Rijtest: Range Rover Velar (2018)

Voor 100 procent uit SUV's bestaat de line-up van Land Rover. De SUV-boom is echter niet te stoppen, waardoor het Britse merk systematisch van haar kernmodellen heuse families aan het maken is. Vergeet dé Defender, dé Range Rover en dé Discovery. Tegenwoordig zijn het namen van hele families. Neem nu Range Rover waar het originele model bijstand krijgt van de Sport, Evoque met 3 of 5 deuren, Evoque Cabriolet en nu deze Velar, een gaatjesopvuller.

Liefdeskind

Al is het wat oneerbiedig om deze Velar 'maar' een gaatjesopvuller te noemen. Toegegeven, hij vormt dan wel de missing link tussen de Evoque en de Sport, de Velar doet dit met zo'n flair dat je beide rakkers meteen uit het oog verliest. De designtaal van deze inzending doet ons dan ook denken aan het liefdeskind van een Jaguar F-Type en een Range Rover Sport.

Image

Kijk maar eens naar de langgerekte lijnen, de in de carrosserie verdwijnende deurhendels en de optionele bronzen accenten. De Sport ziet er spontaan uit als een lompe boer en de Evoque als een broek van twee seizoenen terug. Dit is zonder discussie één van de knapste SUV's op de markt. Nee Cayenne, verhul je maar terug in die bruine zak.

Verhullen

De link met gerief van Jaguar is trouwens niet enkel visueel, want deze Velar rolt op de fundamenten van de F-Pace. Waardoor het de eerste LR sinds lang is die van buitenaf een chassis gebruikt. Het buitenechtelijk kindje van de Land Rover-Familie dus. Of ze hem daarom Velar - afgeleid van het Latijnse 'Velare' - hebben gedoopt? Niet helemaal. De naam is namelijk een knipoog naar de 'verhullende' naam die Britten op hun prototype kleefden bij de ontwikkeling van de oe-Range Rover... In 1969.

Image

Om maar meteen te zeggen dat Land Rover de komst van deze Velar misschien wel even belangrijk vindt als de Range Rover decennia terug. Al kon je hetzelfde zeggen van de Evoque en co. Al heeft deze Velar stukken meer substantie dan de Evoque.

Sport op z'n Range's

Enfin, terug naar waar het om draait, de rijkwaliteiten van deze nieuwe Range. Land Rover zelf noemt de Velar alvast de meest dynamische Range Rover die ze ooit in elkaar schroefden. Met de proporties van een Range Rover Sport maar stukken minder gewicht en een lager zwaartepunt aan boord. Een soort van Range Rover Sport Sport dus, als je nog kan volgen.

Image

Of dat in de praktijk ook zo in de vingers aan voelt. Nou, hangt er vanaf wat je 'dynamisch' noemt. De Velar blijft namelijk een slagschip dat vooral de kaart van rijcomfort trekt. Door de lagere zitpositie en lager zwaartepunt ten opzichte van zijn broertjes gaat het geheel wat kwieker de bocht om maar gerief zoals de BMW X3, Porsche Macan en zelfs tweelingsbroer Jaguar F-Pace doet dit met stukken meer panache.

20" is ook goed

Laat dit evenzeer geen kritiek zijn. Want nergens staat er in de richtlijnen geschreven dat een SUV sportief moet zijn. Wat je in ruil krijgt voor die ontbrekende sportiviteit bij de Velar is dan ook gigantisch; een overtuigende - échte- vierwielaandrijving, evenwichtige stuurinput en kilometers aan isolatie tussen buiten en binnen. Waardoor het comfort nog wat verder onderstreept wordt.

Image

Het is dan ook zonde dat dit comfort wat onderuit wordt gehaald door de stevige 22-duimsvelgen op ons 'First Edition'-exemplaar. Fraai, dat zeker maar gewoonweg té groot voor onder deze Velar. Minder velg, meer band graag. Want op zich is de standaard adaptieve demping ongeacht de setting al relatief stug.

Euhm... wacht, ik vind het wel

Sla je geld dus niet stuk op een grotere velgenmaat, wel op wat extra snufjes in het interieur. Want de set-up van het dashboard met twee centrale gigantische schermen (waarvan er één rechter schuift bij het starten) moet na de wegglijdende deurklinken zowat dé partytrick van de Velar zijn. Voordeel; het ziet er uit alsof je in een conceptwagen zit. Het nadeel? Geen kat die eigenlijk echt weet waar alle functies staan. De semi-digitale aircoknoppen? Kunnen afhankelijk van het schermtablad ook dienen als schakelaar voor de rijmodi.

Image

Fijn natuurlijk, je Velar in offroad zetten terwijl je eigenlijk wat frisse wind op je neus wilt. Het gehele infotainmentsysteem overvalt je dan ook wat initieel. Massief veel functies maar niet meteen gebruiksvriendelijk. Nog één voorbeeld? Je telefoon koppel je via het bovenste scherm, eveneens via het bovenste scherm verzet je de bron voor de audio van radio naar smartphone maar de muziek die momenteel afspeelt krijg je op het onderste scherm te zien. Letterlijk een clusterf$ck. Een visueel lekkere clusterf$ck, dat dan weer wel.

D-day

Voorin onze Velar de D300. De D-watte? Wel, met de komst van de Velar overhaalt Land Rover haar gehele naamgeving voor de motoren. Voortaan bestaat dit uit een letter en het aantal paarden. Ontleed je even D300, dan zie je 'Diesel 300 pk'. Ter vergelijking; er is ook nog bijvoorbeeld een P380 (Petrol (benzine) 380 pk). Terug even naar onze D300, dat is een 3-liter V6 die kan schermen met maar liefst 700 Nm en daardoor het comfortabele karakter van de Velar buitensporig onderstreept. Als je weet dat dit kind 200 kilogram minder mee moet zeulen ten opzichte van een vergelijkbare RR Sport dan begrijp je meteen waar die best wel kwiek 0-100 tijd van 6,5 seconden van komt.

Image

Al gaat het 'm niet om dat stoplichtsprintje, de V6 sluist zijn koppel via de 8-trapsautomaat van ZF met zo'n finesse dat de Velar gemaakt is om kilometers te malen. Duizenden kilometers. Een tempelier hoeven we 'm ook niet te noemen want met een testverbruik van 8,4 l/100 km valt hij heus binnen de normen. Trek je richting Zuid-Frankrijk over de route de soleil, dan zakt dat getal nog wel een half litertje. Voor een uit de kluiten gewassen Range Rover met V6, jawel. Mijn Citroën C4 Cactus benzine drinkt zoveel op een maandagochtend.

Vergeet de Sport

Visueel een prijstrekker maar ook de prijs is een, euh, prijstrekker. Want naast die deurhendels en digitale schermen binnenin komen we nu bij de derde partytrick van de Velar; de prijs; 57.300 euro. Toegegeven, dat is voor de instapversie met viercilinder, al krijg je standaard een automaat, vierwielaandrijving en een uitgebreid arsenaal aan veiligheidsnufjes. Voor een premium-boy redelijk stevig in de opties zelfs. En belangrijker; zo'n 8.000 euro goedkoper dan een standaard Range Rover Sport.

Image

Jep, dat las je goed. De Velar is een heftige som goedkoper dan de 'oudere' RR Sport. Of nog iets stouter; voor de prijs van een viercilinder Range Rover Sport koop je eigenlijk een Velar met V6 en rijkelijkere standaarduitrusting. Dat dit 'opvullertje' alles in zich heeft om de verkoopstopper te worden van de Range Rover-familie? We denken het wel. Ook al geraakt 'ie net iets minder ver dan de Sport op het onverharde. Of klanten daar om malen?

Conclusie

Een concept op wielen die ondanks het buitenechtelijk chassis niet verzaakt aan de rijkwaliteiten van een échte Range Rover. Zacht, zonder zompig te worden en sportief zonder hard te zijn. Als je die 22-duims wielen links laat liggen alleszins. Misschien wel de meest impressionante Range die we in een decennia hebben gereden en vooral; eindelijk nog eens een nieuwkomer in het SUV-segment die een blijvende indruk kan maken.

Image