Het moet meteen gezegd worden, de T-Roc concept die VW in 2014 toonde druipt over van tekenplezier. Het doet ons dan ook plezier dat het productiemodel grotendeels trouw is gebleven aan de lijnen van de conceptwagen. Waardoor het spannendste aanbod in het B-SUV-segment van de VAG-stal van Volkswagen komt. Alleen dat is al een heuse overwinning voor het merk.

Natuurlijk zijn er compromissen te sluiten, zo verdween het opklapbare dak van het concept in de prullenmand en werden hier en daar wat hoekjes bijgeschaafd. Maar in grote lijnen blijft de T-Roc een wagen die hoofden doet draaien. Opmerkelijk, al zeker nadat Volkswagen de laatste jaren modellen presenteerde waarbij je met een vergrootglas naar de verschillen met de voorganger moest gaan zoeken.

brekende lijnen

Uiterlijk heeft vooral de achterzijde de nieuwigheden mee. Van recht achteraan bekeken ziet alles er vrij vlak uit, maar kijk je in profiel, dan zie je de hatchbackvorm waardoor de T-Roc meer op een verhoogde hatchback genre Audi Q2 gaat lijken. Dat treft, want de Volkswagen T-Roc is het nichtje van die Q2 en staat dus op hetzelfde platform als deze premium-crossover. Daarmee wordt het eigenlijk een crossover met de afmetingen van de Golf, op de basis van een Polo. Volg je nog?

Vooraan neemt de T-Roc de lijnen van het huidige gamma over. Tegenover de rest van de wagen lijkt de voorzijde wat conservatief te zijn, je kan er wat Tiguan of Passat in herkennen. Kijk je in profiel, dan valt vooral de erg schuin oplopende C-stijl - je weet wel, achter de achterste zijruit - op. Die zorgt voor een dynamische lijn en doet de wagen kleiner lijken dan hij in werkelijkheid is. Goed, het gaat om een opgerekte Polo, maar die is intussen even groot als een Golf uit 2004. Volkswagen surft mee op de trend van de personalisatie door het dak in een contrasterend witte of zwarte kleur aan te bieden, al is dat uiteraard een optie.

Allemaal Digitaal

Binnenin gaat het er wat anders aan toe. We verwachtten een premium afwerking zoals bij de Audi Q2 maar dat valt enigszins tegen. Alles zit goed in elkaar en het geheel klopt, maar bijvoorbeeld de bovenzijde van het dashboard is vervaardigd uit hard plastic, iets wat je zelfs bij de Skoda Karoq niet terugziet. Akkoord, die is een maat groter, maar de prijzen liggen ongeveer in dezelfde categorie. Ook waren we wat teleurgesteld in de digitale tellerpartij, of zoals het bij Volkswagen heet, de "Active Info Display". Op onze testwagens ging het slechts om een 2D weergave van de navigatie, helemaal niet zo verregaand als bij de Golf of bij verschillende Audi-modellen. Als je het doet, doe het dan goed.

Verder hebben de interieurontwerpers wel hun best gedaan om de binnenzijde van de T-Roc even hip te laten ogen als de buitenzijde. Optioneel tweekleurig leder is te verkiezen boven de zwarte stof, de accenten in koetswerkkleur zorgen er dan weer voor dat je geen deprimerend zwart dashboard voor je neus hebt. Al valt dat zo ook wel mee, want Volkswagen weet voldoende afleiding te bezorgen zodat het interieur niet saai gaat ogen.

twee liters alstublieft

Onze testwagens waren uitgerust met tweelitermotoren. We kregen zowel de 2.0 TDI als de 2.0 TSI voor de voeten geschoven. Beide motoren zijn misschien minder interessant voor onze markt waar kleine motoren fiscaal gunstiger zijn qua CO2-uitstoot. Toch kunnen we hier met voorsprong de keuze bij de 2.0 TSI leggen. Die benzinemotorisatie was tijdens de test op afwisselende parcours de fijner reagerende motor van de twee, hoewel ze beiden over 190 pk beschikten. Dat cijfer verraadt dat je als consument sneller voor de 1.0 TSI met 115 pk, de 1.5 TSI met 150 pk, de 1.6 TDI met 115 pk of zelfs de 2.0 TDI met 150 pk zal kiezen. Die waren tijdens het moment van testen jammer genoeg nog niet beschikbaar.

Het voordeel van de topversie is dat hij uitgerust is met allerlei items die je anders niet zou proberen. Zo hadden we een DSG-7 automaat met dubbele koppeling ter beschikking en kregen we ook de 4Motion vierwielaandrijving erbij geplakt. Tegelijk had onze testwagen ook de adaptieve ophanging - de offroadmodus gebruikten we vooral bij de fotoshoot en verder niet - en de variabele overbrenging van het servostuur. Dankzij de DCC adaptieve ophanging konden we een duidelijk verschil merken tussen de Comfort- en de Sportstand, al zal dat bij andere versies wel minder uitgesproken zijn. Op deze topversie zorgde het er echter voor dat je ofwel comfortabel over de snelwegen kon dabberen ofwel relatief snedig de bocht in kon gaan. Volkswagen-gewijs blijft het echter allemaal binnen de lijntjes, zodat de afwezigheid van rolneigingen het voornaamste aspect van het dynamische rijgedrag blijft.

Volkswagen zet de T-Roc op de markt voor 21.500 euro (1.0 TSI 115 pk, 6v). Onze testwagens kosten echter al snel 32.140 euro (2.0 TSI) en 34.100 euro (2.0 TDI 190). Dat is serieus wat geld voor een auto die zich iets kleiner mag noemen dan een Golf. Lifestyle heeft zo zijn prijs. Wie de lijst met standaarduitrusting bekijkt ziet dat die behoorlijk uitgebreid is, al is de bijhorende optielijst zowat even lang. Daarbij goochelt Volkswagen ook met een hoop veiligheidssnufjes uit hogere segmenten, die eerder al de Polo bereikten. Denk maar aan Post Collision Braking, Adaptive Cruise Control, Blind Spot Monitoring bij rijstrookverandering en Pedestrian Monitoring op de Front Assist Camera.

Op de markt is de concurrentie danig groot. Niet alleen de Audi Q2 behoort tot de concurrentie, maar ook de Skoda Karoq zit qua prijs in de buurt. Bij andere merken zijn er de Renault Captur, Mazda CX-3 en waarom niet, de Jeep Renegade, en zo zal je er nog wel een handvol kunnen opnoemen.

conclusie

Volkswagen vult met de T-Roc haar gamma SUV's aan de onderzijde aan. De T-Roc werpt zich echter in een slangenkuil waar andere merken zich al proberen te onderscheiden door hun design. Volkswagen koppelt een origineel design aan rationele argumenten zoals de uitgebreide veiligheidsuitrusting en de degelijke afwerking. Daardoor kan hij de bestaande klanten bij de les houden en tegelijk nieuwe klanten over de streep trekken.

Het afgebeelde model is de 2.0 TDI 190 pk 4Motion DSG7

Gelijkaardige wagens

RIJTEST: SUZUKI VITARA FACELIFT (2018)

RIJ-IMPRESSIE: SEAT ARONA 1.0 TSI DSG

Rij-impressie + video: Renault Captur (2019)