte met negen centimeter toenam. Daarvan krijgt de wielbasis er vijf, al zie je dat niet dadelijk in de binnenruimte, die zo al vrij ruim bemeten was voor een wagen in deze klasse. Achteraan ligt het wat onder de middelmaat maar de voorste inzittenden baden in ruimte. Je hebt nauwelijks het gevoel met een kleine wagen rond te rijden. Daarbovenop komt nog de opbouw van het dashboard. De materialen voelen wat hard aan, maar zijn wel degelijk afgewerkt. Qua instrumenten volgt Suzuki het motto 'sober maar nuttig'. Alles wat je nodig hebt is aanwezig en de bediening van de instrumenten is niet onnodig ingewikkeld. Puntje van kritiek is het stuur, waarop de ergonomie van de knopjes niet echt doordacht blijkt.

Rijtest: Suzuki Swift 1.2 (2010)

Op onze 'Grand Exterior'-uitvoering vinden we sleutelvrije toegang, een USB-interface voor het audiosysteem en een klimaatcontrolesysteem terug, wie cruise control en boordcomputer wil, moet nog een trapje hoger, bij het 'Grand Luxe'-niveau, gaan neuzen. De koffer profiteert niet van de groeistuip, integendeel, met zijn 218 liter inhoud moet hij het met 4 liter minder doen dan zijn voorganger. Wil je jezelf een goeie conditie aanmeten, zorg dan dat je de koffer goed gebruikt. De hoedenplank, of het plankje dat daarvoor moet doorgaan, gaat niet mee omhoog wanneer je de kofferklep opent. Je moet het dus zelf rechtzetten en vooral, niet vergeten neer te klappen voor je de koffer sluit. Doe je dat niet, dan merk je dat snel genoeg als je instapt en even een blik in de achteruitkijkspiegel werpt, het aanzicht van de hoedenplank is dan jouw deel.

Aan de buitenzijde dus hetzelfde recept als de vorige Swift-generatie. Dat houdt in dat de wagen ietwat weg heeft van een doos. De koplampen en achterlichten volgen de schouderlijn en werden iets scherper afgelijnd, met een imposanter uiterlijk als gevolg. Het nummerbord wordt voortaan ook wat hoger geplaatst, iets wat tot gevolg heeft dat de kofferopening wat kleiner wordt en de laaddrempel verhoogt. 

Rijtest: Suzuki Swift 1.2 (2010)

Het weggedrag is al sinds de eerste generatie Swift (uit 1984) een verkoopsargument en je moet het ervaren om het te geloven. Deze wagen ziét er dan niet sportief uit, het rijplezier is aanwezig. Dat de Swift tot voor kort werd ingezet in rallykampioenschappen draagt daar alleen toe bij. Op slecht wegdek blijft de wagen het contact met de grond goed behouden, al wordt het nooit té hard en blijven comfortabele langere reizen mogelijk. Vanwege dat sportief afgesteld chassis is het dus niet onmogelijk om de bochten iets feller aan te snijden dan je met een ander kleintje zou doen.

Rijtest: Suzuki Swift 1.2 (2010)

De motor van de Swift is tegenwoordig een 1.2 viercilinder die 94 pk en 118 Nm voortbrengt. De motor laat zich makkelijk bij lage snelheden in een hoge versnelling rijden. Zo rij je zonder verpinken 50 km/u in vijfde versnelling. Dat is goed voor het verbruik, al wil dat niet zeggen dat de wagen ook fantastisch optrekt. Wil je de motor een plezier doen, dan gooi je hem best wat in toeren, boven de 3.500 à 4.000 toeren voel je hem pas opleven. Dat merk je natuurlijk aan het verbruik, al kwamen wij bij een combinatie van deze twee rijstijlen aan een gemiddeld verbruik van 5,5 liter per 100 km (waar Suzuki 5 l/100 km opgeeft). Dat lagere verbruik wordt ook bekomen door het 30 kg lagere gewicht, terwijl de Swift zelf toch groeide. Niet slecht dus en ook op de snelwegen houdt de wagen zich kloek, als je rekening houdt dat hernemingen best samengaan met even terugschakelen. Jammer is dat, want de vroegere Swift was wel speels bij lagere toeren.

Rijtest: Suzuki Swift 1.2 (2010)

 Je moet al twee keer kijken voor je de nieuwe Swift onderscheidt van zijn voorganger. Dat je best twee keer kijkt, merk je nadien aan het grotere ruimtegevoel en de degelijker afwerking. Het comfort werd verbeterd en het spraakmakende weggedrag is gebleven. De 1.2 is best pittig te noemen voor zulk een kleine motor, al moet je hem wat in toeren houden voor hij zich goed voelt, een nadeel waar de vorige generatie geen last van had. De prestaties maken wat plaats voor een laag verbruik en dito uitstoot. Daarmee volgt Suzuki de huidige trend en verraadt hij zijn vernieuwende imago wat.

Tekst & foto's: Sven Geiregat

Met dank aan Suzuki Belgium voor de testwagen

Specificaties

Motor

1.2 benzine, vier-in-lijn

Vermogen

94pk

Koppel

118 Nm

Overbrenging

vijfbak, manueel

Aandrijving

voorwiel

Gewicht

960 kg

Topsnelheid

165 km/u

Prijs testwagen

€ 15 399.00

Prijs basismodel

€ 11 799.00

0 tot 100 km/u

0.00 sec

Gemiddeld testverbruik

5.50 L/100km

Min. kofferinhoud

218 L

Laatst gepubliceerd

Reacties (4)

Plaats een reactie
Karel 12:54
afbeelding van Karel

idd, ben uiteraard ook vooral benieuwd naar de sport

Uw reactie

Recente reacties

Laatste rijtesten

Alle rijtesten

Laatste reportages

Alle reportages

Laatste nieuws

Alle nieuws