De Clio GT 1.5 dci bracht dan ook de nodige verwachtingen naar boven. Met een vermogen van 105 pk en 240 Nm koppel zou er toch een vlotte Clio moeten staan. En met een onderstel dat zich al meermaals heeft bewezen, waaronder in de waanzinnige Clio RS, kan er toch nog weinig fout gaan?

Het exterieur vind ik alvast geslaagd. Het schreeuwt geen sportiviteit uit zoals de RS, maar is eerder wat subtieler. De spoilers zijn allemaal mooi afgewerkt en de dubbele uitlaat zit netjes in de bumper. De felblauwe kleur en zilveren spiegels zijn er zeker niet over en je krijgt net als met de RS, zin om met de GT te rijden.

Binnenin is het allemaal wat bedeesder. De kuipzetels en de gele lijn op je stuur zijn zowat de enige sportieve kenmerken die je kan terugvinden. Neem je plaats achter het stuur dan maak je kennis met de mooie witte wijzers en de verschrikkelijke stoelen. De sportstoelen in de Clio GT zouden volgens mij voor een Jeremy Clarkson al genoeg zijn om heel de auto af te breken. Dat zijn we niet van plan, maar ze laten wel echt te wensen over. Met een lengte van net over 1 meter 70 en een gewicht van onder de 70 kg mag ik mij in België onder de kleinere medemensen rekenen. Een Thaiboxer ben ik ook niet, en toch kon ik amper met mijn lichaam tussen de wangen van de zetels. Nu, normaal zetten zetels na een tijd wel wat uit. Maar hier is het zo erg, dat je jaren zal moeten wachten tot je er deftig in kan zitten. Bredere collega’s waren dapper genoeg om het zelf uit te proberen, maar daardoor kwam nog iets merkwaardiger aan het licht. De stoel stond immers niet recht voor je stuur. Je zat dus, cru gesteld, schuin te sturen.

Geen probleem denk je dan, genoeg over die zetels gezaagd, ik probeer het even te vergeten en ga over tot de rijeigenschappen. Die zijn dik in orde, de GT is harder dan een gewone Clio, maar blijft toch nog redelijk comfortabel. Verwacht geen stuurgevoel zoals in de Clio RS, daarvoor stuurt hij te licht. Wel heeft hij veel grip. Voor een B-segment auto kan je gevaarlijke bochtsnelheden bereiken, net daarom zou het stuur wat straffer mogen aanvoelen.

De rijeigenschappen zijn dus ok, maar ik zit nog altijd slecht dus hopelijk maakt de 105 pk sterke 1.5 liter diesel veel goed. De grootste of enige reden waarom je voor de 1.5 turbodiesel en niet de 130 pk sterke 1.6 16V benzine zou kiezen lijkt mij  het verbruik. Goed nieuws, de kleine diesel geraakt makkelijk aan de 5 L/100 km. Dat zit nog eens niet zo gek veel verwijderd van de door de constructeur opgegeven 4,6 L/100km . Tot zo ver wel het goede nieuws weer. De 1.5 dCi is eigenlijk de allerlaatste motor die in me zou opkomen als ik aan sportiviteit denk. De 0 naar 100 km/u tijd zegt al veel. Hij doet er 11,1 seconden over, maar het voelt nog trager. Je kan zeggen:”Het blijft een 1.5 liter”. Maar als ik even de 65-plusser auto uit het segment haal, de Toyota Yaris diesel, dan trekt die met zijn 90 pk al in 10,7 seconden naar de 100 km/u. Dus met al je spoilers, chromé uitlaat, 17 duims velgen kan je er gewoon worden afgereden worden door een bompa. Geen aangenaam vooruitzicht. Dan ben je met de benzine GT veel beter af, die is op papier maar liefst 1,8 seconden sneller dan zijn diesel broertje.

Ik denk dat de conclusie makkelijk gemaakt is. Ofwel bespaar je 1.600 euro en ga je voor de benzine Clio GT, daarna is het natuurlijk zaak om die sportzetels te vermijden. Wil je dan toch echt iets sportief, ga dan voor de Clio RS(22.450 euro) en leg 3.350 euro bij. Laat het duidelijk zijn, ik vind dat Renault echt goed bezig is. Maar voor het sportievere werk, kunnen ze beter altijd aankloppen bij de mannen van Renault Sport.

Tekst: Wim Verboomen
Foto's: Joeri Mertens & Pieter Aertgeerts
Dank aan Renault België