Opel maakte het zich gemakkelijk bij de nieuwe Combo. Het zag in de Fiat Doblo de ideale donorauto voor hun eigen kleinste, en geef ze eens ongelijk. De ontwikkelingskost kon worden weggelaten en men kreeg er een model voor in ruil dat in de belangrijke markt van de kleine bestelwagens een mooi marktaandeel kon innemen. Door gebruik te blijven maken van de Combo-naam zorgt Opel er tegelijk voor dat je de link naar de voorgangers nog legt, terwijl er behalve de naam - en misschien een motorisatie - niets meer is dat hen bindt.

Vanaf het moment dat je de nieuwe Combo ziet weet je direct wat zijn voordeel is ten opzichte van die andere bestelwagens op de markt. Hij is zomaar even 8 centimeter hoger dan de dichtsbijliggende concurrent, hij is ook langer dan de anderen, wat je voelt in de wielbasis. De Combo Tour uit onze test is de personenwagenversie, al blijft de laadruimte wel erg groot. Een bureau verslepen, een tweezit verhuizen, het is allemaal geen probleem voor deze lastezel. De tweede zitrij kan platgelegd worden, zodat een nog grotere laadruimte ontstaat. De hoedenplank kan lager worden ingesteld, zodat een vlakke laadvloer gecreeerd wordt. Wie nog wat meer volk wil meenemen, kan voor de versie met zeven zitplaatsen opteren.

Rijden met dit soort auto's geeft je niet alle dagen het nodige plezier. Het gebruiksgemak werd vooropgesteld en dat merk je in de rijeigenschappen van dit soort wagens. Vergeleken met zijn Franse concurrenten heeft deze Combo wel een strakker afgestelde ophanging, waardoor je niet zeeziek wordt bij het rijden in de stad of in de file. Toch zit je vrij comfortabel en heb je weinig rekening te houden met de grote hoogte van de wagen. Enkel bij het inhalen van vrachtwagens of op winderige dagen speelt de hoogte wat in tegen het rijgedrag.

Opel geeft de klant bij de Combo de keuze uit een hele reeks motoren, waarbij de diesels de hoofdmoot uitmaken. Naast de 1.6 CDTi met 90 of 105 pk (uit de Fiat-stal) is er ook de 1.3 CDTi met 90 pk of de 2.0 CDTi met 135 pk. Bij de benzinemotoren is er keuze uit een 1.4 met 95 of 120 pk. Aan vermogen geen gebrek dus, om het verbruik te beperken zijn alle versies uitgerust met een start/stop-systeem. Ons verbruik (1.6 CDTi, 105 pk) kwam daardoor op 6,1 l/100 km te liggen, mooi wat de concurrentie ook presteert. De 95 pk-versie kan goed mee met het verkeer, de verschillen met de andere versies zijn niet zo groot, aangezien het koppel in alle dieselversies gelijk blijft (290 Nm) en al vanaf 1.500 rpm beschikbaar is. Dat maakt de Combo echter nog geen sprintkanon, verwacht een tijd van 13,4 seconden van 0-100 km/u om op te trekken, hoewel hij slechts 1.385 kg met zich meedraagt. Opvallend was de erg korte slag van het koppelingspedaal van zodra je je greep wat lost begint de wagen al te rijden. Even wennen dus.

Opel heeft dan wel een kopie gemaakt van de Fiat Doblo, op prijzenvlak wijken ze wel wat af van elkaar. De prijs van een Combo begint op 16.393 euro, een goeie 650 euro meer dan de basisversie van de Doblo. Bij de diesels wordt het verschil iets kleiner, maar blijft Opel haar imago wel uitspelen. Een Combo Tour 1.6 CDTi Start/Stop kost je zo 19.285 euro, De Doblo doet iets gelijkaardigs voor 100 euro minder. Andere concurrenten die je in aanschouw kan nemen zijn de Citroën Berlingo/Peugeot Partner, de Volkswagen Caddy en de Renault Kangoo. Een Dacia Dokker of zelfs een Lodgy is zeker een alternatief, al zijn diens prijzen moeilijk te kloppen.

De Opel Combo is een slimme zet van de Duitsers. Net zoals de grotere bestelwagens is deze Combo niet meer dan een kopie van een bestaand model van een ander merk. Toch kan Opel hiermee de bekendheid bij de personenwagens overbrengen op de bestelwagenwereld, waardoor het merk een streepje voor heeft. De basis is overigens degelijk en aan ruimte is er geen gebrek. Ook de dieselmotoren van Fiat zorgden al eerder voor positieve commentaren en ervaringen, zodat het geheel wel goed zit. Of je het geheel afwerkt met een Fiat- of Opel-badge op de neus, is je eigen keuze.

Met dank aan Opel voor de testwagen