Rijtest: Mercedes G 500 (2018)

In de jaren 70 van vorige eeuw verscheen de G-Klasse, een product uit een samenwerkingsverband van Daimler-Puch-Steyr. Een militaire terreinwagen met erg ruwe vormen en simpele lijnen. Een goede keuze achteraf, want ze bleken de tand des tijds goed te weerstaan. Pas in 1997 wordt er voor het eerste gesproken van een facelift. Wanneer de G net geen 20 jaar in productie is. Met tal van updates sindsdien wist de G-Klasse ook reguliere klanten aan te spreken. Een succesverhaal, net zoals de AM General Humvee. Alleen trekt de G-Klasse kwalitatief nog op iets.

Geen vrees

Toch, als je een huis pas na 40 jaar renoveert heb je heel wat werk. Want de G stamt nog uit tijden toen zaken zoals EPC-normen, hoog rendementsketels en koelkasten met bluetoothverbinding een verre droom waren. Het resultaat is dat de G-Klasse sinds zijn ontstaan in 1979 zijn starre as vooraan inruilt voor een onafhankelijk exemplaar. Daarnaast blijft het ladderchassis en de drie sperdifferentiëlen (voor - tussen - achter) op de specificatielijst staan. Waardoor duidelijk is dat Mercedes niet al te ver weg durfde varen van het origineel.

Image

Das Haus moderniseerde dan wel, de grote lijnen aan de buitenzijde bleven behouden. Zo heb je een iets meer gestroomlijnde richtingaanwijzer en nieuwe koplampen voorin. De neus blijft herkenbaar G-Klasse, ook al krijgt hij een nieuwe voorbumper en is de wagen eigenlijk 12 centimeter langer dan die eerste generatie. Ook achteraan is de verlichting een stukje beter verwerkt in de carrosserie maar verder blijf je op een groot Lego-blok kijken. Dat mag ook, want een kolos van een G-Klasse die plots gestroomlijnd zou worden, dat heeft iets van een tang op een varken. We hadden die vrees begin 2000, toen de ML-Klasse werd aangekondigd en er gedacht werd dat die de G zou moeten vervangen.

Als een tempelier

Niet is minder waar gebleken, want na die ML kwamen er nog een hele hoop SUV's en crossovers het gamma aanvullen, de G bleef op zijn troon zitten. Sterker nog, hij werd doorheen de jaren voorzien van allerlei potige motoren, de 612 pk sterke V12 uit de G 65 AMG voorop. In de nieuwe generatie krijg je voorlopig keuze uit twee motoren, of beter een vernieuwde 4-liter V8 benzine met twee turbo's die twee vermogensversies krijgt. Er is de Mercedes-AMG G 63 met 577 pk voor Dubai en Monaco, wij reden de G 500.

Image

Die beschikt over 416 pk en 650 Nm, ruim genoeg om ook deze kolos over de aarde te verplaatsen. In slechts 6 seconden zit je aan de 100 km/u, terwijl de 650 Nm genoeg zijn om je halve huisraad te versleuren over een weide. Doe je dat af en toe, zorg dan dat je weet waar de benzine goedkoop is, want met een gemiddeld testverbruik van 15 l/100 km is de G-Klasse de dorstige testauto van de afgelopen maanden. Maanden waar gerust wat performant gerief de revue passeerde trouwens.

G-Spot

vier-maal-vier is nog altijd wat de G-Klasse ademt, Want hij mag dan wel gemoderniseerd zijn, Mercedes raakte niet aan het ladderchassis met keuze uit drie sperdifferentiëlen. handig als je je vermogen de baas wil kunnen op modderig terrein. Duw je de knop van het middelste differentieel in, dan activeer je de G-modus. Geen flauwe hulpjes als de Hill Descent Control, wel kan je de veldversnelling gewoon inschakelen om hem over onherbergzaam terrein te loodsen. Met een maximale bodemvrijheid van 27 centimeter jaag je hem trouwens ook zó over de beek achter je domein.

Image

Net zoals vroeger dus. Al is Mercedes snel om te duidden dat AMG mee achter de ontwikkeling zat van deze G. Niet dat AMG meteen synoniem staat met offroadprestaties. Nee, AMG moest zich vooral buigen over de dynamiek op de gebaande paden. Het resultaat is dat het koetswerk van de G-Klasse twee keer zo stijf is als zijn voorganger. Al was dat gezien de leeftijd geen fameuze uitdaging. Samen met een elektromechanische stuurbekrachtiging krijg je tegenwoordig zowaar een streepje feedback tijdens het rijden. Een Porsche Cayenne is het nog steeds niet maar dat verwacht je natuurlijk niet van deze kolos.

Digitaal festijn

Toch druipt de nostalgische ouderwetsheid er niet meer zo vanaf. Denk bijvoorbeeld aan het dashboard waar twee grote schermen je instrumentencluster weergeven. Die kan je personaliseren naar eigen smaak, al is een sport-uitzicht in rode tinten misschien wat te fel in deze terreinlobbes. De schermen omvatten ook een 360° graden camera die je helpen bij het inparkeren, maar die je evengoed voorzien van overzicht als je aan het offroaden bent.

Image

Verder baad je in luxe, al moeten we wel meegeven dat we wat opmerkingen hadden over het interieur. Want de airco zuigt dusdanig de lucht aan dat we het horen fluiten aan de raamrubbers wanneer het raam dicht is. En de panelen aan de zijkant van de middentunnel voelen wat goedkoop aan vanwege het kunststof waaruit ze vervaardigd zijn. Dat staat niet zo mooi op een G-Klasse van die waarde, waar de rest met leder en hout is afgewerkt.

Onverslagen

"Van die waarde", want zo'n Mercedes G 500 krijg je niet gratis bij een pak ontbijtgranen. Je betaalt minimaal 113.861 euro voor de G 500 en dan moet je nog aan de optielijst beginnen. Je klimt al snel naar de 150.00 euro en als dat nog niet duur genoeg is dan begint de G 63 AMG-uitvoering pas bij 156.211 euro. Concurrentie? Die is afhankelijk van hoe je 'm benaderd. Gaat het je om het imago, dan heb je natuurlijk de Lamborghini Urus, Bentley Bentayge en consorten.

Image

Gaat het meer om de offroadkwaliteiten, dan is het weerwerk dun gezaaid. Een Land Rover Defender staat - tot de nieuwe generatie - even niet meer in de verkooplijsten. Al heeft Land Rover ander gerief dat ook tot veel in staat is (Discovery). Een Suzuki Jimny misschien, al is dat vergelijk te geinig om het met een serieus gezicht te durven zeggen.

Conclusie

Eén van de laatste der Mohikanen op vlak van offroaders werd weer helemaal bij de tijd gebracht. Met een luxe die gecombineerd wordt met een ijver die gelijke eigenlijk niet meer kent. Al heb je dan ook een het prijskaartje van een imposante sportwagen aan je terreinbeul hangen.