Voor Vlaamse automediawatchers is de rode Swift Sport met roepnaam '1-GKV-100' geen nobele onbekende. Het brokje Japans plezier behoort namelijk toe tot Wim Bervoets, drager van noeste baard en tevens collega bij Drivr. Zeg nu nog eens dat Pax Media niet bestaat...

Blauw of rood?

'Dat blauw is niet helemaal mijn smaak', waren de eerste gevleugelde woorden van Wim. Straffe taal voor iemand die met een brandweerrode 1ste generatie Swift Sport rondtoert. Plaats van ontmoeting kon geen grotere symboliek dragen, want het hoofdkantoor van Suzuki België werd op de kaart gekozen. Dat had geen chauvinistische redenen, wel vind je op een steenworp daarvandaan een reeks heerlijke binnenwegen. Laat dat nu net zijn waar beide SSS'ers (Suzuki Swift Sport) voor in elkaar werden geschroefd.

Maar voor we op de startknop drukken - of in het geval van Wim; de sleutel omdraaien - gaan we eerst beide rakkers eens van dichtbij bekijken. Onze Sport behoeft geen introductie. Het rode exemplaar heeft zo'n 66.000 kilometers achter de kiezen en draagt vijf jaar op zijn paspoort. Daarmee komt hij net uit het laatste bouwjaar van de eerste generatie Swift Sport (2010). Motorisch betekent dat alvast dat de M16A viercilinder 123 pk en 148 Nm weet op te wekken.

Onze duurtester doet beroep op datzelfde blok maar weet er 136 pk en 160 Nm uit te puren. Een verschil dat je niet uitvoerig zal voelen, maar door Suzuki extra in de verf wordt gezet door een andere handbak. Anno 2015 roer je door zes verzetten, in 2010 deed je het nog met een manuele vijfbak. Net zoals met een simpeler interieur trouwens. Waarmee mooi wordt aangetoond dat de nieuwe generatie Swift een serieuze stap voorwaarts heeft gezet.

Grijze speelse haren

Goed, tijd om beide speelvogels uit te laten over de smalgebaande paden die we hebben uitgestippeld. Daar valt meteen op dat de jonge rakker een stuk meer lawaai uit zijn twee uitlaten braakt. De eerste generatie rolt audiovisueel een stuk bedeesder voorbij. Tot je richting de rode zone van het toerental klimt natuurlijk, dan weet hij net zo'n rauw mechanisch geluid op te wekken als zijn jonger broertje.

Verder valt op hoe gelijklopend de rijdynamiek van beide generaties is. Alsof Suzuki het credo 'never change a winning team' ter harte heeft genomen. Daardoor kan je zowel Blauw als Rood met een leutig gemak door de bochten douwen. Snel is het daarbij nooit, maar wel vlot in overvloed. Onze duurtester bleek wel een stuk volwassener te rijden op de limiet. Zo moet je al iets harder op de rem stampen in de bocht om overstuur op te wekken.

Er lijkt vooral op comfort te zijn geconcentreerd met de nieuwe generatie. Zo vangt hij minder windgeluid op, draait hij minder toeren op de autostrade door de zesbak en voelt de ophanging iets drempelvriendelijker aan. Wim's exemplaar heeft misschien een jaartje meer, het speels karakter is er niet minder op.

Gegevens
Kilometerstand: 6.730
Gereden kilometers: 4.056
Verbruik: 6,1 l/100km
Opmerking: Onze duurtester doet zijn voorvader alle eer aan

LEES HIER DEEL 1
LEES HIER DEEL 2
LEES HIER DEEL 3
LEES HIER DEEL 4
LEES HIER DEEL 5