Voor Vlaamse automediawatchers is de rode Swift Sport met roepnaam '1-GKV-100' geen nobele onbekende. Het brokje Japans plezier behoort namelijk toe tot Wim Bervoets, drager van noeste baard en tevens collega bij Drivr. Zeg nu nog eens dat Pax Media niet bestaat...

Proefkonijn van dienst is Terry, de vrouwelijke evenknie van redacteur Yves en een bekend gezicht bij iedereen die al deel heeft genomen aan ons jaarlijks karting-evenement. Ze stond alvast te popelen om uitgebreid rond te mogen toeren met onze geliefde Swift Sport. Haar bevindingen goten we in tien vragen en antwoorden. Genoeg gepalaverd, tijd om Terry aan het woord te laten!

1: Met wat rij je zelf?

Een Opel Corsa D 1.2 benzine. Geen racemachine alvast.

50

50 centimeter boven de grond, dat is het laagste dat je in de kleine hothatch kan gaan zitten. Heel grote mensen scheren dus dikwijls vlak tegen de dakhemel, en zelfs kleineren krijgen er een SUV-gevoel in.

5

De actieradius weergave in de boordcomputer (die trouwens goed verstopt valt te besturen met een klein knopje achter het stuur) kan alleen maar rekenen in stappen van 5 kilometer. Een gekke Japanse kronkel?

De sfeer is zonnig, op de zondag van wat we de Druivenrit mogen noemen. Even met de spons over de Swift Sport en we kunnen koers zetten richting Brussel. Geen gedoe met lijstjes, inschrijvingen en barbecues deze keer, deze rondrit gaat puur om het rijden. Of dat goed lukt in de regio rond Brussel, kan je je op voorhand wel afvragen.

Laat ons beginnen met het begin; waarom een Suzuki Swift Sport? Wel, het antwoord daarop is logischer dan frietjes op vrijdag. Het klein Japannertje schreeuwt namelijk gewoon rijplezier uit en is misschien nog een grotere Autofan dan wijzelf. Er hangt gewoonweg iets plezant rond de Swift Sport. Want waar alle andere Hot Hatches volwassen worden en strijden om de snelste rondetijden blijft de Sport in zijn pubertijd hangen waar onderbroekenlol de plak zwaait. Hebben we al gezegd dat 'ie plezant is?

Eén snedige etappe langs de binnenwegen in de omgeving van Rumst en we moesten de sleutels van onze Swift Sport duurtester terug afgeven. Nee, niet omdat Suzuki kwaad was door ons baldadig rijgedrag (integendeel), wel omdat onze eerste rit met de Swift Intersticker als eindbestemming had, een bedrijf dat zich onder andere specialiseert in Car Wrapping. De reden van dat bezoek? Spreekt voor zich natuurlijk. Want het grijze standaardkleurtje van de Suzuki zou voor enkele maanden geen zonlicht meer te zien krijgen.

Tussen al het Clio R.S., Fiesta ST en Golf GTI geweld zou je nog vergeten dat er ook een Swift Sport in de catalogus staat. Toegegeven, tegenover de concurrentie heeft-ie het sexappeal van, nuja, een Japanner. Maar laat zijn dul voorkomen je niet afschrikken, de hetere Swift heeft namelijk een trucje of twee onder de kap. Of eerder; een gebrek daaraan.