De "new new MINI Cabrio" noemden we hem destijds. En kijk, vier jaar na zijn eerste debuut in de spotlight krijgen we een update voor onze voeten geschoven. Meteen dan ook een hamvraag; hoe moeten we die gaan noemen? De facelift van de MINI Cabrio - en bij uitbreiding het halve MINI-gamma - spitst zich namelijk vooral toe op uiterlijke aanpassingen. Ze hadden evengoed een extra personalisatielijn kunnen toevoegen, zo te zeggen.

brexit?

Optisch vallen de nieuwe lichtblokken op, met matrix-LED-verlichting en aangepaste signatuur voor de dagrijverlichting. De richtingaanwijzers omringen de koplampen tegenwoordig, wat een speciaal zicht geeft voor de chauffeurs rondom je als je aangeeft af te willen slaan. Ook achteraan werden de lichten hertekend en daar zwaait MINI al met de Britse vlag. Die Britse vlag komt nog een paar keer terug op onze test-MINI. Overal waar je kijkt, zelfs. Wat dacht je van een speciale print op het dak, het stiksel achterop de hoofdsteunen of de verlichting in het dashboard. De Union Jack wordt je opgedrongen alsof ze bij MINI willen dat je toch maar niet vergeet dat de wagen een Britse geschiedenis heeft.

Die Britse geschiedenis zie je niet meer in de bouwkwaliteit terug. Gelukkig maar, want de Britten gingen vroeger niet altijd even secuur te werk, zeker niet in vergelijking met de Duitsers die er nu de plak zwaaien. Her en der nog een kraakje of een piepje als de kap dicht is, omdat het chassis wat minder stijf is dan bij de hatch, maar verder geen klagen. Het was ooit anders bij cabrio's van het merk.

paar meter extra

De motor van onze test-MINI is niet gewijzigd, in tegenstelling tot de MINI One's, die hun cilinderinhoud van 1,2 naar 1,5 liter zagen stijgen. In onze Cooper nog steeds een 1.5 dus, met 136 pk, al zag die zijn koppel wel stijgen naar 190 Nm. Dat is 10 Newtonmeter extra. Aardig meegenomen.

Natuurlijk voel je die niet, die 10 Nm extra, het gaat erom dat de wagen iets vinniger rijdt, al ligt dat niet alleen aan dat handvol netwonmeters. Je krijgt er - alweer in het geval van onze testwagen - een zeventrapsautomaat bovenop. Het was wel even vreemd opkijken toen we merkten dat er geen schakellepels achter het stuur van de MINI Cooper Cabrio zaten. Niks, geen kleintjes, niet tevoorschijn te toveren door een druk op een knopje. Niks. En dat is misschien een beetje gek voor een auto die zich als dynamisch karretje in het autolandschap positioneert.

plezier blijft

Maar ook zonder die schakellepels beleef je heus genoeg plezier aan de Cabrio. Dakje openschuiven of het dak volledig open leggen en het plezier kan beginnen. Always Open-meter even resetten en je kan gaan tellen hoeveel zonminuten je in de auto gezeten hebt. Wederom een gimmick die Mini destijds introduceerde op de cabrio.

MINI's hebben de neiging stevig aan de prijs te gaan en dat is ook bij de facelift van deze Cabrio niet anders, zeker als je alle Union Jack's optelt. Wees maar zeker dat ze de prijs niet afhankelijk maken van de koers van de Britse pond. 26.100 heb je minimaal nodig om deze Mini Cooper Cabrio tot bij jou te krijgen en dat loopt op als je wat opties aantikt. Concurrentie is er dan weer niet echt, want behalve de Fiat 500 zijn er geen iconen meer die zo hard refereren naar de geschiedenis, zeker nu de Beetle Cabrio pas uit de catalogus verdween.

conclusie

Bijgeschaafd, dat is wat MINI met deze Cooper Cabrio gedaan heeft. Want behalve wat uiterlijke tweaks en grappige gimmicks, werd weinig aan de scherpte van het sturen aangepast. Soms hoeft dat ook niet, want hoewel een pak groter dan de originele Mini, lijkt het toch moeilijk om aan zo'n stijlicoon dingen aan te passen zonder aan het origineel te raken.