Zonet stuitte ik op een plaatje van de Marcos Mantis XP. Een racewagen die tot voor kort ook voor mij een nobele onbekende was. Al bij de eerste aanblik begeesteren de unieke lijnen van de Britse Le Mans racer, of dat was toch de bedoeling. Jammer genoeg heeft de auto Le Mans nooit gezien. Voldoende om de bijzondere Mantis onder de loep te nemen.
Het was 1968 en Marcos wou zijn raceactiviteiten naar een hoger niveau tillen. Daarom werd er besloten om dat jaar nog deel te nemen aan de 24 uur van Le Mans. Het Mantis Experimental Prototype werd in snel tempo ontwikkeld en moest uitkomen in de Group Six 3 liter klasse van het FIA constructeurs kampioenschap. Het futuristisch ontwerp was er een van Dennis Adams en kent een pak unieke eigenschappen. Adams was een excentrieke designer die graag experimenteerde met extremen en die veel betekent heeft voor de Britse kitcarscene in de jaren '60 en '70. Een van zijn ontwerpen, de Probe 16 USSC, ken je misschien van uit een Top Gear aflevering.
De Mantis Xp had de klassieke middenmotor/trans axle lay-out en werd vanwege kostenbesparingen aangedreven door een wat ouder Brabham F1 blok. Daarmee wist de XP zo'n 258 km/uur te halen, prestaties die zeker competitief genoeg waren om een rol van betekenis te spelen op het 'Circuit de la Sarthe'. De typische monocoquestructuur met kenmerkende hoge en brede drempels werd mede verantwoordelijk voor de styling van de Mantis XP. Om gewicht te reduceren en de instap te vergemakkelijken voor de piloten werd de gehele cockpit voorzien van lichte perspex behuizing. Doordat ook het dak en de plaat boven het motorcompartiment van perspex werden gemaakt liet de auto een bijzondere indruk na.
Nadat Adams zijn tekeningen af waren gingen ze richting Stan Gray die ontwikkelingsingenieur was bij Marcos. Die wist in ijltempo een eerste prototype te bouwen waarmee voor het eerst geracet zou worden op Spa-Francorchamps. Hoewel de ontwikkeling nog maar in een vroeg stadium zat, hadden ze dit soort races nodig om de auto op tijd af te krijgen voor de deelname op Le Mans. Door het afzeggen van coureur Robin Widdows kwam de boomlange Eddie Nelson achter het stuur te ziten. Met zijn 193 centimeter nogal groot voor een de kleine cockpit van de Marcos. Gevolg was een oncomfortabele en memorabele ervaring voor de Brit. Hij omschreef het zelf als 'One of the most exciting experiences of my life!'
Cockpit vol water
Door het ultra lage dakpaneel werd Nelson gedwongen om met zijn helm op licht schuin te rijden. Niet wat je ideaal kunt noemen met een auto in de experimentele fase. Daar bovenop kwamen de helse weersomstandigheden van dat weekend. Onophoudelijke regenbuien gooiden roet in het eten van het Marcos team en brachten enkele designfouten aan het licht. Zo had de Mantis geen rubbers rond de deuren. Gevolg was dat de cockpit in geen tijd vol water stond. De oplossing werd het boren van gaten onderaan de cockpit om het water terug te laten verdwijnen. Maar ook de rest van de auto had het niet zo op water begrepen waardoor mechanische problemen een halt toeriepen aan de deelname van de Mantis. Jammer, want ondanks alles deed de auto het verre van slecht op Francorchamps.
Bij zijn terugkeer naar de fabriek werd het F1 hart van de auto vervangen door een goedkopere V8 van Buick. Maar door een dispuut met de belastingen moest het project noodgedwongen gestopt worden. De auto werd naar de States verscheept en is sindsdien nooit meer teruggekeerd naar het vaste continent. Op dit moment bevindt de Mantis XP zich in Californië waar de auto zo'n 25 jaar heeft stilgestaan. Nu, dankzij Classic & Sports Car, is de auto op de Prescott Hillclimb terug in de spotlights gezet. Waarvan onderstaand resultaat op Wallpaperformaat.
via: pistonheads / MMXP race car
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen