De E34 M5 was er eentje van eerste en laatste keren. Een eerste keer een Touring-variant van een M-model en een laatste keer een zescilinder. Ohja, de E34 M5 was ook de enige M5 op basis waarvan BMW een cabrio ontwikkelde. Daarbovenop was de E34 M5 subtiel, want terwijl de E28 nog voorzien werd van allerlei spoilers in zijn rijker geproduceerde M535i variant, was de E34 discreet tot aan het M5-logo toe.

knappe velgen

Het meest opvallende aan de M5 waren misschien nog wel de velgen. Eerst de M System-wielen, later de naar ondergetekendes bescheiden mening veel knappere M System II-velgen, ook wel de throwing stars genoemd. Daarbovenop gooide BMW er desgewenst nog een Individual-kleurtje op, Daytona Violet en Techno Violet waren niet bepaald de kleuren die je zou verwachten op een M5, maar ze stonden hem wonderwel goed.

Image

laatste zescilinder-M

Onder de kap van de E34 M5 kwam een 3,6 liter zescilinder, goed voor 315 pk. Later werd de cilinderinhoud zelfs vergroot tot 3,8 liter, om de concurrentie in de vorm van de andere Duitsers voor te blijven. Destijds was de 315 pk genoeg voor een 0-100'je in 6,3 seconden, getallen waar de huidige supercars eens bij moeten glimlachen. Het ging bij de M5 uit 1988 niet alleen om het bulkende vermogen, zijn rijgedrag was ook van de bovenste plank te noemen. Hij werd standaard aangeboden met vijfversnellingsbak, al kon de koper in 1991 ook kiezen voor een zesbak. Destijds werd zo'n M5 ook met de hand gebouwd en daarmee waren ook de bouwkwaliteit en betrouwbaarheid top te noemen, wat van latere modellen niet altijd meer gezegd kan worden.

Image

Waarom ik net voor de E34 M5 Touring kies? Ik heb altijd al een boontje gehad voor de E34, al sinds ik als kind bij de vader van een vriend achterin een 540i mocht meereizen over de Brusselse ring. Die liefde groeide alleen maar bij het zien van de 5 Reeks Touring uit die periode, laat dat nu net de versie zijn die ik als M5 zou kiezen. Achteraf bleek hij zo goed dat BMW gedurende de hele generatie E39 geen M5 Touring meer bouwde... Al kan het er natuurlijk ook aan liggen dat de markt voor snelle premiumbreaks niet zo groot was, want tussen 1989 en 1995 bouwde BMW slechts 891 exemplaren van de M5 Touring. Dan weet je ineens ook waarom ze tegenwoordig zo moeilijk te vinden zijn en zo'n hoog prijskaartje hebben.

Image