Rijtest: BMW M2 (2023)

Dit is 'm, de laatste ///M van BMW zonder stekker of elektrificatie. Een auto die in één klap ook de iconische eerste lichting M2 moet opvolgen. M2 generatie twee doet dat met meer vermogen... maar ook met een grotere voetafdruk en een hoger gewicht. Een kapitale fout?

Wat is dit?

De tweede generatie van de best verkopende BMW M ooit. 60.000 stuks sleet BMW namelijk van de eerste generatie in al zijn uitvoeringen. Het is dus een auto die - we moeten er niet flauw over doen - geld in het laatje brengt bij ///M. Al kochten eigenaars geen M2 om te pronken, wel om te genieten van het heerlijk ouderwets rijgedrag. De nieuwe generatie groeit in alle richtingen, ook op PK-vlak en komt desgewenst nog steeds met een handbak.

Wacht, zei je daar "handbak"?

Jawel! Voor BMW is het handbakfeestje pas over als Europa er persoonlijk de stekker uit komt trekken. Want hoewel het gros van de klanten opteert voor de automaat (90% bij de vorige M2), vindt BMW dat je ook nog zelf in de bak moet kunnen roeren. Althans, als je daar 510 euro voor over hebt. Want dat zal je extra betalen wanneer je de manuele zesbak aanvinkt in de nieuwe M2. Niet omdat BMW dermate op je geld uit is (alhoewel), wel omdat BMW zonder twijfel extra smeergeld bij Europa heeft moeten neerleggen wegens het hogere verbruik én CO2-uitstoot van die manuele M2.

Geen vrees echter, we zijn hier niet om het over eco-correcte zaken te hebben. Want de nieuwe M2 is BMW's laatste der mohikanen. Enerzijds door die handbak maar anderzijds door de aandrijflijn voorin. Dit is namelijk de laatste nieuw ontwikkelde M die het met pure benzinekracht doet. Alle volgende M's worden namelijk plug-inhybrides en volstrekt elektrische modellen. En o ja, dit is waarschijnlijk ook de laatste achterwielaangedreven BMW M.

Laat dat even bezinken.

Het recept

Klaar met weken in je eigen tranen? Dan gaan we even snel over het recept van deze M2: een 3-liter zes-in-lijn voorin van 460 pk en 550 Nm sterk, een sprint van 4,3 seconden naar de honderd en een gelimiteerde top van 250 km/u. Wie nu het gevoel heeft dat we net de specs van de huidige M4 hebben opgesomd. Wel, je zit er niet ver naast. De M2 deelt namelijk het platform, de motor en het gros van de aandrijvingscomponenten met zijn groter broertje.

De keerzijde van die medaille? De nieuwe M2 mag dan wel 4,4 centimeter breder staan op zijn voorpootjes en 1,8 meter breder op zijn achterpootjes, hij is ook een megalomane 12 centimeter langer dan het vorige model. En nu we toch aan het muggenziften zijn, naast groter legt hij met 1,7 ton ook nog eens 230 kg extra in de weegschaal. Hoewel we ten huize Autofans niet aan fatshaming doen... is de nieuwe generatie M2 een dikkerdje geworden.

Puberteitsfase

Visueel doet de nieuwe M2 ook geen moeite om dat gewicht te verbergen. Want waar de vorige generatie nog bijna vrouwelijk (sensueel) gelijnd was, lijkt het of ze zijn vergeten de camouflagepanelen van de nieuwe te halen. Het is - in zoektocht naar een beter woord - een boeltje. Een wirwar van lijnen, hoeken en volumes. Zelfs de grille - die allerminst megalomaan is - voelt hier niet op zijn plaats. Ach, we hoeven het jullie niet te vertellen, BMW's designafdeling zit in een puberteitsfase... hopelijk ontgroeien ze die snel.

Want zo polariserend het design van een BMW anno 2023, zo indrukwekkend het interieur. We moeten er niet flauw over doen, de M2 is de goedkoopste M die je kan kopen... en bij de vorige generatie zag je dat er ook wel aan. De nieuwe neemt een gigantische stap voorwaarts. Mooie materialen, plaats voor zwierige accenten op de deurpanelen en BMW's fraaie curved display pal voor de neus. Dat laatste toont misschien niet altijd even praktisch alle informatie, maar het ziet er lekker premium uit.

Verslavend

Genoeg over het design! Hoe rijdt dit einde van een tijdperk? Om te beginnen moet je dan eerst je hoofd rond de riante instellingsmogelijkheden krijgen. Er zijn settings voor de adaptieve dempers, de uitlaat, de gasrespons, het remgevoel en de rev-matching. Zelfs de tractiecontrole kan je instellen in 10 (!) standen. Het is allemaal wat overdreven. Zoals een smartphone die uitpakt met honderd functionaliteiten of een bordspel op kickstarter dat vol zit met exclusieve spullen die je nooit uit de doos haalt. Gewoon gas op de lolly en gaan, mag dat ook nog BMW?

Blijkbaar wel. Want werp je dit ding in zijn tweede en ga je vol op het gas, dan katapulteert deze M2 zich richting de horizon met een passie die we bij de vorige generatie nooit hebben gezien. Het ingekorte M4-chassis zorgt voor een streep stabiliteit en grip die de vorige misschien wel ontbrak. De zescilinder voorin klinkt niet noemenswaardig iconisch, maar wat hij mist qua auditief karakter maakt hij ruimschoots goed met zijn vermogen. Dit. is. een. kanon. Schakelbeweging na schakelbeweging.

Waarom nog M4

Al begint daar een schoentje te knellen. Want op papier heeft deze nieuwe M2 alles met zich mee: hij is stukken sneller, stabieler rechtdoor, desgewenst comfortabeler en snoept een rondje Nürburgring zonder twijfel vlotter af. Hoewel de nieuwe M2 een stuk voorspelbaarder is in de bochten, zorgen zijn toegenomen proporties, gewicht en prijs er voor dat je minder geneigd bent om de beunhaas uit te hangen. En ook van de 10-traps ESP blijf je liever af. Aan is al gek genoeg, BMW.

De M2 voelt - durven we het zeggen - als een M4. Tot op het punt dat we geblinddoekt het verschil niet kunnen zeggen (al raden we niet aan geblinddoekt te rijden). Dat is niet per se slecht, want de M4 scoort uitermate hoog op onze Autofans-lijst, maar waarom bestaat de M2 als we ook al een M4 hebben? Of eigenlijk logischer; waarom zou je meer betalen voor een M4... als je ook deze M2 hebt?

De prijzen

Oké, je kan de M4 krijgen met nog een stuk meer vermogen (als Competition) maar of je dat bijna 25.000 euro meer waard is? Het is dan ook pervers dat BMW een M Race Track Pack aanbiedt op de M2. Dat kost dan wel een hallucinante 14.745 euro maar brengt de kleinste M eigenlijk qua onderstel op het niveau van de M4. En dan nog ben je goedkoper af, dankzij de basisprijs van 76.100 euro.

Anderzijds, +80.000 euro voor een M2. Het lijkt nog maar gisteren dat je maar de helft neer moest leggen (ook al was dat nooit het geval). Al heeft de M2 echter een uniek verkooppunt. Want hij heeft het koninkrijk compleet voor zich. We zouden - naar hetzelfde recept - geen enkele concurrent kunnen opnoemen voor deze M2. Of we moesten een tweedehandse M2 Competition vanonder het stof halen.

Conclusie

De nieuwe M2 is in alle opzichten een betere auto: groter, comfortabeler, sneller, veiliger, zuiniger en mooier afgewerkt. Alleen zijn dat zaken die je wil horen bij de nieuwe generatie Citroën Berlingo. Bij de M2 draait het rond rauw rijplezier. En die lijkt - tot de komst van opgepepte modellen - momenteel wat te ontbreken. Dit is, simpelweg, de beste M4 die je momenteel kan kopen.