Geloof het of niet, maar de dagen van de Golf aan de top zijn geteld. Inmiddels wordt de meest iconische der Volkswagens aan alle kanten ingehaald door crossovers en SUV’s, ook in eigen huis. Helemaal bovenaan staat daar momenteel wereldwijd gezien de Tiguan die sinds zijn introductie in 2007 maar liefst 7,6 miljoen keer over de VW-toonbank ging. Ruim 1,2 miljoen daarvan werden verkocht in de afgelopen twee jaar dus de Tiguan wordt ook steeds populairder… Aan deze nieuwkomer om die trend verder te zetten.

Leren uit je fouten

Dat doet deze derde generatie van de Tiguan alvast met een grondig gewijzigd design, een best gewaagde keuze voor het voorheen vaak behoudsgezinde Volkswagen. Zo gooit de SUV het blokkige lijnenspel van zijn voorganger overboord voor het afgeronde van de elektrische ID.-modellen. Het resultaat is op het eerste gezicht wat smaakgevoelig maar maak je geen zorgen: het totaalplaatje went zo snel dat we deze verschijning na een jaartje of twee vast alweer saai gaan vinden. Enkel achteraan zegeviert het rechtlijnige in de vorm van een doorlopende balk die de verlichting bevat en die laatste kan zowel voor- als achteraan over hypermoderne LED-matrixtechniek beschikken.

Binnenin kijken we dan weer naar de indeling die we inmiddels al even van Volkswagen gewend zijn maar dat betekent niet dat er geen nieuwigheden te melden zijn. Centraal vind je bijvoorbeeld het infotainmentscherm van 12,9 inch en daaronder steekt een nieuw setje aanraakgevoelige sliders dat éindelijk ook verlicht is. Dat laatste deed Volkswagen op veelvuldige vraag van zijn klanten en om dezelfde reden keren de fysieke knoppen ook terug naar het stuur, in de plaats van die haptische ondingen van voorheen. De nieuwe Tiguan krijgt trouwens ook als eerste een draaiknop in de middenconsole waarmee je zowel het audiovolume als de rijmodi kan bedienen zonder dat er enige aanraakgevoeligheid aan te pas komt… Jawel: dat noemen ze nog eens ‘leren uit je fouten’.

Met de ‘e’ van (milde) elektro

Die draaiknop vind je waar je normaal een schakelpook had verwacht en dat geeft al één dingetje prijs over de aandrijflijnen. Zo is elke nieuwe Tiguan standaard voorzien van een automaat die je bedient door middel van een pookje op de stuurkolom. In ons geval werd die zeventraps DSG-bak gekoppeld aan een 1.5-liter eTSI-benzinemotor die ofwel 130 ofwel 150 pk naar de voorwielen stuurt. Onze Tiguan kreeg dat laatste vermogen mee maar vind je dat nog niet genoeg, dan is hij er ook met een 2.0-liter benzineblok en vierwielaandrijving. Dieselen kan dan weer met een 2.0 TDI en als sluitstuk zijn er twee plug-inhybrides die de 1.5-liter benzinemotor combineren met een elektromotor en een accu van 19,7 kWh. Daarmee haal je een dikke 100 kilometer rijbereik op stroom.

Ook onze ‘eTSI’ was niet helemaal vrij van elektrificatie, getuige het ‘e’-tje voor zijn naam. Dit benzineblok beschikt namelijk over een starter-alternator die wat elektrische ondersteuning aan de motor kan geven, maar ook daar blijft het niet bij. Zo kan de 1.5 bij lage belasting zowaar twee van zijn vier cilinders uitschakelen én maakt hij gebruik van de principes van de zogenaamde Miller-cyclus. Het gros van de theorie besparen we je — en onszelf — even, maar het komt er grofweg op neer dat de motor allerhande trucjes uitvoert met de timing van zijn inlaatkleppen en de variabele geometrie van de turbo om het verbruik te verkleinen. Dat klinkt dus indrukwekkend, al is het niet helemaal nieuw want VW’s op dit MQB-platform hebben die technologie al jaren.

Manusje-van-alles

Maar wat is dat verbruik dan, horen we je denken? Wel, Volkswagen geeft zelf een mikpunt van 6,2 l/100 km aan en wij eindigden na een weekje aan gevarieerd gebruik op 6,6 l/100 km. Dat is wat ons betreft allesbehalve verkeerd, vooral omdat de 1.5 daarin slaagt zonder dat je het gevoel hebt met een eco-apparaat onderweg te zijn. Toegegeven: af en toe wil de motor bij het uitbollen zo graag uitschakelen dat je nét iets te lang moet wachten op respons wanneer je terug gas geeft, maar stiekem steken we dat eerder op de soms wat onzekere werking van de automaat. Die blijft na stevig gasgeven vaak te lang in een lage versnelling hangen, reageert best bruusk vanuit stilstand of schakelt nogal lomp terug tijdens het remmen waardoor lineair vertragen onmogelijk wordt.

Die DSG-bak kan dus met name bij filerijden wel eens voor irritaties zorgen maar verder valt vooral op hoe stil, comfortabel en verfijnd deze Tiguan geworden is. Zelfs zonder zijn chique adaptieve dempers is deze SUV namelijk best vergevingsgezind geveerd waardoor hij flink opgewassen is tegen het gemiddelde Belgische lappendeke… — pardon, wegdek. Dat doet hij echter zonder te los op zijn pootjes te gaan staan dus we zouden het bijna niet durven zeggen, maar deze VW-SUV stuurt best dynamisch. Kortom: ’t is weer een echt manusje-van-alles geworden, deze nieuwe Tiguan.

Bijna premiumprijzen

Naast verfijnder dan ooit is deze derde generatie trouwens ook ruimer dan ooit. Zo mag de nieuwe Tiguan dan wel op een doorontwikkeling van het platform van zijn voorganger staan — met een identieke wielbasis en amper 3 centimeter extra lengte tot gevolg — maar binnenin krijgt het ruimtegevoel een flinke boost. Zowel voor- als achterin beschik je bijvoorbeeld over meer hoofdruimte zodat je zelfs als volwassene gewoonweg niet meer kan klagen in deze ‘compacte’ SUV. Verder beschik je tegenwoordig over maar liefst 652 liter kofferruimte, 37 liter meer dan voorheen en bijna genoeg om de Passat te evenaren… Als je Tiguan valsspeelt, tenminste, want dat volume krijg je enkel wanneer je de verschuifbare achterbank zo ver mogelijk naar voor zet en dan valt er daar als volwassene plots wél weer wat te klagen.

Maar valt er over de prijs van deze nieuwe Tiguan eigenlijk te klagen? Wel… Ja, eigenlijk. Zo kost de basisversie meteen al 37.100 euro en daarmee is hij duurder dan pakweg een Renault Austral… Of een Hyundai Tucson, een Kia Sportage, een Ford Kuga, een Nissan Qashqai en in eigen huis een Skoda Karoq. Je moet eigenlijk al premiumgerief zoals de BMW X1 of Audi Q3 gaan shoppen vooraleer je iets duurders tegenkomt in dit segment, en dat voor een VW met plastic wieldoppen en een 130 pk sterke 1.5-liter benzinemotor. Zelfs cruise control krijg je voor die prijs niet mee, al monteert Volkswagen wel standaard parkeersensoren voor- en achteraan, een achteruitrijcamera, licht- en regensensoren en het infotainmentsysteem van 12,9 inch… Maar goed, voor minder dan 40.000 euro heb je dus geen goed uitgeruste Tiguan.

Conclusie

De Volkswagen Tiguan mag er dan grondig anders uitzien maar zijn recept blijft onveranderd. Zo staat hij — letterlijk — op een doorontwikkeling van hetzelfde platform als voorheen met herkenbare motoren tot gevolg, al verpakt hij die wel in een hoogtechnologischer en ook hoogwaardiger jasje. Daardoor maakt de nieuwe Tiguan meer dan ooit het brugje naar het premiumsegment en dat merk je ook aan zijn prijzen… Al zou het ons verwonderen indien dat zijn succes in de weg staat.