Rijtest: Ssangyong Tivoli 1.6 e-XDi

Dat Ssangyong op onze markt nood had aan een iets aangenamer ogend model, staat buiten kijf. Met de Tivoli doen ze al een stap in de goede richting. Toch kijken mensen nog wat vreemd op als ze de wagen voorbij zien rijden. De redenen zijn duidelijk: de koplampen en achterlichten doen op het eerste zicht wat vreemd aan, en vele voorbijgangers kijken gek op bij het zien van het logo op het radiatorrooster. Er is dus nog wat werk aan de naambekendheid voor Ssangyong, met de looks zit het beter op zijn plaats.

Maar ze vatten de koe bij de horens, daar bij de oudste autoconstructeur in Korea. De Tivoli werd eind 2015 verkozen tot Gezinswagen van het Jaar en Ssangyong heeft er sinds kort ook een dieselmotor inzitten om een breder publiek aan te spreken.

soepele tred

Die dieselmotor komt niks te laat, want tijdens onze eerste test bleek de benzinemotor wat pit te missen. Laat je niet vangen door de "e-XDi 160"-benaming, de diesel doet het met evenveel pk's - 115 stuks - maar de 300 Nm koppel zorgen ervoor dat de wagen een veel soepeler tred aanhoudt.

Wij testten de dieselversie in combinatie met de automaat die erg discreet zijn werk doet. De dieselmotor is bij koudstart wat rumoerig maar maakt dat meer dan goed wanneer hij warmgereden is. Ook bij hogere snelheden is het geluidscomfort erg hoog in het interieur. Het lijkt erop dat Ssangyong samen met partner AVL werk maakte om het lawaai en de trillingen van de dieselmotor tot een minimum te beperken. Gecombineerd met de automaat komen we zonder veel moeite te doen uit op een gemiddeld verbruik van 6,8 l/100 km.

ergonomie zoek

De Tivoli is een compacte crossover, al is dat niet te zien aan de binnenruimte. Dankzij zijn vrij ruime afmetingen voor het segment, waan je je vooral achterin in een grotere wagen. De kofferruimte bedraagt 423 liter, al slinkt die tot 327 liter als je voor de vierwielaangedreven versie kiest. Ook qua afwerking komt de wagen op een behoorlijk niveau, al moet je wat extra in je buidel tasten om de harde plastics wat weg te krijgen. Ook de ergonomie zit nog niet helemaal goed; zo konden we de weergave van de boordcomputer pas wijzigen na een hele zoektocht over het instrumentenpaneel op de middenconsole.

Wel interessant is dat Ssangyong gewoon de Pioneer-navigatie (700 euro) overneemt. Zo heb je een duidelijk 7 inch scherm waarbij je geen smartphone-app nodig hebt om van je investering te genieten. Op het scherm van het navigatiesysteem wordt overigens ook het beeld achter je weergegeven wanneer je achteruit rijdt. Twee extra snufjes waar we tijdens onze bevroren testperiode plezier beleefden zijn de stuurverwarming en de zetelverwarming/koeling, al heeft die laatste wel een alles-of-niks schakelaar.

van een koopje gesproken

Wie in de prijslijst kijkt, ziet dat de Ssangyong Tivoli geen dure vogel is. Hij staat in de catalogus vanaf 14.990 euro, de diesel kost je minimaal 17.490 euro, al gaat de topversie wel makkelijk richting 25.000 euro, al is dat nog steeds minder dan de concurrentie. Hoewel, bij zulk een eenvoudige crossover gaan we al snel naar de Dacia Duster kijken, en die lijkt onklopbaar, ook voor de Tivoli. In die prijsrange lijkt hij wat last te hebben van kannibalisme door de iets krachtigere Korando. Ook voor de automaat betaal je 1.700 euro extra, die is beschikbaar op elke versie.

conclusie

Met de toevoeging van de dieselversie komt het gamma van de Ssangyong Tivoli op stoom. Niet dat iedereen tegenwoordig nog dieselwagens kiest, wel omdat de diesel bezit wat de benzine vergat: wat extra schwung. Wie op zoek is naar een ruime crossover voor een faire prijs, heeft er hiermee een goeie kandidaat bij. En wist je dat 'Tivoli' omgekeerd gespeld 'Ilovit' wordt? Dat lukt misschien nog wel.