Een klein jaar geleden ging het doek van de nagelnieuwe Ford Mustang, en die pakte uit met meer kracht dan ooit tevoren — zolang je naast de modellen van tuners als Shelby of Hennessey kijkt. Zo werd er een extra sportieve variant aan het gamma toegevoegd onder de noemer ‘Dark Horse’, die het vermogen van de V8 nog wat opdreef van 450 naar 486 pk. Dat is een mooi cijfer, maar nog niet genoeg om de beste Europese krachtpatsers het nakijken te geven. Nee, daarvoor moet Ford aanzienlijk beter zijn best gaan doen…

Alles herzien

Maak dus kennis met de Mustang GTD oftewel: wat er gebeurt als Ford aanzienlijk beter zijn best gaat doen. Je hoeft er ook geen twee keer naar te kijken om te zien dat dit geen gewone Mustang is want niet alleen de bumpers maar ook de motorkap, de wielkasten, de dorpels en de achterklep gingen op de schop. In de plaats daarvan krijgt de GTD flink wat bredere koetswerkonderdelen aangemeten uit koolstofvezel, voorzien van de nodige luchthapperij. Een knoert van een spoiler maakt het plaatje af terwijl de auto wel 4 centimeter dichter tegen het asfalt ligt, en al die aanpassingen zijn er ook niet zomaar voor de show.

Zo werd eigenlijk het complete onderstel herzien, waardoor de Mustang GTD plots beschikt over heuse pushrod-ophanging op de achteras. De dempers zijn er dan weer van de actieve soort, zodat ze door middel van een hydraulisch systeem aangepast worden naargelang de rijmodus. Optioneel geldt dat ook voor de aerodynamica, want je kan de Mustang GTD bestellen met een aero-pakketje dat de splitter onder de bumper, de spoiler en een schoep onder de bodem steeds in een optimale positie houdt. Dit is dus je reinste racetechnologie, en dat is natuurlijk geen toeval.

Mustang GT3-genen

Zij die het reilen en zeilen bij Ford wat volgen, weten namelijk dat de constructeur volgend jaar mee gaat doen aan de 24 Uur van Le Mans met een Mustang GT3. Deze GTD is dan ook de straatlegale versie van die circuitwagen, en hij leent ook een groot deel van zijn aandrijflijn van de Le Mans-racer. Reken dus op een uitgeboorde variant van de gewoonlijke Coyote-V8, die nu geen 5.0 liter maar wel 5.2 liter groot is. Samen met een supercharger leidt dat tot een vermogen van — hou je vast — 800 pk, en al die paarden passeren eerst langs een gestoord snel spinnende aandrijfas voor ze de achttraps transmissie bereiken die zowaar bij de achteras gemonteerd zit. Die transaxle-indeling moet de gewichtsverdeling ten goede komen, want in tegenstelling tot de gemiddelde Amerikaanse scheurijzers is het deze Mustang vooral om wegligging te doen.

Ford heeft zich dan ook een opmerkelijk Europees klinkend doel vooropgesteld: ze willen met deze opper-Mustang de Nürburgring klein krijgen in minder dan 7 minuten. Ford geeft in één adem toe dat het met deze Mustang de bedoeling is om zich te meten met het beste dat Europa te bieden heeft, en op vlak van prijs hebben ze meteen al door hoe ze dat moeten doen. Zo gaan ze de auto slechts in een beperkte oplage produceren — check — en spreken ze in de VS alvast van een prijs van rond de 300.000 dollar — dubbelcheck. Wat denk je, zou hij in de tijd die we nodig hadden om dit artikel te schrijven al uitverkocht zijn?