In een wereld waar we tegenwoordig om de oren worden geslagen met tweewielaangedreven SUV’s en allerhande auto’s met vierwielaandrijving, is de Subaru Forester een welkome afwisseling. De eerste generatie leek wat op een verhoogde break, de nieuwe generatie is dat helemaal niet meer. Toch is het moeilijk hem te plaatsen. Zet je hem naast een berline, dan kijk je er op neer, parkeer je naast een BMW X5, heb je toch het gevoel in een lage wagen te zitten. Dat laatste komt de rij-eigenschappen ten goede.

Dankzij het All Wheel Drive systeem kan je gerust de platgetreden paden verlaten met je Subaru. Je waagt je best niet tussen de rotsen, maar vanwege de verhoogde bodemspeling kan het geen kwaad als je af en toe een tractorspoor of modderweg opzoekt. Deze Subaru is voor de die hard-bestuurder, die af en toe de geasfalteerde wegen verlaat. De Forester maakt geen gebruik van allerhande snufjes om heuvels op en af te klimmen, botssystemen of andere off road-snufjes. Zelfs een knop om hoge of lage gearing te selecteren bleek niet aanwezig.

Het zwaartepunt van de Forester ligt een stuk lager dan bij een gewone SUV. Toch moet hij tegenwoordig concurrentie dulden van de nieuwe generatie kleine SUV’s, zoals de Ford Kuga en de Volkswagen Tiguan, die gebouwd zijn op wegligging eerder dan op terreineigenschappen. Toch stelt de wegligging niet teleur. Hoewel je in een 4x4 zit, krijg je bijna het gevoel in een personenwagen te zitten. Dat lage zwaartepunt wordt wat mee in de hand gewerkt door de bouw van de boxermotor. Die ligt lager dan een gewone viercilinder.

De wegligging is correct, het onderstel reageert alert op bewegingen, sneller dan de rest van de wagen, zo lijkt wel. Dat ligt voor een deel aan de bouw van de auto, maar ook aan de All Wheel Drive die Subaru op zowat al haar modellen aanbiedt. Gripverlies is zowat uitgesloten en het veiligheidsgevoel wordt ook verhoogd. Het vermogen wordt door het AWD-systeem gelijkmatig verdeeld naar voor en achter, in tegenstelling tot veel andere merken, die de wielen met de meeste grip ook de meeste kracht geven.

De ruimte die je wint door de verhoogde bodemvrijheid, lijk je te verliezen in de kofferruimte. De koffer blijft natuurlijk groot genoeg voor een paar reiskoffers, maar het lijkt erop dat de All Wheel Drive een flinke hap uit de kofferinhoud neemt. Starten doe je door een druk op de knop – links van het stuurwiel zoals bij een Porsche – terwijl je je neerplant in de comfortabele zetels. Kijk je daarna rond je, dan zie je een sober interieur zoals we eerder ook in de andere Subaru’s tegenkwamen. Het navigatiesysteem met touchscreen is handig, al staat het wat te weinig naar de gebruiker gericht, het is overigens enkel verticaal instelbaar, een zijdelingse hoek was volgens ons beter geweest. Het panoramisch open dak in de testwagen is een aanrader, het zorgt voor extra licht in het interieur en geeft het een nog ruimere indruk. Nadeel is dat het reflecteert op het navigatiesysteem/de boordcomputer.

Die boordcomputer gaf tijdens onze test een gemiddeld verbruik van 7,5l (met 7,2 l en 7,9 l als uitersten) aan voor de 2.0D boxermotor. We wisten al dat deze motor verrassend zuinig was, maar hadden niet verwacht eenzelfde verbruik te halen tijdens ons Ardennenweekend, waarbij de terreincapaciteiten op de proef werden gesteld. Al van in de lage toeren is deze boxer-diesel sterk, al gooi je hem best tegen de 3.500 toeren om er een snelle acceleratie uit te halen. Het is trouwens onvoorstelbaar hoe snel deze SUV door zijn toeren gaat, zonder daarbij verbazend snel op te trekken. Bij dat optrekken klinkt de boxermotor soms wat door in het interieur, sommigen halen er een V6-motor bij als vergelijking. De zes versnellingen zijn vrij snel doorlopen en het valt op hoe de wagen in zesde versnelling goed meekan met de grotere SUV’s. Hernemingen op hogere snelheden waren geen probleem en het was lastig om de Subaru uit de spiegels te rijden.

Over de spiegels wel een negatief puntje. Ze worden snel vuil, zeker bij het vettige weer tijdens onze test. Het lijkt alsof al het vuil en stof dat langs de voorruit streelt op de zijramen blijft kleven, net bij de spiegels. Er zat niets anders op dan om de paar honderd kilometer de spiegels met de hand schoon te vegen. Echt erg is dit natuurlijk niet, maar het zorgt wel voor een acuut probleem wanneer je de snelweg wilt oprijden en je van achteropkomend verkeer wil vergewissen. Gelukkig is het zicht rondom goed, enkel vooraan is het einde van de wagen moeilijk in te schatten. Dat is een nadeel van de luchthapper bovenop de motorkap, die verder vooral stoer oogt, al heeft ie wel een functie, zoals alle franjes bij Subaru. Achteraan wordt de bestuurder geholpen door een achteruitrijcamera, een systeem dat als twee druppels water lijkt op het systeem van Toyota/Lexus. Logisch ook, beide merken horen tot hetzelfde concern. De achteruitrijcamera komt standaard op de Executive-versie - overigens ook de topversie uit het aanbod - waar wij mee reden, net als andere leuke items als het navigatiesysteem, de lederen zetels, de xenon-verlichting en de start/stopknop. Dat alles krijg je voor een scherpe prijs van 34.790 euro.

Kiezen voor de Subaru Forester doe je uit rationele overwegingen. Ok, mensen kijken om wanneer je voorbijrijdt, maar dat is vooral omdat weinig bestuurders een Forester kopen. Té weinig volgens ons, want de Forester hoeft niet onder te doen voor andere SUV’s of zelfs breaks. Bij een Subaru Forester krijg je de ruimte van een break, gecombineerd met de échte terreincapaciteiten van een SUV. De dieselmotor maakt het plaatje af, zodat enkel het imago en het aantal servicepunten iemand er nog van kunnen weerhouden een Subaru te kopen, al is dat laatste natuurlijk een vicieus cirkeltje. Het lijkt erop dat Subaru weer een apart hoekje van de SUV-trend heeft gevonden, dat het graag combineert met een apart hoekje in de dieselreeks, de boxer-diesel.

Tekst: Sven Geiregat

Foto's: Joeri Mertens, Alexander De Nys

Met dank aan Subaru Belgium voor de testwagen