Rijtest: Isuzu D-Max (2021)

Bij Isuzu is het altijd wel even wachten op wat nieuws, maar vorige zomer was het dan toch eindelijk zo ver. Alle facelifts en opgepompte special editions van de vorige D-max-versie waren stilaan wel opgebruikt, dus werd het tijd voor een grondige opknapbeurt.

Carrosserie-gewijs ziet het er alvast goed uit. Vooral de snoet is naar een agressievere look getekend door het gebruik van gefronste lijnen rond de grille en versmalde lichtblokken. Rondom vind je genoeg aanpassingen om even bij stil te staan en ook het interieur is een stuk afgelikter dan voorheen. Daar vinden we namelijk mooi afgewerkte deuren, ruime zetels, een aangenaam ogend dashboard en een groot infotainmentscherm.

In deze testwagen is zelfs een DVD-speler verborgen in het handschoenenkastje voor een romantisch avondje met je lief in de pick-up... Dit is niet enkel nog een gemotoriseerde kruiwagen maar neigt eerder naar luxe. Maar kan je al dit uiterlijk vertoon en de opwinding errond ook doortrekken naar gebruik?

We leggen de nieuwe D-max het vuur aan de schenen in het bijzijn van een mogelijke doelgroep. Een jachtterrein ergens in de Ardennen is daarbij het toneel. Pick-up offroaders zijn schering en inslag in dit wereldje. Auto’s moeten kunnen afzien op bruut terrein, slijkfeestjes horen erbij en het vervoer van enig geschoten wild moet kunnen.

contentjagers

Wat opvalt is dat de D-Max nog altijd doet wat hij belooft en dat is werken in zwaar terrein. Hij ploetert met gemak door slijkerige wegen en je trekt hem snel genoeg weer los nadat je per ongeluk de verkeerde tractie-instelling selecteerde en vastreed in die ene diepe plas. De D-Max wordt vanaf het LS-niveau uitgerust met een differentieel-lock op de achteras. In tegenstelling tot wat je bij de concurrentie krijgt, zie je hier geen verschillende instelmogelijkheden, maar eigenlijk hoeft dat ook niet. De auto bedienen en tot het uiterste gebruiken blijft hierdoor eenvoudig en toegankelijk voor iedereen. Een jager kan content zijn.

De 1.9 dieselmotor met 164 pk en 360 Nm situeert niet direct bij de strafste in dit segment, toch blijft Isuzu erbij dat dit ruimschoots voldoet net zoals in zijn voorganger. De ingenieurs voegden wel een Adblue-injectie toe aan de nieuwere motor om te voldoen aan de Euro 6d-norm. Zo houdt hij ook de natuurjongens onder ons net ietsje meer tevreden. Anderzijds wil de D-Max toch niet minder drinken dan een gemiddelde van 10,6 liter tijdens deze test.

subtiele ophanging

Eens we het modderbad achter ons laten, merken we wel wat loomheid op de gewone weg en speelt het vermogen wat parten. Doortrekken voor een inhaalmanoeuvre wordt moeilijk en het is zaak om op tijd te beginnen rekenen. Maar we zijn weg met een pick-up, niet met een roadster, dus willen we nog vergevingsgezind zijn. Toch zien we dat andere merken dit gemiddelde tussen beide terreinen beter weten te overbruggen door de wagen van wat extra koppel en vermogen te voorzien. Anderzijds merken we wel op dat er op de baan wel een genoeg aan moderne opties zijn, bijvoorbeeld de rijhulpsnufjes onder de noemer van Lane Assist, Traffic Alert of Intelligent cruise-control vergezeld van voor- en achteruitrijcamera’s.

Als grootste pluspunt maakt deze offroader ons enorm blij op het gebied van een subtiele ophanging. We merken een duidelijk verschil met andere eerder geteste auto’s binnen hetzelfde segment, of zelfs de vorige D-max. Isuzu beweert de ophanging van de D-Max verbeterd te hebben met onder meer een nieuw chassis, aangepaste wielbasis en verbeterde stuurbekrachtiging. De baanligging is subliem - voor een pickup, welteverstaan - met enkel wat overhellen in een lang aangehouden bocht. Bij een hobbelig parcours blijft de jagershoed ongekreukt aangezien de impact mooi weggewerkt wordt. Het deinende rijgevoel op vlakke wegen, zoals zo vaak ook bij offroaders, is totaal niet aanwezig. Dus al dat wild ligt niet heel de rit in de achterbak heen en weer te schaatsen.

Nu we het toch over de laadbak hebben, geven we graag een idee over de grootte ervan. We hielden het op dag één bij wat kleiner aanschietprooi zoals duiven en ganzen, geen probleem qua laadvermogen, genoeg plaats in de laadbak voor de hele duiventil van Jos mochten ze overvliegen tijdens het jachtseizoen. Maar als er toch wat groter wild geschoten kan worden op dag twee past dit evengoed achterin. Een laadvermogen van een ton en een trekvermogen van 3,5 ton vormen geen probleem. Dus daar geen klachten. Maar eigenlijk ook volledig zoals de gemiddelde norm bij andere merken met hier en daar een uitschieter.

hogerop, die handel

De prijs van de geteste D-max V-cross bedraagt 48.369 euro. Wat deze pick-up toch in een lijst plaatst met andere concurrenten zoals de Ford Ranger Raptor of de de high-spec versie van de Nissan Navara. Een mededeling die iedereen binnen deze jagersgroep toch wat met verstomming sloeg tijdens deze test aangezien ze van dit merk een goedkoper alternatief verwacht hadden. Wil Isuzu met deze prijszetting hoger mikken als merk? Naargelang de kwaliteit die ze met deze D-max leveren in vergelijking met andere merken kan dit zeker. Nu enkel de kopers nog mee krijgen.

conclusie

De meesten onder de aanwezige jagers bij onze trip hebben een pickup, dus vergelijkingen troef. We onthouden vooral dat de nieuwe versie geslaagd is in zijn opzet om er goed uit te zien. Rijden doet hij alleraardigst zowel op verharde als onverharde wegen. Met uitzondering van het ietwat trage versnellen op de gewone weg. Zijn concurrenten zetten duidelijk in op andere troeven. Bij de D-Max stelen uiterlijk vertoon en het interieur de show. Technisch heeft hij niet per sé een overvloed aan toeters en bellen maar presenteert simpelweg degelijk werken.