De Hyundai i10 moet wel een van de meest miskende auto's van de voorbije zeven jaar zijn. Want zo lang was de tweede generatie van de i10 in productie. Een klein stadskarretje dat kon schermen met grootse waarden. Letterlijk. Want in een line-up met gerief zoals de Volkswagen Up!, Peugeot 108 en Renault Twingo was de i10 de meest ruime rakker. Zowel voor inzittenden als qua koffer. Generatie 3 is niet meteen zinnens om onder te doen.

Audi i10

Maar we lopen vooruit op de feiten. Laats ons allereerst beginnen met het design. De i10 volgt Hyundai's huidige designtaal met een grille die steeds meer op die van Audi begint te lijken. Plaats er vier ringen in en je zou zo je buurman in de maling kunnen nemen. De flank wordt anno 2020 wat meer uitgeklopt en showt trots de vijfdeursopstelling. Want een A-segmenter met drie deuren? Dood als een pier. Buiten de Fiat 500 dan.

Achteraan was de designgoesting evenwel op, want daar oogt de rakker wat generisch. Een Opel Karl zou na een nachtje stappen zo denken dat het zijn tweelingbroer is. Gek. Al zeker omdat de voorkant zo uitgesproken mocht zijn. Al mogen we van geluk spreken dat Hyundai zijn pen kon bedwingen en de crossoveraccenten thuis liet. Zelfs het dak kan je niet in een andere kleur krijgen. Omdat de i10 gewoon een betaalbaar karretje moet zijn. Racestrepen kan je dan weer wel krijgen. De beste 140 euro die je misschien op deze i10 kan spenderen.

Geen kleintje

Nu goed, het uiterlijk, dat is je persoonlijke smaak natuurlijk. Hoe zit het met dat interieur? Want de vorige werd door onze eigen redactie (RIJTEST HIERZO) omschreven als een B-segmenter (lees: Polo) verpakt in een A-segmentplunje (lees: Up!). Wel, die lijn trekt deze i10 uiteraard verder. Het dashboard is opvallend matuur, de bedieningselementen zijn ergonomisch en de ruimte... die is riant. Het is te zeggen: riant voor een petieterige stadsauto. Zo strekt Hyundai de wielbasis nog eens uit met 4 centimeter. Ruimte die integraal naar de inzittenden gaat. Daardoor kan je met gemak op pad met twee volwassenen en twee kinderen.

Hetzelfde kunnen we zeggen over de koffer. Nee, twee volwassenen en twee kinderen krijg je er niet in... maar wel 252 liter aan bagage. Maar liefst 1 liter (!) meer dan je kwijt geraakt in de Volkswagen Up!. Alsjeblieft, dankjewel. Je kan 'm daardoor de Volvo 850 onder de A-segmenters noemen. Al overdrijven we dan misschien wat.

Erezaak

Verder pakt het interieur uit met wat je verwacht in een kleine stadswagen. Harde plastics links en rechts, een optionele armsteun (een zware pil van maar liefst 284 euro!) en een fluks infotainmentscherm. Dat laatste is niet gebruikelijk voor een kleine stadswagen maar Hyundai maakt er al langer een erezaak van om snufjes van een hoger segment over het gehele gamma aan te bieden.

Zo tekenen Apple CarPlay en Android Auto uiteraard present. We leven tenslotte in de 21e eeuw. Ook present zijn een rits veiligheidsvoorzieningen. Vanaf de instapversie hebben we het dan over een autonoom remsysteem, een grootlichtassistent en een passieve rijstrookassistent. De hogere versies krijgen daar nog een "vertrekhulp op helling" en cruisecontrole bij. Zaken zoals een dodehoekmonitor ontbreken op deze i10. Maar met een goede zichtbaarheid rondom heb je daar weinig nood aan. Hoe dan ook, misschien iets voor de facelift, Hyundai?

Koppel tot na de komma

Rijden, dat doet deze i10 ook. Met voorin maar liefst een 1 liter grote driecilinder. De grotere 1.2 benzine, die verdwijnt uit het gamma. Daardoor krijg je de i10 steevast met 67 pk en 96,2 Nm koppel onder je rechtervoet. Het voordeel daaraan is dat je weinig finesse moet hebben met het gaspedaal. Want ken je enkel 100% volgas, dan nog zal je niet snel snelheidsovertredingen sprokkelen. Om maar te zeggen dat de i10... euhm... traag is. Traag, maar daarom niet vervelend om te rijden. Het kleintje is namelijk gezegend met een aangenaam communicatief chassis, een degelijk demping en comfortabele vering.

En hoewel alledaags, de 1-liter benzine, is hij fluisterstil onder gewone belasting. Vraag je wat meer, dan komt de roffel wel de cabine in. Allerminst storend. Enerzijds omdat kleine driecilinders best aardig klinken, anderzijds omdat deze i10 kan schermen met een deftige geluidsisolatie. Voor de speedfreaks onder ons is er trouwens goed nieuws, want binnenkort rust Hyundai de i10 naar wens ook uit met een 1.0 T-GDI. Een turbodriecilinder met directie injectie en 100 pk. Of het kleintje dat nodig heeft? Dat zal vooral van je leeftijd afhangen.

Zorgeloos

Je mag namelijk niet uit het oog verliezen dat de i10 zich vooral wil profileren als een budgetalternatief. Zonder er uit te zien als een - sorry Suzuki - Celerio of een - niet sorry Ford - Ka+. Met een vanafprijs van 13.499 euro is de i10 evenwel een stuk duurder dan een Peugeot 108 (10.831 euro) en een Fiat 500 (11.990 euro). Die laatste tikt echter al snel aan eenmaal je naar de opties gaat kijken, en in een Peugeot 108 wil je stiekem toch niet gezien worden?

De versie die wij reden (Twist met technopack) kost net geen 15.000 euro. Daar heb je veel Dacia voor, dat geven we toe, maar zonder één zucht twijfel durven we stellen dat deze i10 zijn eurocenten waard is. Dit is een auto voor mensen die de komende vijf jaar zonder zorgen willen rijden. Extra onderstreept door de garantie die Hyundai geeft, zonder kilometerbeperking.

Conclusie

Geluk zit soms in de kleine dingen. Zoals in deze Hyundai i10. En hoewel deze rakker geen designicoon zal worden, krijg je een ruime, betaalbare en plezant sturende stadsauto. Wat kan je daar op tegen hebben?