De grote woorden werden niet geschuwd tijdens de perspresentatie van de nieuwe Mini Cooper SE. Volgens de aanwezige Mini-top is de Cooper EV even belangrijk voor Mini als de Neue Klasse voor BMW. De vijfde modelgeneratie van de Mini werd op gang geschoten met de Countryman en ook de iets compactere Aceman warmt zich in de coulissen op voor zijn debuut. Maar het is deze Cooper die met zijn driedeurskoetswerk de hoeksteen én het gezicht is van de nieuwe Mini-familie. Die moet dan ook een schot in de roos zijn om de toekomst van merk veilig te stellen. De drie kernwaarden die de designers en ingenieurs moesten waarmaken zijn rijplezier, connectiviteit en een lage eco-footprint. Dat verklaart meteen waarom de verzamelde pers eerst met de elektrische SE op pad mag, nog voor de benzineversies uitgeleverd worden.

Glad geschoren

We laten de Cooper SE nog even aan de stekker hangen terwijl we het design opnemen. Uiterlijk verschillen de elektrische versies trouwens niet zoveel van de benzinevarianten. De nieuwe Cooper is de meest herkenbare Mini, wat hij ongetwijfeld te danken heeft aan de typische grote ronde koplampen, die afhankelijk van de gekozen versie ook een verschillende lichtsignatuur krijgen. De nieuwe Cooper driedeurs valt verder op door zijn brede heupen en zijn wielen die vrij ver op de uithoeken staan. Het meest opmerkelijke is misschien wel het zijdezachte en tegelijk strakke lijnenspel van het hele koetswerk waar alle scherpe kantjes vanaf zijn gehaald. De nieuwe Mini Cooper is dus helemaal glad geschoren met de nieuwste Gilette-technologie, klaar om een stijlvolle doelgroep te verleiden.

De designer van dienst had voor de persbriefing een duidelijke opdracht gekregen om de Mini-geschiedenis in het verhaal te betrekken. Zelfs de roemrijke Mini bezieler, Sir Alec Issigonis, werd met gepaste trots als inspiratiebron aangehaald. Nu, het moet gezegd dat deze vijfde generatie visueel misschien nog het meest aanleunt bij de originele Mini uit 1965, al kan dat niet bepaald van het interieur worden gezegd.

Van het spartaanse karakter in de oer-mini blijft werkelijk niets over. De nieuwe Cooper is opvallend breed en geeft een ruimtelijk gevoel. Dat heeft ook te maken met de typische verticale kleine voorruit die vrij ver van je weg staat. Zat je in de eerste Mini nog gezellig op elkaar geplakt, dan heb je in deze vijfde generatie evenveel plaats als in pakweg een BMW 1-Reeks. Jammer voor wie stiekem lichamelijk contact zoekt, want elleboog- of knietje wrijven is er in ieder geval niet meer bij. Daarvoor kan je wel nog op de achterbank terecht die je verplicht om dicht bij elkaar te schurken. Anders gezegd; het ruimtelijke gevoel stopt als je achterom kijkt want zowel de tweede zitrij als de koffer zijn nog steeds belachelijk krap al is de achterbank gelukkig wel neerklapbaar. Hoe dan ook, de Cooper blijft eerder een voertuig voor tweegebruikers. Wie nood heeft aan meer zit- en kofferruimte, kan beter bij de Countryman aankloppen die echt opvallend ruim is voor vier volwassenen.

Pannenkoek

Daarvan gesproken; de boordplank van de nieuwe Cooper is bijna copy/paste met het interieur van de Countryman. Er zijn wel kleine verschillen (zoals de positie van de ventilatieroosters), maar in grote lijnen wordt hier hetzelfde geslaagde recept gebruikt. De meest opvallende elementen zijn het gebruik van stof voor deurpanelen en boordplank (beter dan harde plastiek, maar is het ook schoon te houden?) en natuurlijk het grote OLED-scherm centraal op de boordplank. De schijf met het formaat van een grote pannenkoek heeft een scherpe resolutie en voelt meteen heel erg ‘Mini’ aan. Wat ons betreft is het alvast een goede keuze dat men afstapt van de vorige tellerpartij aan het stuurwiel. Het OLED-scherm draagt in ieder geval ook bij tot het gevoel van connectiviteit, vergelijkbaar met de ervaring die je bij Tesla krijgt. Nog een gelijkenis met dat merk: toegang tot de Mini Cooper wordt verschaft via je telefoon en met de “Hey Mini”-voice commands kan je zowat alles aansturen in deze tech-omgeving.

Onder het ronde scherm vind je trouwens de leukste tuimelschakelaar in de Mini, namelijk die van de ‘Experiences’. Je kan hier kiezen tussen zeven voorgeprogrammeerde experiences die telkens een heel andere ervaring bieden. Een hele leuke is bijvoorbeeld de retro-stijl, waarbij het scherm verandert in een copie van de allereerste Mini-tellerpartij. En bij vier van de zeven experiences, krijg je een eigen geluid: bijna spacey bij de Core, tot sportief (inclusief uitlaat-protjes) als je voor de go-kart experience kiest. Een heerlijke gimmick! Dat geldt trouwens ook voor de lichtthema's in zowel het dashboard als het dak, wat telkens voor een heel andere sfeer zorgt.

Stuurplezier

We zijn aan het rijden aanbeland. Waar het meestal bij praatjes blijft, had de ingenieur bij de persvoorstelling overschot van gelijk als hij claimde dat deze Mini Cooper SE een echt go-kartgevoel biedt. De combinatie van het lage zwaartepunt, de scherp aanvoelende besturing die slechts minimale input nodig heeft, en natuurlijk de elektromotor van 218 pk geeft de Mini Cooper SE een uitgesproken dynamisch karakter waarbij rijplezier met de grote R mag worden geschreven. Van 0 tot 100 km/u duurt slechts 6,7 seconden (voelt eigenlijk sneller aan) en ook het koppel 330 Nm draagt bij tot de extreme lenigheid die het model etaleert.

Enige minpunt: ook de vering is nogal sportief afgesteld. Leuk voor het betere bochtenwerk in de streek rond Barcelona, maar we vragen ons af hoe zich dat gaat vertalen op onze Belgische (vaak erbarmelijke) wegen. Dat antwoord moeten we je nog even schuldig blijven.

Hoe ver gaat ie eigenlijk?

De elektrische Mini Cooper driedeurs komt in twee smaken. Er is de Cooper E met een batterij van 40,7 kWh (netto 36,6) die tot 305 km WLTP belooft, en de Cooper SE met 54,2 kWh (49,2 netto) die tot 402 km rijbereik vooropstelt. Dat zijn tegenwoordig geen spectaculaire waarden, maar eigenlijk ruim voldoende voor een tweede wagen (wat de Mini vermoedelijk in vele gevallen zal zijn). Laden doet de elektrische Cooper aan 11 kW of tot een bescheiden 95 kW aan de snellader. Gezien het kleine volume van de batterij volstaat een half uurtje om van 10% naar 80% te springen.

In de praktijk lijkt de beloofde 403 km weinig realistisch want onze testwagen afficheerde (bij zomerse temperaturen en een volle batterij) slechts 265 km. Nu moet het wel gezegd dat de boordcomputer daarbij rekening hield met een blik losgeslagen autojournalisten die de voorbije dagen met het mes tussen de tanden de bergpassen in de buurt van Barcelona bestierden. Iets wat we dan maar schaamteloos gekopieerd hebben.

Conclusie

Waarbij we meteen de belangrijkste conclusie moeten aansnijden, en dat is dat deze Mini Cooper SE ontzettend veel rijplezier biedt. Dat heeft hij voor een groot stuk te danken aan de dynamische set-up (met een heerlijk scherpe besturing), maar ook aan de verschillende ‘experiences’ die je met de centrale tuimelschakelaar kan kiezen. Over het echte verbruik/rijbereik en het comfort van de ophanging houden we ons nog even op de vlakte, tot we de Mini op eigen bodem kunnen testen. Waar we wel al duidelijk over kunnen zijn, is de prijs. Die start aan 34.500 euro voor de Cooper E, en 38.500 euro voor de SE. Doe daar nog wat packs en leuke opties bij, en je gaat vlotjes richting de 45 en zelfs 50.000 euro. En dat is nu eenmaal de prijs die je betaalt voor de Mini-levensstijl. Want dat is het wel nog altijd: een premium en trendy, way of life waar je op een of andere manier gewoon verliefd op wordt. En liefde kent geen prijs, toch?

Honger naar meer? Ontdek dan ook de 5 (soms nutteloze) weetjes over de nieuwe Mini Cooper SE.

Meer ontdekken over de Mini en andere EV's? Neem dan zeker een kijkje in de Autofans EV Gids 2024