Aan mensen met enige vorm van tijdsbesef moet je '24 uur' niet meer uitleggen en eigenlijk behoeft de Nürburgring Nordschleife ook geen introductie bij autofans. Voeg beide samen en je bekomt het Rock Werchter van de autoracerij. Want de ADAC Zurich 24-Hour Race Nurburgring Nordschleife - wat een naam eigenlijk - is een tweedaags festijn voor iedereen die benzine door z'n aderen heeft lopen.

Al zijn we nog voorzichtig als we het over twee dagen hebben. Een groot deel van de bezoekers trekt namelijk al het begin van de week de bossen rondom de ring in om er tot de maandag daarop te blijven. Tentenkampen met volledige fauteuils en koelkasten aangesloten op een dieselgenerator zijn daarbij geen uitzondering. Het resultaat is een soort van festivalcampinggevoel. Maar dan met veel Duits bier, even foute Duitse muziek en een overaanbod aan kampvuren om je te verwarmen. Sfeer quoi?

Rubber fetisj

Echt veel tijd om die sfeer op te snuiven hebben de 20-tal bandenfitters en 12 ingenieurs van Dunlop ter plaatse niet. Ze zijn te plaatse op de 24 uur met maar één doel; een 40-tal teams op tijd voorzien van banden. Want denk maar niet dat de raceteams hun banden allemaal al gestockeerd hebben in de garage. Bij een bandenwissel worden de kaalgereden banden op velg richting de in de paddock opgesteld 'Dunlop-fabriek' gerold om er nieuw rubber op de velg te laten steken.

Image

Daarvoor heeft de bandenfabrikant maar liefste 5.000 banden mee. Niet dat die allemaal opgesoupeerd worden, maar tijdens de 24 uur van de groene hel staat er geen limiet op het aantal gebruikte banden bij de teams. Als je dan nog weet dat er drie soorten zijn (slick, wet en een slick met kleine afvoergootjes) en teams verschillende breedtes gebruiken, dan klinkt die 5.000 niet onrealistisch. Al is het een worst-case-scenario aantal. In realiteit zal ongeveer de helft gebruik worden. Dat zijn ruwweg 64 banden die er door worden gereden op 24 uur door elk team.

320d > M3

Waarmee het belang van de band nogmaals wordt aangetoond. Want die moeten in tip top conditie blijven om de kracht van de racewagens richting de grond te krijgen. Een stelling waarin Xavier Fraipont heilig van overtuigd is. Jarenlang was hij het hoofd van ontwikkeling voor straatbanden bij Dunlop, tegenwoordig is het de man achter de race-afdeling van het merk. Of anders gezegd; een man die beide werelden - en daarbij horende eisen - door en door kent.

Image

Zo gaf hij een interessant voorbeeld. Voor de lol plaatste Dunlop een BMW 320d tegenover een BMW M3. Met één kleine catch, want de zelfontbrander stond op slicks, terwijl de M3 straatrubber gebruikte. Het resultaat? De 320d was sneller op circuit dan de M3. Of hoe pk's maar iets waard zijn zolang je ze neergezet krijgt.

Waar gaan we naartoe?

En nu we Fraipont toch aan de haak hadden geslagen was het een uitgelezen moment om te praten over de toekomst van de band. Want hoewel ingenieuzer in elkaar gestoken dan de laptop/ tablet waar je dit op leest, voor het gewone volk is er sinds de radiaalband halverwege vorige eeuw weinig nieuws te merken in bandenland. En geef ze eens ongelijk, want alle banden zien er - buiten andere inkepingen - gewoonweg hetzelfde uit. Al is dat natuurlijk verre van het geval.

Image

Toch staat er een grote technische verandering op til. Nee, banden gaat niet vierkant worden, Fraipont ziet de 'tire to X'-communicatie als de volgende revolutie in bandenland. In principe komt het neer op een band die kan communiceren met de wagen. Van de druk, over de warmte tot hoeveel profiel er nog op staat. Tests met zo'n systeem gaven al bloot dat de remafstand maar liefst 1,5 meter korter kan als de ABS zich optimaal kan afstellen door de gegevens van de band.

Waardoor er binnenkort niet enkel nog sneller geknald kan worden tijdens de 24 uur van de Nürburgring, maar straatauto's weer een stukje veiliger worden. Met dank aan de bandenfabrikanten.