Rijtest: Fiat Tipo 4-deurs (2016)

Een berline in ons Belgenland, weinig kans dat die het dezer dagen ver zal schoppen bij een koperspubliek dat liever crossovers en breaks heeft dan zo'n drievolumemodel, toch? Denk nog eens, want bij Dacia breekt de Logan nog altijd potten. Dat doet hij dankzij een lage prijs, en dat is wat deze Fiat Tipo ook wil doen. Meer nog binnenkort wordt de sedan vergezeld door een vijfdeurs hatchback en een stationwagen, waardoor de familie compleet is.

Al positioneren ze de Tipo bij Fiat wel ietsje hoger dan de Roemeense concurrent en dat zie je meteen bij het instappen. Het interieur oogt meteen een stuk beter afgewerkt en de gebruikte materialen lijken ook met meer zorg gekozen. Over de bouwkwaliteit kan je nog discussiëren, want wat er goed uitziet voelt soms erg fake aan - de ventilatiemonden en deurgrepen - en bij het verstellen van het stuur in de hoogte hoor je af en toe het plastic tegen elkaar schuren. Maar goed, dat zijn dingen die je niet elke dag doet, dus zaken die je er makkelijk bij neemt. Wennen is het wel aan de erg grote diameter van het stuurwiel en ook de zitting van de voorzetels had iets steviger gemogen, getuige de pijnlijke billen na een rit van een goeie 200 km.

Het sterke punt van deze Tipo is dan weer de binnenruimte. Vier personen kunnen makkelijk plaatsnemen in dit interieur, en de bagageruimte is met 520 liter niet klein. Ook qua uitrusting zit het goed, al waren wij met de goed uitgeruste topuitvoering misschien wat verwend. Het kleine scherm van het infotainmentsysteem vraagt wat oefening om het goed te kunnen bedienen, iets wat bij pakweg zo'n Dacia beter in elkaar zit. Zo toont je navigatiekaartje je vaak een overzicht, zodat je moet inzoomen om je exacte locatie te zien, en begrijpt het systeem ook niet altijd dat als je een adres invoert, je er ook daadwerkelijk heen wil rijden. Al zijn we die complexiteit van de Italianen op vlak van infotainmentsystemen altijd al gewend geweest.

correct en eerlijk rijgedrag

Verwacht van deze correcte berline niet dat het een autobahnstürmer is, noch dat hij slimme bochtjes verzet. Wel biedt Fiat ook hier een eerlijk sturende auto, met lichte neiging tot onderstuur in die mate dat je het zelf onder controle hebt. Ook de schokdemping is comfortabel, maar bij lage snelheden over hobbelige wegen geeft de vering er snel de brui aan en voelt de auto ietwat hard.

Image

De 1.6 Multijet II dieselmotor die onder de kap van onze testwagen zat, kwijtte zich moeiteloos van zijn taak als voortrekker van deze wagen. De 120 pk sterke diesel is dan ook de topversie, de 95 pk sterke 1.3 zal het waarschijnlijk iets minder vlot doen. Opvallend was dat de 1.6 bij hogere snelheden zuiniger bleek, een gemiddelde van 6l werd naar 5,2 l teruggebracht na 200 km aan een gemiddelde snelheid van 100 km/u.

Behalve de ruimte speelt Fiat ook de prijs van de Tipo als troef uit. Zo is de basisversie er vanaf 14.100, dan heb je de 1.4 benzine met 95 pk. Onze 1.6 Multijet II kost in de Lounge-versie 20.190 euro. De eerder genoemde Dacia Logan (dCi 75 pk, 11.900 euro) zit daar natuurlijk een stuk onder, terwijl de Skoda Rapid (1.2 TSI 90 pk, 17.505 euro) er dan weer een stuk bovenuit steekt. De Rapid TDI 115 pk is met 23.800 euro evenzeer duurder. Moeilijk vergelijken dus.

conclusie

Een introductie van een nieuw model met een vierdeursvariant is niet helemaal fantastisch voor onze markt. Fiat stelde recent echter ook een vijfdeurshatchback en breakversie van deze Tipo voor. Het lijkt ons dat deze twee voor ons land betere verkoopscijfers zullen kunnen voorleggen dan deze berline. Toch toont de vierdeurs Tipo wat Fiat te bieden heeft. Hij vormt een no-nonsense auto die toch best een goeie indruk geeft, terwijl je diens Italiaanse schoonheidsfoutjes qua productie met de liefde van een goeie prijs toedekt.