Want een eigen GPS-toestel, dat heb ik niet. Dus moést ik me wel terugplooien op een wegenkaart annex kaartenboek. En dat bracht herinneringen naar boven. Herinneringen uit tijden dat navigatiesystemen nog niet ingeburgerd waren in de auto van jan-en-alleman.

herontdekken

Hoe zat dat ook alweer met die overzichts- en detailkaarten? Hoe was dat nu ook alweer opgebouwd met die pijltjes die naar de volgende kaart verwezen en waarvoor je tientallen bladzijden verder moest bladeren? Je kon ook bezienswaardigheden ontdekken in de buurt van je reisweg, die je bij een navigatisysteem nooit zou instellen. En ook bij omleidingen zoek je gewoon sneller zelf een nieuwe route, zonder het irritante 'keer om indien mogelijk'. Het kwam allemaal terug, tot ik me bedacht dat de tablet ook gewoon een routeplanner had. De keuze was snel gemaakt, want in plaats van al rijdend door kaartenboeken te moeten bladeren, kon ik gewoon gebruik maken van een prentje.

De testwagen, die is intussen terug bij de invoerder, de kaartenboek is bij het omwisselen in de grootste plas water in de buurt gevallen. Wat zouden we toch zijn zonder de technologie?