Rij-impressie: Peugeot 3008 (2016)

Peugeot volgt de trend van de ver-SUV'isering van het gamma. Waardoor je voortaan van een kale reis terugkomt bij de Franse Leeuw in je zoektocht naar een compacte monovolume. Of de 3008 die leegte kan invullen?

Nissan zette net geen tien jaar geleden een trend die het autolandschap voorgoed zou veranderen. Want met de Qashqai gaf het C-segmentkopers met kinderen en nood aan ruimte een alternatief voor de stationwagens, monovolumes en ludospaces die de markt overrompelden. De crossover was geboren en merken volgden met spoed.

Nu is het de beurt aan Peugeot, want na het succes van de 2008 mogen ook de 3008 én 5008 in een crossoverjasje gestoken worden. Al spreken ze bij Peugeot liever van een SUV. Een SUV met voorwielaandrijving en - indien gewild - een driecilinder aan boord. Waardoor duidelijk wordt dat marketing tegenwoordig de segmentenkeuzeplak zwaait.

Franse Lexus

Marketingpraat of niet, het gaf de designers alleszins de ruimte om buiten de lijntjes te kleuren. Iets dat je de Franse knapen geen twee keer moest vragen blijkbaar, want de 3008 laat zich herkennen door een bijna absurd lijnenspel van hoeken, kanten, uitgesneden bumpers en tierlantijntjes. Het strafste van al? Het werkt gewoon.

Al moeten we toegeven; enkel in de hogere uitvoeringen.

Een duotoon lak, zelfverzekerd smoelwerk en heerlijk gelijnde achterlichten. We zijn er zeker van dat de jongens van Lexus de 3008 al op hun Pinterestbord hadden staan ter inspiratie. Hamvraag is natuurlijk hoe tijdloos het design van de crosSUVover is. Want expressieve vormen lijken wel wat de l'air du temps.

Vier-ringen-waardig

Over het uiterlijk kan je nog discussiëren, het interieur is één van de visueel knapste plaatsen om in te vertoeven anno 2016. Punt. Peugeot noemt het i-Cockpit, wij noemen het i-fantastic. Want het standaard lijnenspel op het dashboard en evenzeer standaard 12,3-duims digitale scherm pal voor je neus doet de Qashqai als een Dacia aanvoelen en zet het schaamrood op de wangen van Audi. De Fransen tonen namelijk dat je geen vier ringen op de capeau moet hebben om knap digitaal gerief binnenin te krijgen.

Het is dan ook zonde dat het zitmeubilair net niet Franswaardig genoeg aanvoelt qua comfort. En als we toch aan het zaniken zijn, niet elk hoekje is perfect afgewerkt, een beetje typisch je m'en foutisme, zeg maar. Wel een dikke pluim aan Peugeot voor de massieve beenruimte achterin. Idem voor de royale kofferruimte. Zolang je de zetels niet plat legt, want dan gaan sommige kleinere concurrenten met die pluim van totaal laadvolume lopen.

Bootje komt zo

Onder de 3008 het bejubelde EMP2-platorm. Of in mensentaal; de 3008 rolt op hetzelfde chassis als de 308. Waardoor koestwerkstijfheid en snedig weggedrag een garantie is. Of toch niet helemaal, want door de extra rijhoogte durft de 3008 wel eens over zijn ophanging hobbelen voor hij zich weet te planten. Gek genoeg niet bij korte oneffenheden, wel bij iets langere bulten in de weg. Waardoor de achterkant wel eens durft nadeinen.

Het resultaat is een soort van sportieve crossover met comfortabele trekjes, of andersom. Het één of het andere kiezen is niet aan de orde. Misschien wel zonde, want daardoor voelt de GT-uitvoering niet scherp genoeg aan en missen we een soort van comfortabele-uitvoering pur sang om mee naar het zuiden van Frankrijk te bollen.

Niet te hoog gaan

Dat bollen doe je trouwens met uiteenlopende motoren. Van een 1.2 driecilinder benzine met 130 pk (geen mop) tot een 2-liter sterke diesel met 180 pk. Onze eerste ontmoeting liet ons proeven van de 1.6 THP benzine met 165 pk, de 1.6 BlueHDI diesel met 115 pk en de eveneens zelfontbrandende 2.0 BlueHDI met 180 pk. In tegenstelling tot wat je zou denken kiezen we niet voor meer, wel net voor minder. Want de 1.6 diesel met 115 pk is in realiteit de perfect sparringspartner van de 3008.

Grote reden daarvoor is het ontwijken van de EAT6-automaat. Die zit namelijk standaard op de sterkere motorisaties en weet net zoals in pakweg de Citroën C3 niet echt te overtuigen. De twijfel valt soms in zijn ogen af te lezen en het schakelgedrag is daardoor ook navenant. Naar eigen zeggen komt Peugeot later met een EAT8 op de proppen, waarmee ze zelf tussen de lijnen laten lezen dat ze ook niet helemaal tevreden zijn met de 6-bak. Nu ja, het gros van de 3008'en zal het toch moeten rooien met 115 pk (of minder), waardoor het dus een probleem is voor de hoge uitvoeringkiezers.

Met licht!

Die uitvoeringen zijn er trouwens in overvloed. Binnenkomen doe je met de Acces. 25.300 euro zal die je kosten en je 3008 uitrusten met een driecilinder benzine en 17-duims stalen velgen met wieldop. Of je bloed daar sneller van gaat stromen... misschien niet. Al zit op die instapper ook al standaard de i-Cockpit, elektrische & verwarmde buitenspiegels, cruisecontrol én een verlicht handschoenkastje. Waar krijg je dat tegenwoordig nog standaard, zo'n verlicht handschoenkastje?

Ga je wat hoger, dan stijg je de ladder via de Active-uitvoering (mistlampen vooraan etc.) om bovenop de "neem-die-maar" Allure-versie te belanden. Met z'n prijs van 31.250 euro voor de 1.6 diesel een serieuze opcentiem tegenover de instapper; in ruil krijg je wel automatische airco, parkeersensoren rondom, automatische lichten & ruitenwissers, navigatie, getinte ramen én jawel... verlichte make-upspiegeltjes. 't Zijn zotten, daar bij Peugeot.

Conclusie

Met een vuile blik naar de monovolumes van weleer kijken, de Peugeot 3008 kan het als geen andere met z'n scherpe ogen. Eén blik op de i-cockpit en lay-out van het dashboard doet je met minachting over de concurrentie spreken. Zonde, dat de automaat niet net je dat is en de ophanging geen fijnere balans kan optekenen. Want anders zou er van concurrentie gewoon geen sprake zijn. Of we de 3008 van vroeger missen? Welke 3008?