Bij het binnenstappen van Circuit Zolder wil ik instinctief naar mijn oordopjes grijpen, tot ik besef dat er helemaal niets te horen is. Juist, een spandoek verwelkomt mij op de Clean Week 2020.
In de pit lane staat er van bijna elk automerk met ecologisch programma wel een standje. Gaande van Hyundai met stop/start modellen, tot Nissan met de volledig elektrisch aangedreven LEAF. Citroën is ook aanwezig met een paar C-Zero’s en de indrukwekkende Citroën Survolt. Zelfs tot het Umicore Solar Team met hun zonnewagen is van de partij.
Ook aanwezig is de Leuvense hogeschool Groep T met hun ‘CQS Group T Racing Team’. Zij hebben twee 2CV’s omgebouwd tot een één hybride en één puur elektrische racewagen. Dit is de studenten hun afstudeerproject waarvoor ze hun master in engineering met 1 jaar verlengen.
De puur elektrische wagen, genaamd Odyssee is aangedreven op de voorwielen door een speciaal type elektromotor, een switched reluctance motor (SRM). Dit type motor is niet afhankelijk van magnetisme, en dit heeft een speciale reden. Aangezien bijna alle magnetische grondstoffen van China komen, heeft China daar bijna een monopolie op. Aangezien de huidige motoren afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen die voornamelijk uit landen in het Midden Oosten en noord Afrika komen, wouden zij niet dat nieuwe motoren dan weer afhankelijk zouden worden van een bepaald land/regio, in dit geval China.
De Odyssee is een ingewikkeld staaltje techniek. De elektronica moet er onder andere voor zorgen dat de motor juist geschakeld wordt en dit een veelvoud van 1.000 keer per minuut. Er is zelfs een module aanwezig die ook gebruikt wordt in onbemande drones van het Amerikaans leger. Zoals je kan verwachten bestaat het prijskaartje van deze module uit vijf cijfers.
Hun hybride wagen heeft als doopnaam Pegasus, naar het mythische vliegende paard, en rijd op bio-ethanol (E85) met de originele 2CV-motor. Indien nodig kan er extra kracht worden gevraagd van de elektromotor die een eigen pakket batterijen heeft in de koffer. Met deze wagen werden zij derde op de 24h 2CV van Spa-Francorchamps in de categorie experimentele wagens.
Naast Groep T was er nog een reeks andere teams van hogescholen en universiteiten aanwezig met hun project, zoals de Katholieke Universiteit Leuven met hun ‘students electrify a car in 20 days’. De essentiële voorbereiding is dan wel niet meegerekend in deze 20 dagen. Lessius hogeschool van Mechelen was er ook, zij voeren uitgebreide studies uit op ecologisch getinte wagens (Passat EcoFuel, op aardgas bijvoorbeeld) of o.a. het opgegeven verbruik wel klopt.
Aan randanimatie in thema is er ook geen gebrek, met een assortiment aan elektrische fietsen, quads en go-karts is er voor iedereen wat wils, of je nu van 2 of 4 wielen houdt.
De Nissan LEAF, is de eerste massa geproduceerde puur elektrische wagen en is hierdoor het startschot van de elektrische revolutie. De LEAF ziet er een beetje raar uit, maar eens rijdt hij ook raar? Allesbehalve, zo blijkt.
Vanaf het moment dat je in de wagen stapt valt het dashboard met futuristische tintjes wel op. Geen klassieke tellerpartijen meer maar een groot kleuren LCD met daarboven de snelheids-display geven je de essentiële informatie over de auto, zoals een ‘eco-boompje’ waaraan je kan zien hoe zuinig je omspringt met het vermogen en een vlugge indicatie van het batterijniveau / resterende actieradius.
Op het centraal navigatie scherm kan je de meer uitgebreide info bekijken, zoals het actueel verbruik in kW (of eventuele recuperatie van remenergie). Ook krijg je er een metertje te zien van hoeveel je klimaatcontrole verbruikt, dit kan tot een 6tal kW energie opslorpen. Bij het starten van de auto is er geen schok te horen of geen trilling te voelen, enkel een ‘zen’ geluidje om aan te duiden dat de auto is gestart. De automaat laat zich makkelijk in ‘D’ zetten en we tikken het ‘gaspedaal’ (laten we het zo blijven noemen) aan en de LEAF zet zich direct, zonder enige aarzeling, in beweging.
Deze beweging is vlot, en zelfs zonder transmissie of verbrandingsmotor lijkt het of je onderweg bent met een doordeweekse auto met automaat. De motor van 80 kW (110 pk) zorgt ervoor dat je zeer vlot meekan in het verkeer, en een inhaalmanoeuvre is geen enkel probleem dankzij het gigantische aantal koppel van 280 newtonmeter. Tot +- 70 km/h beschik je over 250 Nm en daarna constant over de volle 280 Nm.
De wagen is niet gebouwd om zeer sportief te rijden, maar een occasioneel scherp bochtje is geen enkel probleem dankzij het zeer lage zwaartepunt. De batterijen liggen immers onder de vloer, hierdoor is de LEAF zeer wendbaar wat ik er op het eerste zicht niet echt van verwachtte.
Als je de LEAF op zijn staart trapt krijg je niet het geluid dat je gewoon bent, maar het stille zoemende geluid en zie je de snelheidsmeter en het verbruik stijgen, maar de actieradius dalen. De motor kan dan wel tot 80 kW verbruiken. Met een officieuze 0-100 tijd van net onder de 10 seconden ben je geen winnaar bij stoplichtsprintjes, maar dat zal je een worst wezen als je geruisloos voorbij elk tankstation rolt.
Ander geluid is ... er niet. De wagen is zo goed als geruisloos met enkel de wind en het rollen van de banden als achtergrondgeluid helpt dit mee aan de elektrische ervaring. Onder de 30 km/u geeft de auto wel een licht zoemend geluid om voetgangers te waarschuwen.
De LEAF beschikt ook over een ECO modus, waarbij je meer moeite moet doen om het ‘gaspedaal’ in te drukken. Deze modus dient om je voet te temperen bij lage snelheid, want wanneer je doortrapt in ECO modus gedraagt hij zich weer hetzelfde als in de gewone ‘D’.
Bij loslaten van het gaspedaal begint de LEAF te remmen op de motor (wat trouwens een heel ander gevoel is dan bij conventionele motoren) en energie te recupereren. Bij gewoon remmen doet hij dat ook, en zie je het metertje al gauw in het groen gaan om aan te geven dat hij energie recupereert, tot 30 kW. Bij bruusk remmen, een noodstop werkt deze recuperatie niet.
Nissan garandeert ook 8 jaar een uitstekend batterijvermogen, en zelfs na die 8 jaar moet er nog 80 % resteren.
Kortom, de LEAF is een uitstekende wagen met meer dan degelijke afwerking die perfect is voor de gemiddelde Belg, want met een ideaal bereik van 175 km komt de batterij meer dan toe voor de kinderen naar school te brengen en langs de winkel te rijden.
De Citroën C-Zero is een iets schattigere, kleinere auto dan de LEAF maar daarom niet minder. Deze supermini is ook volledig elektrisch, deze keer met een elektromotor van 47 kilowatt (oftewel 64 pk). Dit is minder dan de LEAF, maar de auto is dan ook weer een pak kleiner. Het constante koppel van 180 Nm zorgt er dan wel voor dat je met die 64 pk nog zeer goed overweg kan.
De C-Zero ziet er iets gewoner uit vanbinnen, met een dashboard dat enkel de toerenteller wisselt voor een verbruiksmeter. Met een 0 – 100 van 15 seconden en de lengte van 3,5 meter is dit een perfecte stadswagen. De Citroën C-Zero is hetzelfde als de Peugeot iON en de Mitsubishi i MiEV.
De Clean Week 2020 duurt nog tot zondag namiddag en je kan er ook testrijden met de wagens die daar staan uitgestald. Voor een volledig programma en lijst met testwagens kijk je best eens op http://www.cleanweek2020.be/ .
Tekst & foto's: Nathan Gevers
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen