Rij-impressie: Hyundai i30 1.4 T-GDI (2017)

De Tucson mag dan wel Hyundais zoet broodje zijn, de i30 is de bratwurst met kartoffelsalat. Want de derde generatie van de hatchback heeft Duits bloed in elke vijs lopen. Of dat wat rijdt, zo'n Duitse Koreaan?

Bij Hyundai laten ze er geen twijfel over bestaan, de derde generatie i30 is meer dan ooit op de leest geschoeid van een Europees kooppubliek. Nodig, als je een vuist wilt maken tegen de gevestigde hatchbacks van ons continent. Denk maar aan de Volkswagen Golf, Opel Astra en Peugeot 308.

Daarom dus geen Zuid-Koreaan die naar onze contreien komt, wel een Duitser die onder Zuid-Koreaanse vlag wordt verkocht. Want het design komt van het team uit Frankfurt, de Nürburgring was de natuurlijke habitat bij de ontwikkeling en van de band mag hij rollen in Tsjechië. Kortom; hij heeft niet eens zijn paspoort moeten bovenhalen.

Braaf voor de massa

Bij elkaar gepend in het Europe Design Center in Frankfurt dus, deze i30. Onder het waakzaam oog van Peter Schreyer. Want Europese klanten stellen design op een hoog schavotje. Toch valt meteen op dat Hyundai op veilig speelt met het lijnenspel van de hatchback. Geen exuberante strepen of vernieuwende designelememten. Nee, buiten het nieuwe familiegezicht dat door het leven mag gaan als Cascading Grille, oogt het vooral braaf.

Nu, daar is niets mis mee, want de Golf is ook geen experimenteel kunstwerk op vier wielen. Waarmee duidelijk wordt dat Hyundai vooral iedereen hoopt aan te spreken; jong, oud, tussenin en leasing. En vooral die laatste groep kan wel eens belangrijk zijn. Kan je er trouwens echt niet mee om, dan verzachten de Zuid-Koreanen later dit jaar de pijn met een fastback-variant (lees: 5-deurs sedan) die volgens het merk wel gewaagder oogt.

Mengelmoes blijft hangen

Binnenin van hetzelfde laken een broek. Correct, zonder meer. Geen frivoliteit, wel een intuïtieve lay-out en gigantisch verschil met z'n voorganger. Want straalde die nog Aziatische kenmerken uit, dan kan dit interieur zo uit een Duitser komen. Missie geslaagd dus. Enkel zonde dat als je moet zaniken over details Hyundai het moeilijk blijft hebben met het uitdokteren van haar materiaalkeuzes.

Zo vind je minderwaardige plastics soms iets té prominent in beeld. Zeker als je achteraan plaatsneemt. Ook raar; geen 12V aansluiting voor de achterste passagiers. Waardoor ze niet moeten hopen hun smartphone even snel op te laden. Waarom we daar over vallen? Omdat Hyundai zelf pocht dat de i30 alles in huis heeft om liefhebbers van digitale snufjes te verleiden. Nu goed, vooraan prijkt dan weer wel - optioneel - een 8-duims aanraakscherm om de navigatie en alle andere tech te bedienen. De airco-cluster krijgt een plaatsje wat lager op het dashboard. Waardoor je dus niet via het scherm moet friemelen met de temperatuur.

Verder kunnen we enkel besluiten dat het interieur vooral gemaakt is met mensen in het achterhoofd. Waarmee we bedoelen dat je zowel voor als achter comfortabel zit met achter genoeg hoofdruimte en een aanvaardbare beenruimte. Eveneens aanvaardbaar is de kofferruimte. Standaard 395 liter, met de achterbank plat slikt de i30 1.301 liter. Geen volumineuze uitschieter, wel gewoon op niveau. Moet je het echt willen weten; in de VW Golf kan je minder stouwen met de achterbank recht, in de Peugeot 308 dan weer meer.

Puik motorwerk

Samen met de nieuwe i30 krijgt ook een eveneens gloednieuwe 1.4 viercilinder turbobenzine zijn introductie. Die gaat door het leven als 1.4 T-GDI en pronkt met 140 pk en 242 Nm. Cijfers die moeten zorgen voor een sprinttijd van 9,2 seconden en een normverbruik van 5,5 l/100 km (109 g/km). Wij reden het blok alvast gekoppeld aan de 7-DCT-automaat met dubbele koppeling en waren onder de indruk van zijn stille en performante werking. Voor dagelijks woon-werk-verkeer de ideale partner om de 1.388 kilogram wegende i30 in beweging te houden.

De daaronder gepositioneerde 1-liter driecilinder met 120 pk (1.0 T-GDI) heeft het alvast moeilijker om zich te kwijten van die taak. Want eenmaal op de autostrade is de fut er snel uit waardoor je net niet naar derde moet terugschakelen om een inhaalmanoeuvre uit te voeren. Toegegeven, drie passagiers en bagage zullen niet geholpen hebben bij de test. Het gemiddelde verbruik van net geen 10 liter bewijst evenwel dat zo'n kleine torretjes vooral dienen om rond de kerktoren te rijden, niet om tegen een gezwinde snelheid met drieën autostradekilometers af te haspelen.

Dieselrijders bedient Hyundai ook, met de overbekende 1.6 CRDI. Die komt in drie smaken; 95 pk, 110 pk en 136 pk. Vooral die laatste weet in samenwerking met de 7-DCT en het daarbij horende 300 Nm koppel aardig uit de hoek te komen. Of we er de 1.4 turbobenzine voor zouden laten staan? Met de toekomst in het oog niet echt. Over toekomst gesproken, dit jaar nog zal Hyundai de sportiefste N-variant vanonder het doek halen. De Golf GTI van Hyundai zeg maar.

Op niveau

Oké, genoeg gemorrel over motoren, valt er ook in de bochten dynamiek te rapen? Wel, verwacht geen Ford Focusiaanse toeren maar dankzij een herwerkte multilink achter, een lichtere koets (28 kg) die ook nog eens 22 procent stijver is en een directere stuurinput komt de i30 aardig uit de hoek. Met evenwel onderstuur als veiligheidsmaatregel en stuur dat net iets strakker mocht, het blijft een Duitser uiteraard.

Rijcomfort primeert dan ook op rijplezier terwijl de i30 net genoeg plezier laat doorsijpelen om je niet in slaap te doen vallen. Dat het testen op de Nürburgring dus zijn vruchten heeft afgeworpen, want het rijgedrag is meer dan op peil en het comfort kan wedijveren met de belangrijkste concurrenten. De balans van de i30 zit gewoon op een hoog niveau, punt. Al zeker met de 1.4 T-GDI voorin.

Duits of Koreaans?

Wat zo'n Duitse Koreaan moet kosten? Wel, daarvoor moeten we net zoals jullie wachten op februari. Want momenteel bedient Hyundai klanten enkel met twee lanceringsversies. Daardoor ben je minstens 24.000 euro kwijt en in het geval van de 1.4 T-GDI met 7-DCT kom je best over de boeg met 28.650 euro. Veel geld voor een Koreaan, te verwachten van een Duitser. Al is het infotainmentsysteem met alle daarbij horende toeters en bellen dan standaard. Net zoals de LED-koplampen, 17-duims velgen en het lederen interieur.

Het is dus nog wat wachten op de prijspositionering van de i30. Spelen ze het goed, dan heb je een Duitser voor een Koreaanse prijs, met 5 jaar garantie en onbeperkte kilometers. Als dat niet als een aantrekkelijk aanbod klinkt.

Conclusie

Waar de Fransen merken stilaan terug naar eigen roots trekken blijft Hyundai volharden; de i30 moet en zal rijden, gelijken op en aanvoelen als een Duitser. Met generatie drie belanden ze daar met een paar afwerkingsdetails als smet op het blazoen. Geen uitschieter, wel correct, degelijk ogend en... Europees. Nu nog met dat Koreaans prijskaartje over de boeg komen Hyundai.