Rijtest: Suzuki Swift Sport 48V Mild Hybrid (2020)

In tijden van overregulatie en een tanende interesse in snelle kleintjes schuift Suzuki nog steeds de Swift Sport naar voren. De nieuwe generatie is echter na jaren weerwerk tegen het establishment in de tred moeten gaan lopen. Na de turbo volgt nu hybridekracht onder de motorkap. RIP Suzuki Swift Sport?

Nee, we zijn geen fan van de huidige generatie Swift Sport. En dat wil wat zeggen, want het fanboyisme op onze redactie loopt generaties Swift Sport terug. Door de overstap naar drukvoeding verloor generatie drie echter tonnen charme. Want het karretje dat je bij zijn nekvel moest pakken om er het volle plezier uit te halen werd een generische snelle turbo-auto met een fiks prijskaartje. Een Ford Fiesta ST-Line voor de prijs van een volbloed Fiesta ST. En nu, nu is er de milde hybride. De bouwsteen die de huidige Swift Sport ontbrak bij zijn lancering in 2018 en 'm terug zegent met een eigenzinnig karakter.

Sport-waardig

Nochtans lijkt de Swift Sport 48V Mild Hybrid - zoals 'ie voluit heet - op papier alle wind tegen te hebben. Het vermogen van de 1.4-liter viercilinder turbobenzine wordt teruggeschroefd van een al dociele 140 pk naar 129 stuks en de sprinttijd naar de honderd duurt zo maar even een seconde langer. Waardoor je naar 8.1 seconden kijkt! Dit allemaal om de CO2-uitstoot terug te dringen van 125 g/km naar 106 gram (NEDC). Je zou dus kunnen zeggen dat Suzuki best snel dat "Sport"-logo van de koffer sloopt.

Suzuki Swift Sport 48v hybrid rijtest review

Laat deze Swift Sport echter een voorbode zijn van hoe hybridekracht hothatches naar een nieuw niveau kunnen tillen. Want ook al gaat het hier om een "milde hybride" met een 48 volt-boordnetwerk en een petieterige accu, de elektromotor (eerder: starter-alternator) staat steeds paraat om 13.6 pk extra in de strijd te werpen. En hoewel je dus op papier 11 pk afgeeft, krijg je gevoelsmatig het dubbele in ruil.

Dubbele schop

Het bijspringen van het mildhybridesysteem zorgt voor een gezonde portie koppel onderin waarna de turbo het speelveld over mag nemen. Vraag je toch het volle blik bonen, dan duwen zowel turbo als starter-alternator het toerental richting de rode zone. De seconde die de Swift Sport 48V Mild Hybrid afgeeft op de sprint naar de honderd win je honderd keer terug bij de hernemingen op een vlot parcours.

De panache van de vorige generaties Swift Sport wint deze iteratie er niet door terug maar hij krijgt nu wel terug een uniek karakter. Zo krijg je twee keer een gezonde schop tegen de kont bij het uit accelereren van een bocht. Eenmaal door het elektrisch systeem (zo laag in de toeren zou er toch niet zo veel koppel mogen zijn?) en een tweede keer eenmaal voorbij de 3.500 toeren (daar is de turbo!). Het geeft de aandrijflijn van de Swift Sport dat snuifje peper dat tot nu toe ontbrak. Weet wel: het gaat hier niet over een 720 pk sterke V8, wel over een 129 pk sterke veertienhonderd. Dus het blijft allemaal relatief subtiel.

Eigen karakter

Het zorgt er alvast voor dat de Swift Sport terug een uitdaging wordt om te besturen. Temeer door het recuperatiesysteem van de hybridemotor. Die stuurt bij het loslaten van het gaspedaal energie terug naar een lithium-ionbatterij van 48 volt onder de passagiersstoel. Of anders gezegd: Van het gas is de Swift Sport altijd wat aan het afremmen. Daarmee kunnen spelen om momentum te behouden door de bochten is meer lol dan je zou denken. We reden de hybrideversie uitgebreid over bergwegen in Luxemburg en kunnen niet zeggen dat we ooit pep te kort kwamen.

Want waar je tegenwoordig vlot +200 pk kan krijgen in auto's van dit formaat, komt dat daarom niet altijd de pret ten goede. Met de Swift Sport kan je nog steeds 100% van de aanwezig kracht 100% van de tijd benutten. De voortrein slikt zonder verpinken het koppel van 230 Nm zonder sperdifferentieel en door het gewicht dat flirt met de ton blijft hij zelfs als hybride een leuk gooi en smijt karretje. Om je een idee te geven, een Ford Fiesta ST is zo'n 200 kilogram zwaarder. En dat verschil in lichtvoetigheid merk je.

De pijnlijke prijspleister

Moest je het nog niet door hebben, we kunnen de nieuwe aandrijflijn in de Swift Sport pruimen. Toch is het niet alleen maar een goednieuwsshow. Want de olifant in de kamer loert om de hoek. Jawel, tijd om de pijnlijke prijspleister van de huid te trekken: 25.999 euro. Jep, deze 129 pk sterke Suzuki kost meer dan de 200 pk sterke Ford Fiesta ST. En hoewel Suzuki meteen spreekt over een full option en al snel met kortingen bij de dealer gooit ( zo'n 5.000 euro bij overname), blijft dit een koekendoos qua dimensies en afwerking.

Eerlijk? We krijgen het gevoel dat zelfs Suzuki niet echt weet hoe deze prijs te rechtvaardigen. Want lagere rijtaksen en een goedkopere verzekering krijg je ook bij de 125 pk sterke Ford Fiesta ST Line MHEV (jep, eveneens een milde hybride) die dan nog eens 2.000 euro goedkoper is. Het bereikbare pretraketje verliest daardoor wat zijn bereikbaar prijskaartje. Al valt de hoge prijs door de toevoeging van de milde hybride-set-up al iets beter te verantwoorden. En toch...

Conclusie

Wie had ooit durven denken dat "hybride" synoniem zou kunnen staan met rijplezier? De Swift Sport 48V Mild Hybrid toont dat een kleine elektroschop voor tonnen plezier kan zorgen. Dit is een compact karretje op de leest van onze kleine Belgische binnenbaantjes geschoeid. Met een zuiver chassis, licht gewicht en interessante vermogensontplooiing. Spijtig van dat hoog prijskaartje...