Zoals uit de foto’s blijkt is de Tributo vooral een evolutie van de 488 GTB. De algemene proporties lijken dezelfde, maar het design is wel op alle details gewijzigd. Opvallend is de sterk naar voren stekende splitter onder de neus met daarin een trapeziumvormige luchthapper – die volgens Ferrari op zijn eentje voor 15 procent meer neerwaartse druk zou zorgen. Achteraan doet de spoilervorm ons wat denken aan die van de LaFerrari, terwijl de lichten daar gelijken op die van de 812 Superfast. De Tributo weegt 1.330 kilo droog aan de haak, 40 kilo minder dan de 488 GTB die hij opvolgt maar wel nog 50 kilo meer dan de 488 Pista.

Geen hybride

Van die laatste neemt hij trouwens ook de motor over: een 3.9-V8 met twee turbo’s die hier 720 pk ontwikkelt. Ondanks allerlei hints van Ferrari dat het binnenkort met een geëlektrificeerde V8-motor zou komen, redt de krachtbron van de Tributo zich nog prima zonder ondersteuning van een elektromotor: 0 naar 100 km/u duurt 2,9 seconden, 200 km/u tikt hij nog eens 5 seconden later aan en bij 340 km/u verliest hij de strijd met de luchtweerstand.

Vergelijkbaar interieur

Het interieur verandert niet ingrijpend: alle displays zitten nog steeds achter het stuurwiel, dat trouwens kleiner zou zijn dan dat van de 488 GTB. Desondanks heeft Ferrari als vanouds nog steeds zo goed als alle bedieningsknoppen op dat stuurtje bij elkaar gepropt.

Drifthulp

Tot slot melden de Italianen dat de Tributo wordt uitgerust met een nieuwe generatie van de Ferrari Dynamic Enhancer (FDE+). Als je de “Manettino” (de knop voor het selecteren van de rijmodus) in de stand Race zet, dan zet de elektronica alles op alles om je als bestuurder het gevoel te geven dat je helemaal op je eentje meesterlijke rondetijden of rokerige drifts aan het neerzetten bent, terwijl de auto er stiekem toch op let dat je niet in de vangrails eindigt. FDE zou dus ook kunnen staan voor “Fragile Douchebag Ego-protector”. In Genève wordt de Tributo live getoond, maar wanneer hij op de markt komt, is nog niet bekend.