Ik had laatst een geweldige week met een Mini Cooper S Clubman. Hoewel ik geen al te hoge verwachtingen had van de oude rot in het Hot Hatchland, was ik uitermate overtuigd. Hij deed me niets op papier, maar wist me te overtuigen met een ziel. Zo hard, dat ik in lange tijd nog eens een wagen reed waarvan ik dacht "die wil ik zelf hebben".

Tot we aan de prijs kwamen. Vijfendertigduizend euro. Dat is een drie, een vijf en drie nullen. 35.000 in digitale weergave. Dat is een smak geld voor een wagen met "maar" 163 pk, weinig plaats en een beenharde ophanging. Geld dat je als rijkeluisjongen met bedenkelijke kledingstijl en Armani zonnebril graag wilt ophoesten voor een "echte" Mini. Geld dat je als Autofan onmogelijk kan uitgeven aan diezelfde Mini...

Dat is trouwens het mooie aan een echte autogek zijn. Heb je 5.000 euro of 90.000 euro te over, je gaat altijd op zoek om het maximale er uit te halen. En daar past - meestal - een nieuwe wagen al niet in. Waarom zou je 35.000 euro uitgeven aan een Mini, als je voor dat geld ook gemakkelijk tweedehands een Ford Focus RS - als we dan toch bij voorwielaandrijvers blijven -, een Audi RS4 of een Porsche GT2 kan kopen?

Nee, constructeurs zien ons niet graag. We zagen en klagen en verfoeien elke zet die een constructeur doet. Maar kopen we daadwerkelijk hun wagens? Misschien binnen vijf jaar op de tweedehandsmarkt. In wezen spreken we dus slecht over wagens die we zelf binnen vijf jaar - misschien - zullen kopen. Op een moment dat constructeurs zelf er niets meer op verdienen en al met de volgende generatie bezig zijn.

Is het dan zo raar dat bedrijven als BMW, Mini en heel het VAGiaans front al jaren gestopt zijn met te bouwen wat wij - als echte autofan - willen? Best niet, als je beseft dat ze hun groot geld halen uit mensen - met bedenkelijke kledingstijl en Armani-zonnebril - die er geen bal om geven of een wagen nu een sound symposer heeft of maar een "5.2" terwijl er "5.3" staat op de zijkant.

De, zogenaamde, stupiditeit van de constructeurs kunnen we niet aan hen wijten, wel aan het feit dat wij een visie over wagens hebben die al jarenlang niet meer rendeert. Dus volgende keer dat je een Mini Spaceman/ Countryman ziet rijden van 35.000 euro, denk dan niet "welke idioot koopt nu zo'n lelijk ding", maar wel "had ik maar een Mini Cooper S gekocht zodat het merk geen andere bronnen van inkomsten moest opzoeken".

Wat zouden jullie doen met 35.000 euro? Een nieuwe - sensibele - wagen kopen, of op de tweedehandssite zoeken naar leuk speelgoed?