Af en toe nog eens op een kaart kijken is toch wel fijn en vooral leerrijk. Voor een stuk ben ik blij van de tijd van 'de Michelinkaart' nog meegemaakt te hebben. Ze zitten nog steeds in het deurvak van mijn auto, ook al zijn er heel wat plooinaden doorgescheurd (ken je dat nog ?).
Heel af ten toe pak ik ze nog eens ter hand (2 keer per jaar ?). Daarnaast vooral als het vakantie is en ik een fijne route (met groene rand, met uitkijkpunten) wil plannen.
Wat ik vooral mis met GPS tegenwoordig: Het gebrek aan wegenstructuur in je hoofd. Hoofdwegen/snelwegen tussen steden, dan een fijner schaalniveau van verbindingswegen tot plaatselijke straatjes... Via welke plaatsen en steden moet ik om van punt A naar punt B te rijden ? Je leerde zo vanzelf dat er een netwerk van steden en snelwegen bestaat; een netwerk in je hoofd. Routeplannen was dan ook vaak niet meer dan de missing link tussen de snelweg en eindbestemming te vinden, de rest kende je (en ouderen nog steeds) van buiten. Je leerde hoe dorpen en steden zich bevinden ten opzichte van elkaar...
Nu rijden we te vaak als een hersenloze kip..., zonder stil te staan bij de logica van de voorgestelde route.
De beste tussenweg ? Vooraf op de computer of tablet de route al eens plannen zodat je een overzicht hebt, vervolgens pas de GPS gebruiken.