Ferrari viert dit jaar feest, want 70 jaar geleden zette het merk voor het eerst voet op Amerikaanse bodem… En wie “Amerikaanse Ferrari” zegt, zegt bijna in één adem “Daytona”. Dat was de officieuze bijnaam van de 365 GTB/4 die net na Ferrari’s 1-2-3-overwinning tijdens de Amerikaanse 24 Uur van Daytona werd gelanceerd en noem het gerust toeval, maar het model bleek nadien ook het meeste aan te slaan in de VS. Dat model brengt Ferrari nu terug, of toch een beetje.

Tussen 812 en Daytona

Dit is namelijk de nieuwe Ferrari 12Cilindri en je hoeft er maar heel even naar te kijken, om er flarden van de Daytona in te herkennen. Zo pakt de neus uit met een aanzienlijk rechtlijniger design dan we van de Italianen gewend zijn en het zwarte vlak tussen de koplampen doet meteen denken aan de vroege versies van zijn verre voorouder. Dat zwarte dak lijkt dan weer een overdrijving van de hoog doorlopende voorruit van de 365 GTB/4 en wordt van de achterruit gescheiden door slechts een smal reepje plaatwerk… Tenzij je je 12Cilindri als Spider bestelt, wel te verstaan, want dan krijg je in de plaats een in 14 seconden openende hardtop.

Vergis je echter niet: het koetswerk van deze 12Cilindri is meer dan gewoon een reïncarnatie van een klassieker. Zo zitten er in zijn strakke achterpartij actieve spoilertjes verborgen die de aerodynamica moeten optimaliseren aan alle snelheden tussen 60 en 300 km/u. Onder de bodem gebeurt hetzelfde, met gelijkaardige plitters onder de achterpartij die de 812 Competizione al had. Die 812-modellen, met de gesloten Superfast en de open GTS, moet deze 12Cilindri dan ook komen vervangen.

Tot 9.500 toeren!

Zijn naam — die je vermoedelijk als Dodici Cilindri dient uit te spreken, maar we zijn er ook nog niet helemaal uit — heeft hij trouwens niet voor niks. De nieuwkomer krijgt in essentie dezelfde V12 als zijn voorganger maar dat betekent niet dat de Italianen hun best niet gedaan hebben. Zo werd de 6.5-litermotor bijvoorbeeld getrakteerd op titanium drijfstangen, aluminium zuigers en een lichtere krukas en het resultaat is een rode lijn die pas start vanaf de 9.500 toeren per minuut! Deze Ferrari brengt dan ook 830 pk en 678 Nm koppel naar zijn achterwielen en dat zonder enige hybride- of zelfs turbohulp. Daarmee tik je de 100 km/u aan in 2,9 seconden en de 200 km/u in 7,9 seconden en is dat nog niet genoeg, dan gaat de 12Cilindri door tot een top van 340 km/u.

Hoe ouderwets die motor te werk gaat, zo hypermodern ziet de 12Cilindri eruit vanbinnen. Zo monteert Ferrari de volle drie schermen in de cabine: eentje van 15,6 inch achter het stuur, eentje van 10,25 inch centraal en dan nog een reepje van 8,8 inch voor de passagier. Zijn inzittenden moeten het dan ook best lang uit kunnen houden binnenin de 12Cilindri want hij neemt eerder de rol van GT dan van knalharde supercar op zich. Wat je ervoor over moet hebben weten we nog niet… En zullen wij plebs mogelijks ook nooit precies weten.