Motofans: Yamaha R6 (2018)

yamaha-r6-motofans-rijtest

De Yamaha R6 staat bijna synoniem met het supersportsegment, misschien net daarom passend dat zij hun middenklasser updaten terwijl de Japanse concurrentie ter plaatse blijft trappelen.

Even een flashback naar de jaren 90, 600 cc sportmotoren waren het compromis. Geen intimiderend vermogen en toch vlot genoeg om sportief rijplezier te geven. Tenminste tot Yamaha met de R6 kwam als vervanging voor de Thundercat. Opeens was dagelijks gebruik een pak gezakt op de prioriteitenlijst en circuitgebruik maakte z’n intrede bovenaan op diezelfde lijst. Met de grote update in 2006 werd de R6 stevig onder handen genomen en ondanks wat kleinere ingrepen en wat puntjes in komma’s was dat ook in essentie de motor waarmee je in 2016 bij de dealer buiten reed.

Bedankt, EU

Met vooruitgang komen ook restricties. In de vorm van euronormen bijvoorbeeld en laat nu net de supersportklasse daar het grootste slachtoffer van zijn. Toch gaat Yamaha de uitdaging aan met wisselend succes. De kleine 600 cc vierpitter is een doorontwikkeling van het ‘oude’ blok - waar overigens niets mis mee was - maar moet voortaan z’n werk wel doen met een wasknijper op de neus, getuige het ‘lagere’ vermogen dat het vanaf nu op 118 pk voor bekeken houdt. De toegeknepen uitlaatlijn berooft de R6 van het weinige vermogen dat er in lage toeren te vinden is.

yamaha-r6-motofans-rijtest

Een gevoel dat nog het dichtste komt bij die nét iets te kleine turbomotoren die in kleine stadswagentjes te vinden zijn. Onder de 6.000 toeren heb je echt niets te zoeken en een ouderwetse vermogensopbouw met een eindschot boven 10.000 tpm is er ook niet echt te vinden. Sensaties genoeg maar het échte puristische karakter van een supersport is wat verloren gegaan in de Euro4 R6.

Looks maken veel goed

Over karakter gesproken kunnen we niet anders dan het uiterlijk een dikke pluim te geven. Vooraan bijna een 1 op 1 replica van Valentino Rossi’s eigen M1 en achteraan werd er een nieuwe interpretatie gegeven aan het achterwerk van grotere broer R1 met de dubbele luchtkanalen en het smalle achterlicht. Een geslaagd ontwerp dat met het grote vlak vooraan en de verborgen lichtunits duidelijk hint richting de natuurlijke habitat van deze generatie R6: namelijk het circuit.

yamaha-r6-motofans-rijtest

De fijne ledstrips geven het front een agressieve en moderne look terwijl de koplampen zelf verscholen zitten onder iets wat nog het meeste lijkt op winglets. Missie geslaagd alvast.

Niet touren, wel boenderen

Dat de R6 verder een nieuwe variatie op hetzelfde bekende recept is voelen we meteen wanneer we ons been over de ranke aluminium tank gooien. Een zeer sportieve zitpositie met vrij veel druk op de polsen maakt duidelijk dat deze absoluut geen tour-aspiraties heeft. De spiegels geven als vanouds niet veel meer prijs dan een mooi uitzicht op je ellebogen en je knieën smeken na een half uur stadsverkeer om respijt. Maar eens de open wegen zich aandienen komt de nieuwste 600 tot leven, een doorontwikkeling heeft als voordeel dat alles meteen heel vertrouwd en degelijk aanvoelt.

yamaha-r6-motofans-rijtest

Geen enkel aspect van deze motor voelt onafgewerkt of niet ingewerkt in het grotere geheel. Remmerij die bijna rechtstreeks geleend werd van de R1 en de nieuwe KYB vering werken beiden voortreffelijk en boezemen meteen vertrouwen in, ongeacht het niveau van z’n berijder. De rijmodi zorgen er op hun beurt voor dat élke berijder op élk ogenblik zich goed voelt op de R6: van A als meest agressieve stand voor de gasrespons over B als ‘basis’ setting tot C voor de gladde en regenachtige omstandigheden kan je wel degelijk het karakter van de krachtbron veranderen.

yamaha-r6-motofans-rijtest

De A-stand past het beste bij het ruwe imago van deze R6 maar kan storend en agressief overkomen in het dagelijks verkeer waar je eigenlijk voor 90% van de tijd best beroep kan doen op de B-stand. Op een dergelijke vloeiende vierpitter als deze hunker je niet echt naar de C-stand maar hij is er moest je hem nodig hebben en dan heb je een aaibaar katje onder je rechterpols. De 6-voudige tractiecontrole is een laatste redmiddel moest de R6 zich toch van z’n gemeenste kan laten zien.

Conclusie

Een bekende motor in een nieuw jasje, dat somt een beetje de nieuwe R6 op al moeten we daar wel een kanttekening bij maken. Veel nieuwe sportmotoren die notoir last hebben van de ‘nieuwe’ euronormen blijken vaak verborgen talenten te hebben. Een klein vogeltje fluisterde me in dat ook deze nieuwe R6 over een dergelijk verborgen talent beschikt. Vervang die beknepen katalysator door een open uitlaatlijn en je hebt de ideale opstapper voor de eerste circuitervaring, geen verdere aanpassingen nodig! Misschien kunnen we de R6 zelf het meeste onrecht aandoen door hem in het dagelijkse verkeer in te zetten. Doe jezelf een plezier en laat hem de vrije loop op een gesloten omloop en geniet van het summum van Japanse motortechnologie uit Iwata.

yamaha-r6-motofans-rijtest

Laatst gepubliceerd

Reacties (2)

Plaats een reactie
Wim 16:12
afbeelding van Wim

haha, geloof ik best :)

Uw reactie

Recente reacties

Laatste rijtesten

Alle rijtesten

Laatste reportages

Alle reportages

Laatste nieuws

Alle nieuws