Naam: R. De Vylder
Leeftijd: 36 jaar
Wagen: Dodge Viper SRT-10
Eigenaar sinds: 2010
Het verhaal
Geschiedenis
Als kind was ik altijd fan van de AC Cobra 427 uit de jaren 60. Ooit moet er zo nog eentje in de garage staan maar voorlopig laat het budget dat niet toe. Toen in 1989 de eerste schetsen van de Viper Concept Car voorgesteld werden die tevens van de hand waren van Caroll Shelby was ik direct verkocht. Voor mij was dit de moderne interpretatie van de Cobra.
Jaren heb ik van deze wagen gedroomd en ik heb me dan ook lid gemaakt van de VCA (Viper Club of America). Via de forums leerde ik steeds meer over de wagen en heb ik me dan ook op een bepaald ogenblik de Technische workshop manuals besteld van zowel de RT/10 als de GTS. Het gevoel van een Viper te willen hebben werd nog versterkt toen destijds de TV Serie *'Viper'$ werd uitgezonden. Gewoon het geluid dat de auto maakte vond ik fenomenaal. Ook later op Le Mans tijdens de 24h ben ik een paar keer gaan kijken en luisteren naar de muziek die de Oreca Vipers produceerden.
Hoewel ik de GTS die in 1996 ten tonele verscheen ook mooi vond was ik overtuigd dat de roadster net dat ietsje meer fun zou geven (zeker bij goed weer). Ik heb op diverse autosalons info ingewonnen maar kwam er al vrij snel achter dat men droomwagen vinden niet zo eenvoudig zou zijn. De Europese Viper was anders opgebouwd dan de Amerikaanse variant (motor, uitlaat, verlichting, gordels,...). Al deze veranderingen deden afbreuk aan de auto! Na de nodige research gedaan te hebben bleek dat de homologatie niet zo eenvoudig zou zijn om een Amerikaans model hier te halen.
In 2010 kwam ik toevallig op de website van een broker die ik had leren kennen en mijn oog viel direct op een Graphite kleurige RT/10 uit 2001 met 6.000 miles op de teler. Ik was meteen verkocht natuurlijk. De ontnuchtering kwam nadat ik op mijn email een antwoord kreeg dat er reeds een optie op de auto was genomen en dat de financiering door de koper voor 99,9% in orde zou komen. De man, Marvin, voegde er wel aan toe dat als ik een weekje zou kunnen wachten er iets bijzonder zou binnenkomen.
Een week later kreeg ik plots een email uit de US met foto’s van een 2006 SRT-10 in de kleur Crystal Slate (parelmoer grijs met blauwe tint). Dit was een absolute WOW auto voor mij. De wagen had 1.500 miles gelopen en kwam van een verzamelaar met 6 Vipers die plaats diende te maken voor een Ford GT. Ik heb onmiddellijk na het zien van de foto’s, natuurlijk zonder rekening te houden met het tijdsverschil, Marvin op zijn mobiele telefoon gebeld (voor hem was het toen 4 uur in de ochtend) om te zeggen dat hij de verkoopdocumenten mocht opstellen.
Om een lang verhaal kort te maken; ik was nu eigenaar van een SRT-10 in pristine condition maar die wel nog in Fresno (Californië) stond. Via een vriend heb ik een transporteur gevonden die alles tot in de puntje geregeld heeft van ophalen tot afleveren (incl. douane inklaring en dat in een recordtijd!). Om de reis wat korter te maken hebben we de auto in een gesloten trailer naar Houston (Texas) vervoerd om hem daar te verschepen. Op deze manier moesten we enkel de Atlantische oceaan overteken i.pv. heel de wereld rond te gaan via Japan. Voor verdere info en praktische tips i.v.m. importeren kan je verder lezen bij kostprijs.
Wat zou je anders aanpakken?
Alles was zorgvuldig gepland en ik zou het zo opnieuw doen met een nieuwe model Viper.
Waar krijg je een glimlach van?
Het koppel van deze wagen is enorm verslavend! Bij acceleratie wordt de spreekwoordelijke duw in de rug letterlijk een ferme trap onder je kont wanneer je gelanceerd wordt terwijl de druk op je borstkast toeneemt. Je kan de wagen zelf bij hogere snelheden wheelspin geven als je brutaal op het gas gaat staan.
De muziek die deze wagen produceert is ook leuk voor de oren. De Amerikaanse Vipers hebben langs beide kanten een sidepipe. Mijn SRT-10 is voorzien van een 3” uitlaatsysteem met headers en catback. Telkens je het gas lost krijg je de fameuze deceleration pops die nogal luid kunnen zijn. Van zodra je weer op het gas gaat staan krijg je een diepe rumble.
Een leuke extra is dat Vipers vrij zeldzaam zijn en je ze daardoor niet vaak tegenkomt. Als je ergens bent hoef je geen schrik te hebben dat er nog 5 om de hoek staan. Wat soms met andere wagens wel het geval is. Wat me ook altijd een glimlach geeft zijn die belachelijke Amerikaanse Warning stickers om rechtszaken te voorkomen. De 2 leukste warnings die op de Viper kleven zijn wat mij betreft:
• Remember: the safest place for children is the back seat!
en
• This is an open vehicle, drive carefully!
Waar word je humeurig van?
Als die hard Viper fanaat haat ik niets aan deze wagen. Het enige wat ik haat zijn onze verkeerssituaties. Je hebt een fantastische machine met een beest van een motor en dan worden we hier gewoon belemmerd door allerhande regeltjes. En straten met vluchtheuvels die rampzalig zijn om te nemen. Maar eens de baan vrij is komt de glimlach weer boven als je kort in 3de versnelling het gas weer even intrapt en je het enorme koppel voelt.
De sidepipes produceren een enorme hitte. Ikzelf ben het bij het uitstappen gewoon maar rij je met passagiers moet je steeds zeggen dat ze hun handen niet op de deurdrempels mogen zetten bij het uitstappen. Anders kunnen ze een flinke pot flamazine bij de apotheker halen. :-)
Verder moet je er ook rekening mee houden dat je niet snel even iets gaat doen. Met een Viper verplaats je je niet incognito. Naar de winkel gaan kan, maar je mag er zeker van zijn dat je de nodige praatjes zal maken met ‘car enthousiasts’. Zelfde verhaal bij het tanken wat steevast een hobby wordt van elke nieuwe Viper owner. Stoppen staat met een Viper dus meestal gelijk aan mensen die komen kijken, foto’s willen maken en de nodige vragen stellen of een babbeltje willen doen.
Kostenplaatje
Of je nu een Viper koopt of een andere exotische sportwagen... goedkoop zijn ze nooit. De aankoopprijs is bij vele van deze wagens nog niet zo onoverkomelijk maar het is vooral de running cost die je niet mag onderschatten!
Koop je een Viper dan zal, ongeacht het model en het bouwjaar, de man van het benzinestation je nieuwe beste vriend worden. Hij zal dan ook steeds een brede glimlach hebben als hij de Viper weer aan de pomp ziet staan.
Onderdelen zijn hier in Europa schandalig duur en er zijn maar weinig garages die zo een wagen willen onderhouden. Zelfs in een bandencentrale waar ik eens informeerde naar een nieuwe set banden zeiden ze dat ze het niet zagen zitten om op deze wagen banden te trekken. De chromen velgen die ongeveer 2.500 euro per stuk kosten wensten ze niet te beschadigen. Sommige merkdealers zeggen dan ook eerlijk dat hun monteurs geen verstand hebben van deze wagen en ze die dan ook niet graag bij hun hebben uit schrik dat er iets misloopt.
Daar ik heel handig ben en zelf een goed uitgeruste garage heb en het zowel voor mij passie als hobby is doe ik alles zelf aan mijn wagens. Onderdelen worden rechtstreeks in de VS besteld waardoor het een stuk goedkoper uitkomt. Op deze manier zijn zulke wagens perfect betaalbaar en op de weg te houden met een min of meer normaal budget.
Waar je moet op letten bij de aankoop van een wagen in de VS is dat je na transport de wagen hier gehomologeerd moet krijgen. Wij zijn ongeveer het enige land ter wereld dat een COC-document nodig heeft om te homologeren en dat bestaat voor de Viper niet. Het enige wat je dan kan doen is de procedure van Homologatie als alleenstaand geval volgen, wat dikwijls een lijdensweg kan zijn. Om die reden heb ik de wagen eerst in Duitsland ingevoerd (BTW percentage is daar lager dan hier). Als je de wagen dan in Duitsland op kenteken (via een dealer) zet krijgt hij binnen de 24u zijn Duitse papieren en is hij EU toegelaten. Vervolgens moet je de auto terug uitschrijven en als je hem dan naar België brengt, importeer je geen zuivere Amerikaan maar een Duitse wagen zonder COC-document maar wel met Europese papieren. Dit beteken dat je hier een validatiekeuring moet ondergaan i.p.v. homologatiekeuring! Dit geeft je een shortcut van enkele maanden en een hele hoop kopzorgen minder.
Hamer & beitel
Het enige om in orde te zijn met de EU wetgeving zijn koplampsproeiers voor de bixenon lichten (in de VS hebben ze dit niet nodig), gordels met E keurmerk (belangrijk voor de homologatie) en een mistlicht achteraan. Ik heb hier geopteerd om een rood lampje te plaatsen in het linker achteruitrijlicht en de bedrading wat aan te passen in combinatie met de stuurkolomhendel van de Europese Viper (deze heeft een extra stand voor mistlichten achteraan) want ik wilde zo geen klomp aan de bumper of een Gamma schakelaartje op de stuurkolom. Alles ziet er zo netjes origineel uit. De andere modificaties zijn in de fabriek gedaan omwille van de limited edition badge.
Waarom een Dodge Viper SRT-10?
Ik ben van mening dat ieder zelf wel een auto in gedachte heeft die hij ooit eens graag zou bezitten. Ik koop vooral auto’s op gevoel (wat vind ik mooi, wat vind ik leuk,...). Je kan volgens mij niet iemand een bepaalde wagen ‘opsolferen’. Moet ik dan toch een omschrijving geven dan zou ik zeggen: puur brute kracht, weinig finesse, enorm hoge thrill-factor waarmee je heel ver mee gaan maar ga je over de limieten dan slaagt de slang genadeloos snel toe. Je moet echt respect hebben voor deze wagen anders geraak je gegarandeerd in de problemen (zeker bij nat weer!).
Blijver of afschrijver
Deze wagen zal altijd blijven, al sluit ik niet uit dat vroeg of laat er nog enkele Vipers bijkomen.
Gegevens
Huidige kilometerstand: 16.136 miles
Leeftijd wagen: Bouwjaar 2006
Motor: 8.4 V10
Overbrenging: Zesbak manueel
Topsnelheid: +/- 350 km/u
0 tot 100km/u: 3,3 seconden
Vermogen: Speciale editie Venom 650
Koppel: 920 Nm
Aandrijving: achterwielaandrijving
Gemiddeld verbruik: 25 l/100km
Rijtaks: 3.860 euro
CO2-uitstoot: Net geen 500 g/km
Heb je zelf ook een wagen die je graag wil tonen aan andere Autofans? Aarzel niet en stuur een bericht via onze contactpagina met vermelding "Vrijdag Fandag" en "jouw type wagen".
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen