Rijtest: Lexus LC 500h Hokkaido Edition (2023)

Zeven jaar geleden deed Lexus eens een keertje gek. Toen onthulden ze namelijk de LC, een coupé die de Europese grootmachten van Porsche, BMW en Mercedes-AMG kwam uitdagen. De kans is echter groot dat we je al kwijt waren vanaf we opperden dat dit apparaat inmiddels zeven jaar op de markt is, want dat zou er misschien niet aan zeggen. LC’s zijn namelijk zo zeldzaam op onze wegen dat je bijna zou gaan denken dat de leveringen nog niet helemaal op gang gekomen zijn... Maar dat is niet de enige reden waarom je deze Lexus jonger zou inschatten dan hij is.

Fluwelen handschoentjes

De klunzige foto’s van ondergetekende zijn namelijk in de verste verte ontoereikend om te vatten hoe knap de Lexus LC wel niet is. Zelfs zeven jaar na zijn lancering laat hij vaak nieuwere concurrenten nog een poepie ruiken als het op goed gebalanceerde lijnen aankomt; kijk maar naar zijn supercar-scherpe neus, naar zijn op het oog zwevend dakpaneel of naar die gekke achterlichten die door middel van spiegeltjes het L-vormige lichtsignatuur tot in het oneindige herhalen. Gooi daar zijn zeldzaamheid bovenop, en je zou deze Lexus bijna een prijsklasse hoger inschatten dan die waar de auto in werkelijkheid in zit…

Image

Sterker nog: wanneer je in de heerlijk comfortabele sportstoelen van de LC plaatsneemt, zou je zowaar het woord “Bentley-niveau” in de mond durven nemen. Zo is alles niet gewoon stevig gebouwd, o nee. Je hebt het gevoel dat elke individuele auto vakkundig door acht hoogopgeleide Takumi-Japanners met fluwelen handschoentjes in elkaar gezet is – want dat is ook gewoon zo. Het eindresultaat is een cabine waar geen stikseltje misplaatst is, en in het geval van onze Hokkaido Edition houden die stiksels lappen soepel leer op hun plek met verschillende kleuren voor de bestuurder en de bijzitter. Het enige dat het gevoel van exclusiviteit enigszins onderuit haalt, is het lomp gemonteerde plaatje waarop staat dat deze LC één van slechts 80 Hokkaidi is maar goed: die vermelding is op zich ook wat waard.

Hybride of V8

Hokkaido of niet, bij de Lexus LC moet je kiezen uit twee aandrijflijnen. De ene gaat door het leven als LC 500 en krijgt een atmosferische 5.0-liter V8 onder de kap, en de andere is deze LC 500h. Zoals het ‘h’-tje al doet vermoeden is dat een hybride van de zelfopladende soort, want dat is hoe Toyota en bijgevolg ook luxetak Lexus ze het liefste hebben. Naar aloude Lexus-traditie moet die ‘500’ aantonen dat de hybride, ondanks een kleinere longinhoud, een vergelijkbaar vermogen biedt als een exemplaar met een 5.0-litermotor maar die vlieger gaat hier niet helemaal op. Zo houdt de LC 500h het op 359 pk uit de combinatie van een 3.5-liter V6 en een elektromotor, wat volgens ons telraam toch de volle 108 pk minder is dan een LC 500-zonder-h weet op te hoesten.

Image

Dat wreekt zich natuurlijk op de prestaties, al valt het verschil opmerkelijk goed mee. Zo snelt een LC 500h als ons testexemplaar naar de 100 km/u in 4,7 seconden en dat is amper 3 tienden trager dan een LC met V8. Bovendien is de hybride aandrijflijn best wel bij de pinken dus terwijl de V6 en de elektromotor achter de schermen uitvechten wie welk deeltje van het vermogen zal leveren, valt over de gasrespons toch amper te klagen. Tot slot weegt de hybride maar een 50-tal kilootjes meer dan de reguliere LC 500 en dat verschil voel je in de praktijk niet... Al kan dat er ook aan liggen dat ze allebei zo'n twee ton wegen. Daardoor kan je wel raden dat geen enkele LC qua speelse sportiviteit in de buurt komt van iets als een Porsche 911, al stelt de Lexus ook allesbehalve teleur op dynamisch vlak.

Meer GT dan sportwagen

Het enige waar je bij de LC 500h niet op moet rekenen, is om zelf te schakelen met de flippers achter het stuur. Hoe hard Lexus namelijk ook geprobeerd heeft om tien versnellingen te simuleren door zijn gewoonlijke CVT-automaat te verweven met een vierbak en wat slimme software; heel natuurlijk voelt het eindresultaat niet aan… En dan hebben we het ook nog niet over het geluid gehad. Na even met een LC 500 Cabrio gereden te hebben, kunnen we namelijk melden dat diens V8 één van de meest sensationeel brullende blokken op de markt is. Begrijp ons nu niet verkeerd: de V6 van de hybride klinkt ook allesbehalve slecht maar het is geen atmosferische V8... En een hybride zijnde, moet je ook al geluk hebben dat je LC niet elektrisch aan het rijden is wanneer je even wil opscheppen in de boulevard van de gemiddelde badplaats.

Image

Stiekem is dat echter allemaal niet waar het om draait bij deze Lexus. De LC verslindt namelijk het liefste grote afstanden in alle comfort, want de ophanging is verrassend vergevingsgezind voor een twee ton zware machine die ook strak in de bochten ligt. Binnen dat plaatje houdt de hybride aandrijflijn plots nog net wat meer steek dan die oude knar van een V8 aangezien die laatste gemakkelijk 12 liters benzine per 100 kilometer bij elkaar zuipt. Onze LC 500h nam daarentegen genoegen met gemiddeld 8,6 l/100 km, en doet nog net wat stiller en soepeler zijn werk. Tel je dat allemaal samen, dan zou je de hybride bijna de meer logische LC gaan noemen… Tenzij je natuurlijk naast een goed resonerende tunnel woont, want dan moet je toch echt de cabrio met V8 kopen.

Infotainment-butler gevraagd (M/V/X)

De Lexus LC is dus meer GT dan sportwagen maar wie lange afstanden wil doen, heeft ook plek voor zijn bagage nodig. Dat biedt de LC… net. Met zijn 172 liter krijg je bijvoorbeeld twee kleine koffers in de laadruimte gepropt, maar gelukkig kan de rest van je spullen op de achterbank. Plek voor volwaardige mensen is daar in zo'n "2+2" toch niet. De passagiersstoel moet dan weer te allen tijde bezet zijn, desnoods door een butler die je inhuurt om het verouderde infotainment voor je te bedienen. Dankzij die miskleun van een touchpad in de middenconsole is het namelijk bijna onmogelijk om iets van klimaatregeling of multimedia aan te passen eens je in beweging bent. Gelukkig brengt de facelift daar verandering in, want straks krijgen nieuw geleverde LC’s gewoon een touchscreen met verse software.

Image

Die overgang maakt het op het moment van schrijven ook even onmogelijk om een LC te configureren, dus we moeten ons baseren op de laatst gekende nieuwprijs. Dat was 126.800 euro, ongeacht of je de auto als hybride of met V8 bestelde. Vind je dat een flinke smak geld, dan zeggen we er graag bij dat bijvoorbeeld een basis-Porsche 911 welgeteld 4.162 euro en 46 eurocent meer kost – want Duitsers rekenen door tot na de komma. De Japanners geven je voor dat geld daarentegen een bijna compleet uitgeruste LC mee met alles van verwarmde én gekoelde, elektrisch verstelbare lederen zetels tot ontelbare veiligheidssystemen. Deze Hokkaido Edition voegt daar dan nog dat tweekleurige interieur aan toe, net als specifieke velgen en de anders optionele, adaptieve spoiler.

Conclusie

De Lexus LC is een zeldzaamheid op onze wegen en dat is doodzonde. Zo kost hij inclusief uitrusting minder dan een basis-Porsche 911 en er zijn duidelijk genoeg mensen die zo’n geld voor een auto over hebben, want die laatste zie je bij wijze van spreken op de hoek van elke straat. We snappen je best: deze Japanner stuurt natuurlijk niet als zo'n Porsche... Maar kijk er eens goed naar en maak ons wijs dat dit niet de mooiste automobiel is die je geld kan kopen? Nee? Nog steeds niemand?