Begin jaren '80 voelden veel merken de nood om een concept 2000-auto te bouwen, doorspekt met verschillende vooruitstrevende snufjes. Bij Volvo was dat niet anders en in 1983 werd, op één of ander seminarie in Stockholm, deze LCP 2000 geboren, waarbij LCP staat voor Light Component Project. Volvo bouwde de wagen op met behulp van aluminium, magnesium en verschillende soorten kunststoffen.

Daardoor kwam het dat de wagen niet meer dan 700 kg woog en toch plaats bood aan 4 personen, waarvan er twee langs de achterklep instapten. De Volvo werd aangedreven door een driecilinder 1.3 turbodiesel uit magnesium met 50 pk of een 1.4 turbodiesel met evenveel cilinders en 90 pk. Bij die laatste werd de koeling verzorgd door de motorolie. Het verbruik lag op 4 l/100 km. Eén motorvariant kon worden aangedreven op koolzaadolie, goed voor een frituurluchtje en een klein hongerke erbij. Zowel een manuele vijfversnellingsbak als een elektronisch gestuurde CVT werd ontwikkeld voor de wagen.

Volvo bouwde vier exemplaren van de LCP 2000 met de bedoeling later een beperkte productie op te starten. De markt was in 1983 echter niet klaar voor dit soort milieuvriendelijke wagens, hoewel men net een dikke oliecrisis achter de rug had.