Een merk als Alpina mag best nog wat inleiding krijgen . De eerste diesel in hun gamma was beschikbaar in 2000. De D10 Biturbo was op basis van de 530d (type e39), die had een vermogen van 245 pk en 500 Nm koppel. Dan is het eventjes stil geweest, tot we de D3 kregen. Deze is in werkelijkheid een 320d uit de E90 reeks. Het vermogen bleef eerder beperk met 200 pk en 410 Nm koppel. Na nog wat recentere benzine's als de B3 S, B6 en B7 was het dus de hoog tijd om weer een diesel onder handen te nemen.

350 wulpse paarden

Als basis heeft Alpina de 6 cilinder 3 liter met common rail injectie genomen. Deze solide en betrouwbare motor is met zijn variabele turbo een perfecte basis voor wat tuning werk. Wat er veranderde is een een betere en grotere inlaat-lijn. Dit resulteert in een motor die gemakkelijker aan zijn lucht komt en ook vinniger kan reageren op het gas. Met wat afstelwerk van de turbo en de injectiedruk kregen ze het vermogen tot 350 pk bij 4000 toeren. Wat ook hielp was een grotere intercooler en aangepaste oliekoeling vlak achter de air-intakes. De nieuwe uitlaat gingen ze lenen bij de B5. Met een paar kleine tweaks is het resultaat een verassend sportief klinkende diesel die tot ongeveer 4500 toeren kan gaan.

Koppel, en nog eens koppel

Opmerkelijk is dat deze zuiniger is dan de standaard 530d. De 117 pk per liter motor verbruikt onder normale belasting 6 tot 6,3 l/100km. Drijven we het sportief rijden wat op dan lezen we slechts 8,5 l/100km. Voor wat je in de plaats krijgt is dat best weinig. Het koppel van 700 Nm is opmerkelijk. De luxe saloon krijgt met momenten stevige schoppen in de kont en dat is ook meteen duidelijk als we onze eerste keer volgas geven. De wagen trekt vlotjes door vanaf elke snelheid en inhalen is helaas veel te snel voorbij. De motor blijft trekken, zelfs voorbij 160km/u is het lang niet gedaan met de power... Zoals J. Clarkson zou brullen: “Pooowaaaahr!” Het schakelen kan je trouwens ook zelf in handen nemen. Om de achttraps-versnellingsbak zelf te bedienen gebruik je de vreemde ronde knopjes aan het stuur, schakelpaddels zijn duidelijk te gewoontjes voor dit subtiele monstertje...

Wat niet minder belangrijk is zijn het chassis en de ophanging. De Alpina D5 staat iets lager op zijn poten door de kortere Alpina veren en het camber vooraan is iets nauwer gemaakt. Langszij vallen uiteraard de klassieke en tijdloze Alpina-velgen op, maatje 20” gewrapped in Michelin Pilot Super Sport banden, zowat het sportiefste straatlegale rubber dat we mogen gebruiken hier bij ons. Het standaard in 4 modi aanpasbare systeem van BMW is ook aangepakt. Alles is iets fijner afgesteld. Eco Mode mogen ze van mij gerust schrappen uit zowat elke BMW en dus ook uit deze Alpina. Zoals duidelijk was in de 520 EfficientDynamics diesel en Z4 is het echt een afbraak aan het BMW gevoel. Sport lijkt ons de beste keuze. Sport+ als je denkt overweg te kunnen met de 700 Nm.

Het chassis is wel minder stug dan verwacht. Wat nog best ok is aangezien je de zware 5-reeks aan hoge snelheden door een bocht kan wringen. Bij chicane-achtige bochten voel je met momenten wel het gewicht wisselen, maar niets dramatisch. Een M5 F10 zal dit waarschijnlijk beter doorstaan maar die kost ook een pak meer. Wie het wel heet aan de voeten mag krijgen is de M550d. Die is 10.000 euro duurder, heeft nog iets betere cijfers maar mist dan weer de exclusiviteit die je met de Alpina hebt. Bijkomend is dat de Alpina nog steeds een rasechte achterwielaandrijver is en de M550d dat volgens de puristen niet meer is. Voornaamste verschil tussen beide is natuurlijk de tri-turbo in de M550d.

Als laatste punt gaan we in op de uiterlijke verschillen die een Alpina zo onderscheiden. Zoals ze zelf zeggen vinden ze dat de designers bij BMW zichzelf overtroffen hebben. Al mocht er toch wel wat van hun eigen design in gemengd worden. Vooraan zien we de klassieke Alpina onderbumper die volgens hen ook effectief een groot nut heeft. Zo technisch zijn we niet, maar laten we hen gewoon op hun woord nemen. De achterkant is écht leuk. Een subtiel spoilertje, twee dubbele uitlaatjes die blinken als juweeltjes en een diffusor. Optioneel is er nog de pinstriping, maar daar is onze wagen niet mee uitgerust. Dan maar op naar het interieur. Ook hier subtiliteit alom. Een leuke badge ter hoogte van het dakraam, kleine metalen logo’s in de zetels, een paar logo’s op het dashboard, groene stiksels in het stuur en natuurlijk de blauwe wijzerplaten. En dan is dit nog niet ééns het full option interieur. Er is nog een Alpina Myrtle houtinleg-trim en het Lavalina leder dat je kan aanvinken op de lijst. Al moet je hier even nadenken want dit zijn behoorlijke kostenmakers. Het Lavalina leder is er in twee uitvoeringen: de goedkoopste komt op €5000 en de ander op een enorme €11.000.

Conclusie

De Alpina D5 Bi-Turbo is wat je wil als je exclusiviteit wil. Het aantal keer dat ik een Alpina heb gespot kan ik nog steeds op 2 handen tellen, de M5’s daarentegen niet. De motor mag dan wel over iets mindere cijfers beschikken dan de M550d, de Alpina is 10.000 euro goekoper en dat is geen te verwaarlozen bedrag. Het is dan weer een ander verhaal als je de D5 vergelijkt met een 535d. Het prijsverschil is dan meer in het voordeel van de 535d, maar dan heb je helemaal niets exlcusief in handen.

Tekst en foto’s: Yannick Degroeve