Rijtest: Mercedes-AMG GT C Roadster (2017)

De lijst van sportwagens die beter worden met het dak eraf is dun gezaaid dan wel niet bestaande. Kan de opgefriste Mercedes-AMG GT C Roadster deze vloek doorbreken?

Er is iets fundamenteel fout aan het verwijderen van het dak van een sportwagen. Omdat de architectuur van een auto nu eenmaal dicteert dat een vast dak altijd voordelen biedt. Dan hebben we het niet alleen over de koetswerkstijfheid maar ook over de aerodynamica. Waardoor je in de hall of fame van sportwagens niet vlug een cabrio tegen zal komen. Of je moet 'Honda S2000' of 'Mazda MX-5' achterop je bips hebben kleven. Twee wagens die van de grond af zonder dak werden ontwikkeld... en wie weet stiekem wel beter waren met vast dak.

Komt nog eens bij dat iemand die op zoek is naar een coupé in een normale wereld nooit buiten rijdt met een cabrio en vice versa. Of wat korter door de bocht: een coupé koop je meestal voor de onbezoedelde prestaties, een cabrio om te flaneren en te genieten van de rit. Geen onbelangrijke wetenschap om mee te nemen naar deze Mercedes-AMG GT C Roadster.

Met de C van... performance?

Laten we echter eerst een stap terug zetten en ontleden wat deze Mercedes-AMG GT C Roadster nu juist is. De cabriovariant van de GT Coupé, dat spreekt voor zich. Al is het niet die C in de naam die dat detail weggeeft, waardoor er dus echt wel Roadster achter moet. De C is namelijk een versie die zich in het AMG GT-universum boven de S-versie plaatst. Of om het met woorden van een collega te zeggen; 'Een AMG GT R met manieren'. In die zin dat de C de nodige componenten van die van de pot gerukte R overneemt.

Zaken zoals een breder achterspoor, het sperdifferentieel dat elektronisch wordt aangesproken en vierwielsturing. Maak dus niet de fout door te denken dat de GT C de comfortversie is van de sportwagen uit Affalterbach. Dit is het bruutste dat je kan krijgen zonder dak bij AMG. Alleen is het vraag of we daar om vragen?

Betonplaat

Laat me dat even anders fraseren; Het is niet omdat iets kan dat altijd het net dat is wat je nodig hebt. Een voorbeeld; stel je gaat morgen een nieuwe vaatwasmachine kopen. Je vereisten zijn daarbij simpel. Zo moet het de vaat wassen (deuheuh), stil zijn en weinig tot zeer weinig verbruiken. Ga je dan naar huis met een teringluide machine omdat het een A-hyper-plus-label op z'n deur heeft kleven? Nee. Je zegt 'sorry Moeder natuur' en neemt die heus wel ecologische A+ die daarenboven ook nog eens fluisterstil is.

De AMG GT C Roadster is zo'n constante heen-en-weer tussen geniaal en overbodig. Geniaal door zijn kunnen, overbodig omdat er een coupévariant is. Zo zijn er optioneel afschuwelijke betonplaten te verkrijgen als zitmeubilair. Ideaal in een racewagen, niet in een cabrio. En kom zeker niet af met het excuus dat je hiermee het gewicht kan verlagen van de AMG GT en dat zo'n gewichtsbesparing nu eenmaal rudimentair is. Want zetelkoeling en elektronisch aanpasbare wangen tekenen present.

Waar is de logica!?

Dan is er nog die middenconsole. Gigantisch, waardoor je serieus aan been- en opbergruimte moet inboeten en bijna kinderachtig door de massieve knoppen die er op zitten. Geniaal zijn de knoppen wel, omdat je on the fly het karakter van de GT C kunt aanpassen, ongeacht in welke rijmodus je zit (Comfort-ophanging in racemodus, check!). Echter ook wat ondoordacht, omdat één van de knoppen de startknop is. En we zweren dat die steeds van plaats verandert. Waardoor je vaak als een malle op de knop van de uitlaatklep zit de drukken terwijl je vloekt dat het kreng niet wil starten. Tot jolijt van het parkingvolk aan de lokale Lidl.

Dan is er nog die versnellingspook, helemaal achteraan de middentunnel verstop. We durven er prat op gaan dat die op de laatste seconde nog van plaats moest wisselen voor die joekel van een bedieningspad voor het niet bijster logisch werkende infotainmentsysteem. Nee serieus, het ding lijkt wel verzonnen door Italiaanse autobouwers van de jaren tachtig. Priegelig, als de pook van een Aixam die zich ook nog eens nukkig laat bedienen (een schakelmomentje van D naar R resulteert vaak in N). En dat nukkige kan je juist missen als je schouder uit de kom is om het te bedienen. En o ja, dan vergeven we nog even de parkeerrem die zich links onder het stuur verstopt. Nee, de cabine van de Mercedes-AMG GT Roadster is geen toonbeeld van gebruiksvriendelijkheid.

Meswerk

Oké, het klinkt of we zijn nogal streng voor de cabrio En dat is ook zo. Al moet gezegd worden dat de AMG GT C Roadster ook zijn kwaliteiten heeft. Zo mag 'ie wel 55 kilo extra op de weegschaal leggen ten opzichte van z'n dicht broertje, de prestaties blijven fenomenaal. Amper 3,7 tellen van je leven heeft 'ie nodig om de honderd aan te tikken. Al zijn de hernemingen stukken imposanter. Dat AMG weet hoe een V8 op te bouwen staat buiten kijf. Het biturbo exemplaar voorin mag dan wel gekrompen zijn tegen de 5.5-liter die het systematisch zal vervangen, hij blijft kracht sleuren uit z'n 4-liter longinhoud. Waardoor je best meteen al je rijbewijs bij de lokale recthbank indient voor je nog maar denkt om het gaspedaal aan te raken.

Dan is er nog de stuurinrichting. Messcherp en zeker onder de begeleiding van de meesturende achteras om duimen en vingers af te likken. Vooral op lage snelheden en scherpe hoeken rolt de GT C op rails de bocht door. Dit is een gesofisticeerde Amerikaanse musclecar, zonder twijfel. Die illegaal rijgedrag niet enkel slikt maar je ook nog eens opjut om net iets sneller op het gas te gaan na het rioolputje dat je als apex gebruikt. Gevaarlijk spul ook, omdat +500 pk en achterwielaandrijving nu eenmaal een receptuur voor overstuur zijn.

Die andere cabrio

Alleen blijf je met de constante vraag zitten; is dit wat je verwacht van een cabrio? Want door de lage positie van het stoelwerk en de brede kuip van de carrosseriestructuur is in- en uitstappen ook al onpraktisch. Daarnaast is de AMG GT C Roadster zelfs in z'n comfortstand relatief hard. Een plezierrit maken zit er niet in, met deze GT C Roadster, want het is 'm elke seconde menens.

Wat ik wil zeggen is dat deze GT C Roadster heus geweldig tot z'n recht komt op biljartvlakke wegen in het vergeten noorden van Spanje of op Magny-Cours tijdens een trackday. Alleen is er dan geen enkele reden niet te gaan voor zijn coupébroer. Voor de rest van je leven heb je liever een andere cabrio voor je deur staan. Eentje die je niet eens bij de concurrentie moet gaan zoeken. Want in eigen stal heeft Mercedes de S-Klasse Cabriolet. Niet enkel de beste cabrio die Mercedes ooit gemaakt heeft, misschien wel dé beste cabrio ooit gemaakt. Desgewenst te verkrijgen met dezelfde 4-liter V8 met maar liefst 612 pk. Moest je schrik hebben uitgelachen te worden aan de golfclub.

Conclusie

Nee, de vloek doorbreken doet de Roadster allerminst. Een goochelaar met prestaties, dat ontkennen we niet, die dan weer wel net dat tikkeltje straffer zijn in de coupé. Waardoor het dak van de AMG GT er eigenlijk nooit af had gemoeten. Des te meer omdat Mercedes-AMG al dé cabrio aller cabrio's in haar gamma heeft staan, de S 63 Cabriolet. In de markt voor dakloos gerief van AMG? Wandel voorbij deze GT Roadster recht naar de S-Klasse cabrio. je zal ons dankbaar zijn.