Eén ding staat vast. De M5 is misschien de M5 niet meer. Hij heeft zijn V10 blok moeten inleveren om ecologische redenen en zal het nu moeten stellen met een 4.4 liter V8 blok, uiteraard met dubbele turbo. Laat dat blok nu ook meteen onder de kap van deze Alpina liggen. En hoewel beide wagens dan al snel heel erg veel op elkaar gaan lijken, moet de Alpina het stellen met goed 100 pk minder dan wat de M5 verwacht te krijgen. In de BiTurbo is de 4.4 V8 goed voor 507 pk, in de M5 zou die vermoedelijk meer dan 600 pk sterk zijn. Daarmee is deze limousine snel, extreem snel. Met een sprint naar 100 km/u in amper 4,7 seconden komt hij meteen in onze supercar-categorie. De 700 Nm aan koppel zorgt er ook voor dat de Alpina een gemak is op de autostrade. Met een topsnelheid van 307 km/u hoef je alvast niet te vrezen voor gatplakkers.

Naast het motorische aspect pakt Alpina ook enkele technische zaken aan. Zo werden de veren ingekort om de wagen harder te maken, kregen de schokdempers een vernieuwde software en werden de draagarmen aangepakt. Daarmee zou je denken dat deze BMW extreem snel en hard is. Maar daarin moeten we je deels teleurstellen. Deze Alpina is snel, belachelijk snel. Grote gemis echter is dat je de 4.4 V8 nauwelijks hoort. Geen grom, geen turbo's, je hoort bijna niets. Dat is enerzijds jammer voor zulke sportieve wagen, anderzijds besef je daardoor hoe kwalitatief, en dus geïsoleerd, de hele wagen rondom je is. Het motorblok, dat vandaag dienst doet in de X5M en X6M, wordt in de Alpina gekoppeld aan een achttraps automatische versnellingsbak. Geen paniek. Hoewel sportieve wagens liever met een manuele bak worden gezien, kan je Alpina moeilijk kwalijk nemen voor deze automaat gekozen te hebben. Hij schakelt zo vlot, zo natuurlijk en laat het blok heerlijk in toeren komen.

Optisch houdt Alpina het ook met deze wagen zeer bescheiden. Vooraan merk je een lip op met Alpina opschrift, achteraan merk je een kleine spoiler en een nieuwe diffusor met vier uitlaatpijpen. Langszij kan je enkel de sideskirts en prachtige 20 inch velgen opmerken. De velgen worden trouwens niet omringd door run-flats, wel door sloffen uit het kamp van Michelin, opnieuw een bewijs dat Alpina voor het comfort koos. Een relatief anonieme wagen dus, iets waarmee deze Alpina kan uitpakken tegenover de M5. Ook binnenin is het voor een leek goed zoeken naar de verschillen, al zijn die er wel degelijk. Zo zien we de typische groen/blauwe naden in het leder, merken we nieuwe logo's op, lezen we waanzinnige cijfers af op het knappe blauwe instrumentenpaneel en komt de typische houtafwerking van Alpina boven water.

Deze B5 is voor de bescheiden maar sportieve zakenman. Luxe en snelheid primeren terwijl het geluid wat achterwege blijft. Wij hadden persoonlijk meer sportiviteit verwacht, meer gebrul, meer uitdaging. Maar de Alpina laat zich enorm makkelijk rijden en voelt misschien wel té luxueus aan om in onze categorie supercars te komen.

Tekst: Pieter Aertgeerts
Foto's: Glenn Nuijens
Met dank aan Alpina Jean Michel Martin voor de testwagen