Het Q-gamma gaat drukke tijden tegemoet. Want binnen afzienbare tijd krijgt de Q7, Q5 en Q3 versterking van de Q6 en Q8. Al hoef je daar niet op te wachten om nieuwigheden in de Q-familie te ontdekken. Want sinds kort is er ook de Q2. Die is niet zomaar een maatje kleiner dan al bestaand gerief, met een wielbasis die gelijk is aan die van de A3 meet hij toch zowat 20 centimeter korter dan een Audi Q3. Een opgehoogde Polo zou je zeggen, al klopt dat dan weer niet met de buitenlengte van 4,19 meter. Eentje die dus tussenin verschillende segmenten valt.

baby Q

Opvallen doe je ook, met zo'n Q2. Niet in het minst met de oranjerode koetswerkkleur die je als een oranje streep door het landschap laat bewegen. Deze Q2 breekt wat met de brave en herkenbare vormen van de Audi-garde. Zonder als complete verrassing voor de dag te komen natuurlijk.

Dikke schouders achteraan, afgetekend door de grote achterlichtblokken, het prominent aanwezige octagonale radiatorrooster, het zijn maar een paar kenmerken die deze Q2 onderscheiden van zijn broers. Al zien we nu wel dat Audi dit design ook op de andere modellen van het merk gaat toepassen. Wij zijn fan, al heeft een deel van onze bevolking er al een andere mening over.

van de groten

Als je instapt herken je weer wel veel van de grotere Audi-broers. Zo instrueert Audi je via het Virtual Cockpit, het digitale dashboard dat de analoge wijzers vervangt. Niks nieuws in een Audi, maar op zo'n klein model is het weer wel een primeur. De zitpositie is niet wat je van een SUV verwacht, je kan die eerder vergelijken met die van crossovers zoals de Peugeot 2008. Niks mis mee, al toren je niet langer boven het koren van de file uit in je Audi Q-model. Achterin zitten vooral kinderen goed, voor volwassenen blijkt de achterste bank doenbaar tot een lengte van 1,85 meter, grotere mensen zorgen beter dat ze de voorste zitplaatsen te pakken krijgen. Voor het eerst zien we ook dat Audi wat bespaart op materialen, vooral die onderin de deuren dan. Al nemen we dat er dan maar even bij.

Maar de kleine mag dan luxueus zitten, als het geheel voor geen meter vooruit te branden is, dan heb je er weinig aan. Bij Audi valt het goed mee, met drie benzinevarianten en evenveel diesels in het aanbod. Wij reden de 1.4 TFSI die middenin het benzineaanbod valt. Niet zo opvallend als de 1.0 TFSI driecilinder, maar daarom niet minder aangenaam rijdend. De 1.4 is nauwelijks hoorbaar in het interieur en hij kwijt zich goed van zijn taak. Minpuntje is dat we tegenwoordig wat meer de vlotheid en koppel van een diesel gewoon zijn, iets waar deze 1.4 benzine nog wat in achterblijft, zeker in lage toeren. Qua verbruik zetten we 6,4 l/100 km onder de streep, dat is in de middenmoot, of aan de lage kant als je de 150 paarden in acht neemt.

Rijden is niet enkel het verbruik nauwlettend in de gaten houden. Deze Q2 heeft het artificiële van Audi's elektronische stuurbekrachtiging wat uitgevaagd, waardoor de wagen wat flukser rijdt dan zijn grotere broers. Onze Q2 1.4 TFSI heeft een torsieas, al heeft die weinig invloed op het weggedrag van de wagen. Dat blijft neutraal en als je wil wat dynamisch. Leuk dus, want zo ziet dit karretje er ook uit. Onze testwagen was uitgerust met Audi's Drive Select, waardoor je de demping en dynamiek van het onderstel en stuurbekrachtiging kan kiezen. Dat deden we, al moeten we zeggen dat de diverse rijmodi niet danig verschilden van elkaar.

krab eens in je haren

Dan komen we bij de prijslijst, steevast een heikel punt bij Audi. Want heb je een Q2 vanaf pakweg 23.000 euro, dan komt onze testwagen al snel op 42.000 euro uit, inclusief klantenvoordeel. Dat is niet mis voor een kleine voorwielaangedreven crossover. Je krijgt wel de geluidsisolatie van een grote en een hoop nieuwe looks, maar of je die dingen kan uitspelen tegen de Mini Countryman... Nochtans is die opgeblazen Mini hét mikpunt bij uitstek van de Q2. Al is er natuurlijk ook nog die kleine Mazda CX-3. Want die laatste biedt standaard vierwielaandrijving op de duurste versie, terwijl je bij de Audi Q2 pas voor Quattro-aandrijving kan kiezen op de 2.0 TDI met 150 of 190 pk. Alsof de 2.0 TFSI met 190 pk die extra grip niet kan gebruiken.

conclusie

Voor het eerst sinds lang hebben we een Audi gevonden waar we oprecht plezier in beleefden, zonder dat we een S- of RS-toevoeging nodig hadden - op de S-Line binnenuitrusting na dan. Leuk dat de wagen doet wat hij belooft, met dank aan de dynamische bouw van de ophanging en de pittige benzinemotor. Een vogel in de hogere prijsklasse, dat wel, en volgens ons is hij dat extra geld niet helemaal waard, al kan je dat over bijna alle Duitse premiumboys zeggen.

Gelijkaardige wagens

Rijtest: Suzuki Vitara facelift (2018)

Rij-impressie: Seat Arona 1.0 TSI DSG

Rij-impressie + video: Renault Captur (2019)