Rijtest: Ford S-Max (2016)

De redacteur van dienst heeft zijn mening over monovolumes - specifiek de SAV's - moeten bijschaven toen hij zijn eerste dag met de S-Max op stap was. Dit is helemaal niet saai rijden, dit is helemaal niet voor het eind van dagen. Oké, ietwat licht overdreven, dat dan weer wel. Nee, de S-Max heeft een indruk nagelaten op vlak van rijgedrag en wegligging. Je moet het Ford geven; leuk sturende auto’s, ze maken het toch maar waar in hun hele aanbod. Van de Fiesta tot de Ranger... ze rijden allemaal een tikkeltje leuker dan de rest van het gros.

Image

één dieselmotor, meerdere mogelijkheden

Deze 2.0 TDCI met 150 pk en 350 Nm koppel zorgde er uiteraard voor dat de S-Max-ervaring zo bevalt. Die motor is krachtig genoeg voor vrijwel elke gebruiker en het lijkt ons dan ook een ideale keuze. Wil je minder? Dan is er de 120 pk variant. Wil je meer? Dan kies je voor 180 of zelfs 210 pk. Allen 2.0 Duratorq Diesel-motoren. Ook de benzines zijn verkrijgbaar, type EcoBoost, De 1.5 met 160 pk of de 2.0 met 240 pk. De diesels krijgen het voordeel verkrijgbaar te zijn met een Powershift automaat en/of vierwielaandrijving.

Image

ideale people cruiser

Onderweg konden we niet alleen onszelf maar ook passagiers overtuigen van de wagen. Je moet door het sportieve onderstel gelukkig niet inboeten op comfort. Voorin, achterin... je zit overal prima in goed aansluitende zetels. De achterbank is moduleerbaar en schuift dus aparte zetels naar voor, achter klikt naar boven en naar onder. Helemaal naar je zin. Al vergt het best wat oefening de eerste paar keer, ook al is het elektrisch. Optioneel is er trouwens een derde zitrij mogelijk. Dan krijg je twee opklapbare zetels. Nadeel daarvan is dat je dan nog maar 285 liter kan laden.

Image

Laat je de achterbank en grote kinderwens achterwege dan heb je 700 liter beschikbaar. Ga je met z’n twee eropuit dan heb je met de neergeklapte achterbank 2.200 liter ter beschikking. Best een grote wagen dus? Klopt. 4,8 m lengte, 2,14 m breedte en 1.66 m hoogte. Alweer een klein voordeel, materiaal inladen zal je geen hernia-klachten veroorzaken met een 63 cm lage laaddrempel. Combineer hierbij het optioneel folietje dat de koffer openmaakt door je voet onder de achterbumper te zweven en inladen met je handen vol gaat zonder problemen.

met z'n tijd mee, maar...

De hoogste versie, bij Ford 'Titanium' genaamd, is onder andere voorzien van het centrale aanraakscherm. De navigatie- en multimedia-unit is nu voorzien van nieuwe Sync 2.0-software. De beste van de klas is het nog steeds niet, maar het werkt al bij al vrij vlot na enige gewenning. Het werkt in zijn simpelste vorm gewoon in vier zone’s. Elke hoek heeft zijn eigen doel (gps, audio, telefoon, klimaatregeling). Verder hebben ze de knoppen voor de meest gebruikte functies zo geplaatst dat je je hand amper van de pook moet weghalen. Vreemd, want je moet toch je beide handen aan het stuur hebben?

Image

Uiteraard, en op dat stuur is Ford niet te zuinig geweest. Twee directionale pads en daaronder nog een 12 tal toetsen. Dat zijn dus (maximaal) 22 toetsen alleen al op het stuur. Lijkt ons wel voldoende, helaas is er nog niet gekeken naar het intuitief bedienen van de functies je kan zien op het digitale dashboard. Daar vergt het nog meer gewoon wording dan het Sync systeem. De vormgeving van het interieur is minder fijngevoelig dan het exterieur. Pas op, dit is ver van lelijk maar het zijn wat veel aparte stukjes plastics die samenkomen en echt ideaal is het toch niet. Zo moet je nog vrij ver naar voor reiken, wil je het 8-duims scherm aanraken.

Conclusie

De S-Max is er weer op vooruit gegaan. De looks mogen dan wel over heel de Ford lijn hetzelfde beginnen worden, het plaatje klopt wel en de S-Max staat er mooi bij. Wij zijn vrij zeker dat gezinnen waarvan de bestuurder toch nog sportief wil ogen en geen zin heeft in een hoogpotige automobiel genre crossover in de S-Max zijn ideale SAV zal vinden.