Dat er veel onenigheid is over de C4 Cactus. Althans, dat besluiten we uit jullie reacties van de voorgaande delen over de gekke Fransoos. Sommigen zijn fan van zijn gewaagd design, anderen vinden die lijnen net afgrijselijk. Wij houden het alvast ergens in het midden. Schoonheidsverkiezingen gaat de Cactus nooit winnen, maar je moet de jongens van Citroën credit geven om zoiets apart op de markt te zetten. Zeker nu ze meer dan ooit in de budgethoek van de autosector worden geforceerd.

Donderdag 13 november

Mijn eerste kennismaking met de Cactus. Nu ja, ik was hem al een paar keer tegengekomen op autosalons. Maar van zo dichtbij, dat was nieuw. We vertrekken meteen richting Xhoffraix voor een - verlengd - weekendje Ardennen. Een goede afstand om al een beeld te schetsen van het comfort. Zoals het een Citroën betaamt kan je hier weinig slechts over zeggen. De zetels zijn eerder kleine sofaatjes. Je zit zeer zacht, ruim maar toch met voldoende zijdelingse steun.

Het verslag van collega Yannick zijn avonturen met de Cactus krijg je later nog. Daarvoor is het internet in de Zwitserse bergen te zwak en de sneeuw te diep om te typen. Wel liet hij ons deze twee foto's na met bijhorende tekst:

Met de herfst in volle galop is het tijd voor een nieuw hoofdstuk in het AF-verhaal. De bomen mogen dan wel hun bladeren verliezen, onze AF-garage heeft nog nooit zo vol gestaan. Dat komt mede omdat er steevast een plaats is ingepalmd door een langeduurtester. Jups, dat las je goed. Na jarenlang nieuws en rijtesten te brengen, achten we nu de tijd rijp voor een eerste duurtester. Een logische evolutie, want na wekenlang met een wagen rond te toeren valt er nu eenmaal gemakkelijker een conclusie te vormen.