Rijtest: Renault Espace TCe 200 (2015)

We namen de nieuwe Espace mee op een tripje door Flanders Fields. Het maakte deel uit van een zomerse trip met het gezin. En welke reisgezel kan je je dan beter wensen dan een ruime monovolume?

Nieuwe volumes

Oei, daar zit de eerste vergissing al, want de Espace profileert zich niet langer als monovolume. De interesse van de klant in grote monovolumes neemt af en dat merkten ze bij Renault ook aan de verkoopcijfers. Nieuwe horizonten dus, met een nieuwe look en nieuwe snufjes, al blijft het ruimtegevoel behouden.

Zo groot als de enige andere Espace die in onze test-database zit, voelt hij echter niet aan. Met de Espace krijg je een ruime gezinswagen die voldoende plaats biedt aan vijf inzittenden en voor 1.000 euro extra nog twee noodzitjes in de koffer laat toveren. Die laatste twee zijn echter weinig geschikt voor consumptie omdat de ruimte er erg beperkt is. Wil je zeven mensen vervoeren, dan kies je op dit moment beter voor een Grand Scénic.

vloeiend design

Als je de voorkant bekijkt zie je aan het prominente logo direct met welk automerk je te maken krijgt. Leuk detail is dat de 'golf' in de koplampen ook in het zijprofiel achter de ramen terugkomt. Daardoor krijgt de grootste Renault een vloeiende lijn en oogt alles wat minder vierkant dan bij de vorige generaties. Hij heeft ook wat weg van een uit de kluiten gewassen Hot Wheels vanwege zijn grote wielmaten - van 17 tot 20 inch - die omgeven worden door even ruime wielbogen. De nieuwe Espace staat overigens 4 cm hoger dan zijn voorganger. Achteraan zien we in de lampunits naast de achterruit de gelijkenis met de (Grand) Scenic.

aparte motorisatie

Renault liet ons naar ZuidWest-Vlaanderen rijden met een 1.6 TCe-motorisatie. Dat lees je goed, Renault heeft overigens alleen maar 1600'jes in het aanbod zitten en daarvan is dit de enige benzinemotor. Vergis je echter niet, die 1.6 TCe zorgt voor 200 pk, eenzelfde configuratie vind je zelfs terug in de Clio R.S..

Daarom is het jammer dat die motorisatie niet helemaal lijkt te passen bij de Espace. Goed, je hebt vermogen te over maar het sportieve karakter van de motor lijkt wat overkill voor de Espace, die een stuk zwaarder is dan zo'n Clio. Daarmee verwordt de Sport-stand van de wagen tot iets wat vlees noch vis is. Uiteindelijk nodigt hij het meest uit om gereden te worden in de 'Neutral'- en 'Eco'-stand, de overige drie modi laat lieten we links liggen. Die Eco-stand durft uit eigen beweging de airco uitschakelen en knijpt het vermogen wat dicht, terwijl ook de EDC-versnellingsbak met dubbele koppeling een pak later reageert.

De momenten dat we echter wel de 'Sport'-stand hanteerden, werden we een heel andere ervaring gewaar. Het stuur reageert niet zo direct als je zou verwachten, maar dat lost Renault op door de 4Control vierwielsturing (die bij ons wat piepte, al lag dat volgens de technicus aan de 'pre-productie' testwagen). Daardoor ga je vlotter dan je verwacht de bocht door. Behalve die ingreep zorgt een sound enhanced noise control effect ervoor dat je het gevoel hebt alsof je in een V8 rijdt. Tenminste, als je raampje niet omlaag is, want het geluid komt enkel via de luidsprekers tot je.

allemaal knopjes

Hét snufje in het interieur is de tablet in de middenconsole, die meteen een prominente plaats opeist en tegelijk instaat voor alle gebruiksitems die je anders met een knopje in de middenconsole zou bedienen. Navigatie, radio/MP3, auto-instelling, klimaatcontrole, telefonie, je kan het allemaal instellen via een druk op de knop.

Of moeten we zeggen 'een paar drukken op het scherm', want de menu's zitten niet altijd zo bij de hand en het systeem klimt na een tijdje niet vanzelf terug naar het navigatiescherm. Wel handig is het 'Menu', een soort bureaublad, waar je in één opslag de vooraf ingestelde shortcuts kan bekijken. Die geven op het beginscherm de summiere info, om je gedetailleerder te bedienen als je erop doordrukt. Wie dat wil kan tot vier menu's instellen. De handigheid van het grote scherm in de middenconsole zorgt er tegelijk voor dat we de nieuwe draai- en drukknop op de zwevende middentunnel amper aangeraakt hebben.

De zwevende middentunnel is slechts één van de handigheidjes in de nieuwe Espace. Ook het vermelden waard zijn het grote handschoenkastje - één druk op de sensor en het zwaait open - en de vlakke vloer op de tweede zitrij. Die tweede zitrij herbergt overigens zonder problemen drie kinderzitjes op drie afzonderlijke zetels. Zetels die je over rails kan verrijden, zodat meer laad- of beenruimte achterin ontstaat. Je moet Renault nog steeds niet leren hoe ze met ruimte moeten omgaan. Wie dat wil kan de achterste inzittenden trakteren met een open hemel, en kan ook het grote panoramische dak (optie, 1.100 euro) openschuiven.

initiale paris

De Renault Espace heeft een basisprijs van 34.500 euro, dan heb je een manuele dCi 130 pk. Iets hoger staat de dCi 160 pk die enkel met EDC-automaat te krijgen is. Onze 1.6 TCe, zoals gezegd de enige benzine in het gamma, heeft een basisprijs van 38.000 euro. De Initiale Paris die wij reden is de topversie en begint vanaf 44.000 euro. Veel geld, waarvoor je naar ons idee evenveel in de plaats krijgt. Want het moet gezegd, de afwerking van deze Initiale Paris is op niveau. Uit de beperkte optielijst zouden wij zeker de Head-Up Display (850 euro in het Cruising pack) aankruisen. Fiscaal heb je het voordeel dat Renault enkel met 1.600 cc grote motoren werkt, een verademing tegenover de 3.0 V6 of 2.2 dCi die ze vroeger in het gamma hadden.

conclusie

Op twaalf jaar tijd verandert er veel in autoland en het was dan ook hoog tijd dat Renault de Espace vernieuwde. Dat doen ze door de bekende basis in een volledig nieuw jasje te gieten, een jasje dat niets van de vorige wegheeft. Toch zouden we de dieselversie van deze wagen aan de tand willen voelen alvorens een eindoordeel te vellen, want de krachtige benzinemotor lijkt zich niet helemaal goed te voelen in deze grote gezinswagen.